BAB BERRED, Marokko — Sinds hij begon cannabis kweken Op 14-jarige leeftijd heeft Mohamed Makhlouf in de schaduw geleefd, waarbij hij zijn slaap verloor terwijl hij zich schrap zette voor een klop op zijn deur van de autoriteiten, wat zou kunnen betekenen dat hij de gevangenis in zou gaan of dat zijn hele oogst in beslag zou worden genomen.
Maar na tientallen jaren in het geheim te hebben geopereerd, heeft Makhlouf eindelijk gemoedsrust gekregen Marokko breidt de legale teelt uit en werkt aan de integratie van ervaren telers zoals hij in de formele economie.
Op zijn landbouwgrond diep in het Rifgebergte stijgen de stengels van een door de overheid goedgekeurde cannabissoort in dichte trossen uit de aarde. Hij merkt het wanneer de politie een nabijgelegen weg passeert. Maar waar de geur van het gewas ooit gevaar betekende, is er vandaag geen reden tot bezorgdheid. Ze weten dat hij aan een plaatselijke coöperatie verkoopt.
“Legalisatie is vrijheid”, zei Makhlouf. “Als je wilt dat je werk schoon is, werk je samen met de bedrijven en binnen de wet.”
Het verhaal van de 70-jarige Makhlouf weerspiegelt de ervaring van een klein maar groeiend aantal boeren die begonnen op de enorme zwarte markt van Marokko, maar nu legaal verkopen aan coöperaties die cannabis produceren voor medicinaal en industrieel gebruik.
Marokko is ’s werelds grootste producent van cannabis en topleverancier van de hars die wordt gebruikt om hasj te maken. Jarenlang, autoriteiten zijn geschommeld tussen de andere kant opkijken en hard optreden, ook al ondersteunt de economie direct of indirect honderdduizenden mensen in het Rifgebergte, zo blijkt uit rapporten van de Verenigde Naties en overheidsgegevens.
Abdelsalam Amraji, een andere cannabisboer die zich bij de legale sector heeft aangesloten, zei dat de oogst cruciaal is om de gemeenschap overeind te houden.
“Lokale boeren hebben geprobeerd tarwe, noten, appels en andere gewassen te verbouwen, maar geen enkele heeft levensvatbare resultaten opgeleverd”, zei hij.
De regio staat bekend als een epicentrum van anti-regeringsgevoelens en telers leven al jaren met arrestatiebevelen die boven hen hangen. Ze vermeden steden en dorpen. Velen zagen hun velden verbrand tijdens overheidscampagnes gericht op de teelt.
Hoewel cannabis op de zwarte markt hogere prijzen kan opleveren, is het verminderde risico de moeite waard, zei Amraji.
“Geld verdienen op illegaal gebied brengt angst en problemen met zich mee”, zei hij. “Als alles legaal is, gebeurt dat allemaal niet.”
De verandering begon in 2021 toen Marokko de eerste grote illegale cannabisproducent en het eerste land met een moslimmeerderheid werd dat een wet goedkeurde die bepaalde vormen van teelt legaliseerde.
Ambtenaren juichten deze stap toe als een manier om kleinschalige boeren als Makhlouf en Amraji uit de armoede te halen en cannabisteeltregio’s in de economie te integreren na tientallen jaren van marginalisering.
In 2024, Koning Mohammed VI heeft meer dan 4.800 boeren gratie verleend die gevangenisstraffen uitzitten, zodat oude telers “in de nieuwe strategie kunnen integreren”, zei het ministerie van Justitie destijds.
Sinds de legalisatie in 2022 van kracht werd, heeft Marokko elke stap van de productie en verkoop streng gereguleerd, van zaden en pesticiden tot landbouwvergunningen en distributie. Hoewel bepaalde teelten zijn toegestaan, hebben ambtenaren geen tekenen getoond van stappen in de richting van legalisering of hervormingen die gericht zijn op recreatieve consumenten.
