Het krijgen van een nieuwe pc kan op dit moment lastiger zijn dan normaal, en dat komt niet alleen daardoor hogere prijzen. Maingear, een uitstekende pc-bouwer op maat, heeft één manier bedacht om het RAM-tekort te omzeilen: zelf meenemen.
Dinsdag introduceerde Maingear de BYO RAM program Dit is de poging – en waarschijnlijk pas de eerste – om de aanhoudende leveringsproblemen voor computeronderdelen, veroorzaakt door de exorbitante hoeveelheid geld voor de bouw van datacenters.
Met dit programma kunt u een op bestelling gemaakt systeem met RAM kopen dat u naar hen verzendt. Vervolgens installeren, optimaliseren en testen ze. De klantenservice zal vooraf met u overleggen om te controleren of het geheugen dat u heeft geschikt is voor de gewenste systeemconfiguratie.
Dit lost het probleem eigenlijk maar voor een minimaal aantal gevallen op, maar het doel is simpelweg om het koopknelpunt waar mogelijk te verkleinen. Met andere woorden: als u toegang heeft tot DDR5-geheugen, kunt u hiervan profiteren, hoewel het wel DDR5-geheugen moet zijn.
Dat betekent bijvoorbeeld dat als je geheugen van je huidige pc wilt gebruiken, het systeem minder dan vijf jaar oud hoeft te zijn, omdat DDR5 voor het eerst op de markt kwam in 2020. Maar je kunt er niet vanuit gaan dat het DDR5 is, want zelfs dan zijn er nog veel high-end systemen gebruikten nog steeds DDR4. Waarschijnlijk kun je ook geen geheugen uit een alles-in-één-systeem halen, omdat bij veel daarvan het geheugen op het moederbord is gesoldeerd. Bovendien kan de DDR5 in een ouder systeem te traag zijn om optimale prestaties uit een nieuw systeem te halen.
Wallace Santos, medeoprichter en CEO van Maingear, vertelde verslaggevers eerder op de dag in een briefing dat dit geen normaal tekort is. Geheugenfabrikanten verhogen de capaciteit niet vanwege langdurige zorgen over de vraag. Hij zei dat zelfs toen “ons werd verteld dat het anderhalf jaar zou duren voordat ze hun lijnen zouden opvoeren.”
SK Hynix, een van de grote geheugenleveranciers, voorspelde dat de crisis tot 2028 zou duren.
Bovendien krijgen pc-bouwers de geheugenmodules niet rechtstreeks van de geheugenfabrikanten. RAM gaat eerst naar een verpakker, waar het vervolgens wordt omgezet in de modules die u op het moederbord kunt aansluiten, en vanaf daar wordt de tijdlijn verlengd.
Volgens Santos hebben zelfs de verpakkers problemen met het verkrijgen van voorraden. Hij legde uit dat in het verleden een groter bedrijf, zoals Intel, op de een of andere manier zou helpen. Nu “treden nieuwe spelers met diepere portemonnees onze ruimte binnen en verbinden zich tot meerjarige overeenkomsten met geheugenleveranciers.” Dit kan er bijvoorbeeld toe leiden dat bedrijven zich volledig terugtrekken uit het consumentenaanbod, wat Micron, een andere grote speler in het geheugen, deed door het sluiten van zijn Crucial Memory-merk.
Onzekerheid is ook een groot probleem. Santos weet niet waar de prijzen uiteindelijk zullen stabiliseren, en hij weet ook niet zeker of ze ooit zullen terugkeren naar het niveau van vóór de zeepbel.
Aan de andere kant, als financieringsovereenkomsten voor datacenters mislukken (meer dan alleen aandeelhouders bang maken), zullen die geheugencontracten verdwijnen. Dit zou op zijn minst het beste scenario voor kopers kunnen zijn: het zal de markt overspoelen en de prijzen zullen verzachten. Maar als dat massaal gebeurt, is dat misschien wel het geval grotere problemen dan een geheugentekort.
