Door Robert Scucci
| Gepubliceerd
Omdat ik ben opgegroeid in Milford, Connecticut, was een van de stedelijke mythen die mijn tienerjaren vormden de legende van de Melon Heads. Zion Hill Road, slechts een paar kilometer van mijn ouderlijk huis, was ons onofficiële herkenningspunt. Mijn vrienden en ik reden daarheen met als enig doel elkaar de stuipen op het lijf te jagen.
Als overgangsritueel kreeg ik de klassieke opzet: stap uit de auto, ga het bos verkennen, hoor het toerental van de motor en kijk hoe mijn vrienden lachend wegrijden. Ik heb dat meer dan eens vooruitbetaald, want dat doe je als je je verveelt in de buitenwijken. Toen ik erachter kwam dat er een film uit 2024 belde De meloenhoofden: House of Crow zag een rustige release, ik drukte meteen op play, want waarom zou ik dat niet doen?
Omdat ik niet wist dat de kennis van Melon Head zich uitstrekte tot voorbij Connecticut, was ik heel blij om andere regionale variaties te leren kennen op het verhaal dat ik opgroeide. De meloenhoofden: House of Crow put uit de folklore uit Ohio en bouwt een achtergrondverhaal rond Dr. Crow, een gekke wetenschapper die naar verluidt nooit heeft bestaan, maar naar verluidt experimenten heeft uitgevoerd op weeskinderen die resulteerden in hydrocephalus. Hun vergrote hoofden en hun gewelddadige gedrag maken ze tot de perfecte onderwerpen voor een stedelijke legende die weigert te sterven.
Meloenkoppen zijn niet echt, maar ze zijn zeker angstaanjagend
Spelen zoals mijn tienerjaren, De meloenhoofden: House of Crow volgt studenten Ada (Alicia Marie Spurlock) en Kaylee (Tara O. Horvath) terwijl ze stedelijke legendes onderzoeken voor hun schoolkrant. Ze zijn al op de hoogte van Dr. Crow (Branislav R. Tatalovic) en benaderen de opdracht met journalistieke nieuwsgierigheid zonder na te denken over de mogelijke gevaren die hen te wachten staan. Brett (Rob Jaeger) en Oz (George Tutie), die in dezelfde klas zitten maar een andere legende toegewezen krijgen, besluiten dat de Melon Heads veel interessanter zijn en proberen Ada en Kaylee in de problemen te brengen door zelf het bos te onderzoeken. Ada’s oudere zus, Joan (Amanda Collins), waarschuwt hen om weg te blijven omdat ze jaren eerder de Melon Heads tegenkwam, een ervaring die zo traumatisch was dat het haar vriendin tot zelfmoord dreef.
Zodra de studenten zich ertoe verbinden om rond te snuffelen op de veronderstelde plekken van Dr. Crow, ontdekken ze uiteindelijk zijn geheime laboratorium, en de zaken gaan onmiddellijk de verkeerde kant op. Door gebruik te maken van de mythologie uit het echte leven die ik me zo graag herinner, De meloenhoofden: House of Crow verandert al snel in de met bloed doordrenkte nachtmerrie die mijn vrienden en ik me voorstelden terwijl we over de binnenweggetjes reden op zoek naar goedkope spanning. De zaken veranderen echter wanneer de bolvormige wezens zich meer als een standaardfilm gaan gedragen zombieswaarin de toon verschuift van folkloristische horror naar vertrouwde overlevingsgerechten.
Een leuke, goedkope trip down memory lane
Ik geef toe dat dit de enige reden is waarom ik in brand schoot De meloenhoofden: House of Crow was omdat ik het cool vond dat iemand eindelijk een film maakte over de bizarre folklore in mijn geboortestad waarmee ik ben opgegroeid. Maar de echte angst van de Melon Heads komt voort uit het feit dat je 16 bent, jezelf opzweept, naar enge plekken rijdt en alles doet wat je kunt om je vrienden te traumatiseren uit liefde voor het spel. Hoewel ik schrijver en regisseur Eddie Lengyel niet kwalijk kan nemen dat hij zich in de mythologie heeft gebaseerd, zou ik willen dat we meer een oorsprongsverhaal kregen in plaats van een horrorfilm die volgens de cijfers ‘wegrent voor het enge ding in het bos’.
Een low-budget inspanning die naar verluidt ongeveer $ 5.000 opbracht op Indiegogo, De meloenhoofden: House of Crow is een leuke indiepoging die veel te wensen overlaat, maar de wezenseffecten zijn verrassend solide gezien de beperkte middelen. Ga je ernaar kijken als je geen nostalgie hebt om de vlam levend te houden? Waarschijnlijk niet. Maar als je net als ik bent en creatieve vrijheden wilt zien die gepaard gaan met een legende die op zichzelf al belachelijk is, zul je er geen spijt van krijgen dat je deze hebt doorgebrand vanwege de pure nieuwigheid ervan.
De meloenhoofden: House of Crow wordt gratis gestreamd op Tubi.