“We hebben twee tegenstrijdige missies die er in werkelijkheid voor zorgen dat hetzelfde project in dezelfde omgeving kan slagen”, zegt Mohammed El Guerrouj, directeur-generaal van de Marokkaanse cannabisregelgevende instantie. “Onze missie als politieagenten is het handhaven van de regelgeving. Maar onze missie is ook om boeren en exploitanten te ondersteunen zodat zij slagen in hun projecten.”
Het agentschap heeft vorig jaar licenties verleend aan ruim 3.371 telers in het Rifgebied en heeft bijna 4.200 ton legale cannabis geproduceerd.
In de buurt van de stad Bab Berred koopt de coöperatie Biocannat tijdens het oogstseizoen cannabis van ongeveer 200 kleine boeren. De rauwe plant wordt omgezet in nette flesjes CBD-olie, potten met lotion en chocolaatjes die zich over de schappen van de Marokkaanse apotheken hebben verspreid.
Sommige batches worden vermalen tot industriële hennep voor textiel. Voor medicinaal gebruik en export wordt een deel van het product verfijnd tot producten met minder dan 1% THC, de psychoactieve stof die cannabis de high geeft.
Aziz Makhlouf, directeur van de coöperatie, zei dat de legalisering een heel ecosysteem heeft gecreëerd dat niet alleen boeren in dienst heeft.
“Er zijn mensen die zich bezighouden met de verpakking, degenen die zich bezighouden met transport, degenen die zich bezighouden met irrigatie – dit alles is mogelijk gemaakt door legalisatie”, zegt Makhlouf, een inwoner van Bab Berred wiens familie al lang betrokken is bij de cannabisteelt.
Legalisatie heeft licenties, formele coöperaties en de hoop op een stabiel inkomen opgeleverd zonder angst voor arrestatie. Maar de verschuiving heeft ook de grenzen van de hervormingen blootgelegd. De legale markt blijft te klein om de honderdduizenden mensen te absorberen die afhankelijk zijn van de illegale handel, en de nieuwe regels hebben voor meer druk gezorgd, zeggen boeren en deskundigen.
In augustus braken in delen van het nabijgelegen Taounate protesten uit nadat coöperaties daar de telers niet betaalden voor hun oogst. Boeren zwaaiden met spandoeken met de teksten ‘Geen legalisatie zonder rechten’ en ‘Genoeg uitstelgedrag’, woedend dat de betalingen die hen waren beloofd voor legaal werken op aandringen van de regering nooit zijn gekomen. lokale media meldden.
De regering benadrukt dat de transformatie nog maar net begint en dat de uitdagingen kunnen worden overwonnen.
Maar de vraag op de zwarte markt blijft hoog. Tegenwoordig wordt cannabis legaal verbouwd op 14.300 acres (5.800 hectare) in het Rif, terwijl volgens overheidsgegevens ruim 67.000 acres (27.100 hectare) worden gebruikt voor illegale teelt. Het aantal boeren dat zich in het rechtssysteem begeeft blijft klein vergeleken met het aantal dat vermoedelijk verbonden is met de illegale markt.
In een rapport uit april van het Global Institute Against Transnational Organised Crime werd de sector omschreven als “meer een markt van coëxistentie van beide markten dan van een beslissende overgang van de ene naar de andere.”
“Een substantieel deel van de bevolking blijft afhankelijk van illegale cannabisnetwerken voor het genereren van inkomsten, waardoor de dynamiek die de staat probeert te hervormen in stand wordt gehouden”, aldus het rapport.
Voorlopig bestaan de twee cannabiseconomieën van Marokko naast elkaar – één gereguleerd en één verboden – terwijl het land probeert een eeuwenoude handel uit de schaduw te halen zonder zijn boeren achter te laten.
“Cannabis is nu legaal, net als munt,” zei Amraji. “Ik had nooit gedacht dat ik op een dag toestemming zou krijgen om het te kweken. Ik ben geschokt.”
___
Akram Oubachir heeft bijgedragen aan dit rapport.
