De X Factor-winnaar bezocht een centrum dat levensreddende behandelingen ontwikkelt voor kinderen met verwondingen door explosies – nu een nieuw rapport blootlegt hoe explosieve wapens kinderen doden
Als veelgeprezen zangeres is Leona Lewis gewend haar stembanden te testen. Maar de X-factor winnaar kreeg te maken met een andere uitdaging toen ze haar uiterste best deed op de motion capture-loopband van een onderzoekslaboratorium.
Het Center of Pediatric Blast Injury Studies van het Imperial College ontwikkelt levensreddende behandelingen voor kinderen met explosieverwondingen. Exclusieve foto’s laten zien dat de zanger een witte laboratoriumjas draagt tijdens een bezoek om de gevorderden te verkennen technologie. Van het 3D-printen van prothetische prototypes tot gespecialiseerde machines die de exacte impact van granaatscherven meten: het centrum beschikt over de allernieuwste technologie.
Het onderzoekscentrum is een primeur ter wereld en richt zich op het bestuderen en aanbieden van innovaties voor kinderen die gewond zijn geraakt door explosieve wapens en natuurrampen. Leona, die een dochter van drie jaar heeft, zei: “Elk kind verdient het om op te groeien met een veilig, gelukkig en geliefd gevoel – maar op dit moment worden miljoenen daarvan beroofd door conflicten waar ze geen rol in hebben gespeeld.”
LEES MEER: De tijd dringt om het gekoesterde achtjarige kind te redden dat in de tent in Gaza is omgekomenLEES MEER: Kinderen in Gaza onthullen dromen in hartverscheurende tekeningen voorafgaand aan het staakt-het-vuren
De 40-jarige ster voegde hieraan toe: “Het ondersteunen van deze kinderen is nog nooit zo urgent geweest, en ik ben trots op het ongelooflijke werk dat hier wordt gedaan om kinderen te helpen herstellen van verwondingen door explosies. Het gaat erom hen hoop te geven en de kans op een betere toekomst – en ik denk dat we daar allemaal achter moeten staan.”
Het Center of Pediatric Blast Injury Studies werd opgericht door de liefdadigheidsinstelling Save the Children – die werkt in landen die getroffen zijn door conflicten, waaronder Oekraïne en Gaza – in samenwerking met de universiteit in 2023. Claudia Ghidini, PhD-student aan het Imperial College London, die Leona ontmoette tijdens het bezoek, zei: “Al te vaak blijven kinderen in crisissituaties achter met protheses die niet aan hun behoeften voldoen – toch zijn protheses de sleutels tot toegang tot bevredigend onderwijs, gezondheidszorg en spel. Juist de dingen die een kind in staat stellen te groeien, bloeien en dromen…
“We beginnen de kloof te overbruggen tussen urgente humanitaire hulp en de oplossingen voor de langere termijn die kinderen verdienen. We maken de weg vrij voor betere technologie, revalidatie en holistische ondersteuning – van fysiotherapie tot psychologische zorg. Samen willen we ervoor zorgen dat geen enkel kind wordt gedefinieerd door zijn verwonding, maar in staat wordt gesteld zijn jeugd ten volle te beleven.”
Het komt op een moment dat een nieuw rapport blootlegt hoe explosieve wapens kinderen doden. Explosieve wapens waren tussen 2020 en 2024 verantwoordelijk voor ruim 60% van de geregistreerde sterfgevallen en verwondingen onder kinderen, aldus het rapport van Save the Children. In de afgelopen vijf jaar zijn bijna 50.000 kinderen oorlogsslachtoffers geworden. Alleen al vorig jaar werden bijna 12.000 kinderen gedood of gewond tijdens conflicten, aldus het rapport.
Het waarschuwt: “De langetermijneffecten van verwondingen door explosies op de groei en ontwikkeling van kinderen zijn nog niet volledig begrepen, maar er zijn aanwijzingen dat, omdat de lichamen van kinderen nog steeds groeien, de behandeling van verwondingen door explosies bij kinderen ingewikkelder is, zowel op de korte als op de lange termijn. Als gevolg daarvan hebben ze langere perioden van zorg nodig en worden ze geconfronteerd met levenslange fysieke en psychosociale gevolgen.”
Het rapport voegt hieraan toe: “Dit rapport laat zien dat kinderen meer risico lopen op explosieve wapens en er meer door worden getroffen dan volwassenen, maar dat hun behoeften en rechten de minste aandacht krijgen. Tenzij er dringend actie wordt ondernomen om aanvallen te voorkomen, kinderen te beschermen en te investeren in kindgericht herstel, zal de schade generaties lang aanhouden.”
Het rapport doet een reeks oproepen aan de internationale gemeenschap, onder meer om “internationale normen en standaarden hoog te houden” en “verantwoordelijkheid te garanderen voor schendingen van kinderen”. Het vraagt ook om middelen voor ‘kinderbescherming, herstel en veerkracht’, en om kinderen ‘in het hart van de besluitvorming’ te plaatsen. Ondertussen roept het rapport op tot versterking van “data, monitoring en samenwerking”.
In een voorwoord schrijft Moazzam Malik, CEO van Save the Children: “Kinderen behoren tot de eersten en meest getroffen door moderne conflicten. Dit rapport legt de verwoestende tol bloot die explosieve wapens eisen op hun leven, toekomst en gemeenschappen. Achter elk datapunt staan kinderen die nooit meer zullen kunnen lopen, die ouders hebben verloren, wier scholen in puin liggen en wier gevoel van veiligheid is verwoest.”
Hij voegt eraan toe: “Zonder dringende actie van de internationale gemeenschap dreigt het conflict een wetteloze, vrij voor iedereen te worden, waar niets verboden is. Dit mag niet het nieuwe normaal worden.”
Een intern ontheemd gezin uit Khartoem, in het door oorlog verscheurde Soedan, draagt de littekens van conflicten. De broers Ali, 13, en Nour, negen – wier namen zijn veranderd – waren in april 2023 met vrienden aan het voetballen op de binnenplaats van hun huis. Toen de bal de straat op rolde, renden ze weg om hem te halen, maar het noodlot sloeg toe: er landde een granaat vlakbij. Ali verloor een been en Nour liep ernstig buikletsel en een wervelfractuur op, waardoor hij achterbleef verlamd vanaf zijn middel.
Het ontheemde gezin – dat nu in een kamp in Gedaref, in het oosten van het land, woont – is geholpen door Save the Children, waarbij Ali onder meer een kleine rolstoel heeft gekregen. Maar het gezin is gescheiden en de vader van de broers zou elders in Soedan op zoek zijn naar mogelijkheden voor levensonderhoud. Ali legde uit: “Ik heb twee jaar met een wandelstok naar school gezeten, maar de lange afstanden zorgden voor uitputting en zwelling in mijn handen.”
Hij voegde eraan toe: “Deze (motorrolstoel) heeft mijn leven veranderd – ik kan op tijd naar school gaan en gemakkelijker bewegen. Ik geloof dat de dingen beter zullen worden.” Ondanks alles wat de familie heeft doorstaan, is de moeder van Ali en Nour vastberaden. ‘We hebben alles verloren, behalve de hoop’, zei ze.
