LEGO’s eerste Star Trek-set is een angstaanjagende, mooie en vaak zinderende constructie

Ik ben opgegroeid als “Star Trek”-fan, en ik ben opgegroeid als LEGO-fan. Maar naarmate ik ouder werd en er steeds meer vraag naar mijn tijd voor hobby’s werd, glipte de ene weg en de andere hechtte zich aan mijn kern met een dodelijke greep die nooit echt los zou laten. De LEGO’s vielen buiten de boot, terwijl ik er een luid pleitbezorger voor bleef (en blijf). de grootste genrefranchise ooit gemaakt. Sorry “Star Wars” en alle anderen.

Dus toen werd aangekondigd dat LEGO zou zijn allereerste “Star Trek” -set uitbrengenen dat het een enorme recreatie van de Enterprise-D zou zijn “Star Trek: de volgende generatie” (de laat zien dat dit niet alleen mijn jeugd definieerdemaar misschien wel mijn hele wereldse perspectief), zag ik een kans. Ik zou het ene huidige fandom kunnen bevredigen om een ​​ander fandom wakker te maken. Ik zou het kind dat van LEGO hield, weer tot leven kunnen wekken met behulp van de brandstof van de volwassen man die iets te veel van ‘Star Trek’ houdt. Zeker, het was vele, vele jaren geleden dat ik een echte LEGO-set had gebouwd, maar die spieren lagen waarschijnlijk gewoon inactief. Dit zou gemakkelijk zijn, en het zou leuk zijn!

Nu ik aan de andere kant van de bouw ben, ben ik enigszins vernederd. Het bouwen van LEGO’s gigantische Enterprise was absoluut leuk, en iets dat ik elke “Star Trek”-fan met wat besteedbaar inkomen zou aanraden, maar het was niet gemakkelijk. Als echte LEGO-amateur namen mijn vaardigheden af ​​naarmate ik ouder werd. Ik vond het bouwen lastig en soms bestraffend. Maar weet je wat? Het eindresultaat spreekt voor zich.

Allereerst: deze set is enorm. Als professionele “Star Trek”-liefhebber maar moderne LEGO-neofiet, was ik simpelweg niet voorbereid op hoeveel LEGO-zakjes de doos zou bevatten (een paar dozijn!), laat staan ​​op hoe lang het zou duren om deze kolos af te maken. Ik heb geen stopwatch laten lopen, maar ik schat dat het zo’n 10 uur duurde, verdeeld over vier of vijf sessies, om me een weg te banen door de twee instructiehandleidingen ter grootte van een catalogus.

En ja, ik hoor jullie allemaal ervaren LEGO-bouwers achterover leunen in hun stoelen en grinniken om mijn onwetendheid. Ik zal nooit meer aan je vaardigheden twijfelen.

Er waren enkele vroege struikelblokken. Ik kwam er al snel achter dat LEGO-instructiehandleidingen niet bijzonder nuttig zijn voor mensen met kleurenblindheid, omdat ik door de minder intuïtieve instructies moest bladeren die afhankelijk zijn van een lichtrode markering om aan te geven waar nieuwe onderdelen moeten worden ingevoegd. En vanwege de unieke vorm van de Enterprise moesten de LEGO-ontwerpers deze vorm krijgen heel creatief om de grotendeels gebogen elementen van het schip te creëren met behulp van voornamelijk vierkante blokken. Sommige van de meer complexe componenten waren een puzzel op zichzelf. (“Wacht, die stukken zouden zo bij elkaar moeten passen en dat doen ze ook Wat?”)

Maar uiteindelijk merkte ik dat ik aan het bouwen was, in het vertrouwen dat de uiterst bizarre kleine constructies die de handleiding mij vroeg te construeren, logisch zouden zijn. Het was een waar genot om te zien hoe alles samenkwam, vaak op de meest onwaarschijnlijke manieren. Ik kan misschien niet genieten van speeltijd zoals ik als kind deed, maar tegenwoordig kan ik absoluut de aantrekkingskracht van het eigenlijke bouwproces begrijpen. Ik vond de aanblik van de Enterprise die in slow motion vorm kreeg ronduit prachtig.

Toen het stof was opgetrokken en alles op de juiste plaats zat, had ik precies wat de doos beloofde: een uiterst gigantisch Starship Enterprise opgebouwd uit kleine, verbindende blokken, plus een prachtige set minifiguren die de cast van de show uitbeeldden. (Serieuze rekwisieten voor de kleine LEGO-trombone van commandant Riker.) Nu heb ik de taak een manier te vinden om deze kolos te behouden en tentoon te stellen, maar in het grote geheel zijn er veel ergere problemen.

Dat brengt ons bij de grote vraag: is het de kosten waard? Ik had het geluk een proefexemplaar van LEGO te ontvangen, dus ik moet hier theoretisch nadenken. Als je zowel een grote Star Trek-fan als een echte LEGO-kenner bent, is dat prijskaartje van $ 399 misschien gemakkelijk te slikken. Dit is tenslotte het soort build waar fans al jaren naar verlangen. En voor die prijs krijg je bijna een dozijn uur montage, een leven lang showen/spelen en een object waar mensen letterlijk hun hoofd van zullen omdraaien.

Dus, is het het waard? Ik zou een voorlopig ja zeggen, maar met verschillende kwalificaties. Als de combinatie LEGO/Star Trek alle nerdzenuwen raakt, dan is deze uitspatting gerechtvaardigd. Maar als dat prijskaartje je grootste barrière is, moet je er niet omheen praten. Het is een geweldige set, maar dit voelt als een echt luxe nerdgoed. Niemand zou zoveel geld aan iets moeten uitgeven zonder er serieus over na te denken.

Ik zeg dit vaak: ik verlang nu al naar meer. Die minifiguren hebben huizen nodig. Picard heeft zijn gereedstaande kamer nodig. Geordi heeft de warpkern nodig. Dr. Crusher heeft een ziekenboeg nodig. Guinan heeft Ten Forward nodig, en misschien heeft Worf het holodeck nodig. We hebben op zijn minst de transportruimte nodig.

Kijk naar die LEGO: je hebt mij.