DIT zijn de momenten waarop duizenden Syriërs de straat op gingen om de eerste verjaardag van de verwijdering van dictator Bashar al-Assad te vieren.
Mensen kwamen massaal opdagen, staken vuurwerk af, hieven vlaggen en namen maandag deel aan wijdverbreide frivoliteit, terwijl het land zich blijft herstellen van bijna vijftien jaar oorlog.
De uitingen van vreugde markeerden de eenjarige verjaardag van de val van het al-Assad-regime, nadat oppositietroepen een elfdaags offensief ondernamen, waarmee ze met succes het 53-jarige bewind van de dynastie omverwierpen.
Video’s en foto’s van de festiviteiten die op sociale media zijn geplaatst, tonen soortgelijke scènes in Syrische steden, ook in Damascus en Homs.
Er werden Syriërs gezien die met vlaggen zwaaiden, muziek speelden, juichten en feestvierden tot in de avond tijdens de militaire parades georganiseerd door het Ministerie van Defensie.
Sprekend op een persconferentie in Damascus, President Ahmed al-Sharaa bracht hulde aan de strijders die streden om de voormalige despoot, die vorig jaar naar Rusland vluchtte, omver te werpen.
“Voor degenen die nu hier in het hart van de geschiedenis aanwezig zijn: jullie geven vorm aan een verhaal van … moed”, zei hij.
“Vandaag vieren we een jaar waarin we Syrië hebben bevrijd van de ketenen van tirannie en dictatuur, waardoor het land opnieuw groots is geworden.
“Sta met opgeheven hoofd – we waren ons thuisland al meer dan vijftig jaar kwijt, waarin deze bende probeerde het land te ontdoen van zijn beschaving, geschiedenis en tradities,” voegde hij eraan toe.
Hij vervolgde: “Niemand zal ons in de weg staan, hoe groot of machtig ze ook zijn”.
‘We zullen alle uitdagingen het hoofd bieden, als God het wil’, zei hij.
“We zullen een sterk Syrië herbouwen dat zijn heden en verleden waardig is, een Syrië dat de onderdrukten steunt en gerechtigheid onder de mensen vestigt.”
Eerder op de dag had al-Sharaa, gekleed in militair uniform, het ochtendgebed verricht in de Umayyad-moskee.
Sinds de omverwerping van al-Assad is de nieuwe regering langzaamaan gegroeid begonnen met de wederopbouw en nemen stappen om basisdiensten aan Syriërs te verlenen.
Aleppo, Homs en Damascus zijn, naast andere grote steden, voor het eerst in vijftien jaar op proef begonnen met het ontvangen van ononderbroken elektriciteit, nadat reparatie- en onderhoudswerkzaamheden aan het elektriciteitsnet van het land waren begonnen.
Gevangenissen, waaronder het militaire vernietigingskamp Sednaya – ook wel het ‘menselijke slachthuis’ genoemd – zijn ook permanent gesloten.
Assad vluchtte een jaar geleden naar Rusland toen rebellen Damascus innamen en een einde maakten aan zijn heerschappij.
Maar terwijl het land zijn bevrijding viert, zouden steden als Aleppo – dat een zware klap te verduren kreeg in de verdeeldheid tussen strijders van de oppositie en pro-Assad-troepen – “miljarden dollars” kunnen kosten om weer op te bouwen, aldus de krant. Al Jazeera.
Naast infrastructuurproblemen blijven miljoenen vluchtelingen en ontheemde diaspora de beslissing om naar huis terug te keren afwegen.
De oorlog begon in 2011, nadat een groep ongewapende rebellen in opstand kwam tegen al-Assad, en escaleerde al snel tot een vijftien jaar durend conflict waarbij honderdduizenden mensen omkwamen.
Ruim 6,8 miljoen Syriërs ontvluchtten de door oorlog verscheurde steden tijdens een van de grootste migratiecrises ter wereld tot nu toe.
Volgens de Internationale Organisatie voor Migratie zijn de afgelopen twaalf maanden ruim 782.000 mensen uit het buitenland teruggekeerd.
Jonge Syriërs blijven hoopvol voor de toekomst en voor verandering; Ze worstelen echter met de betaalbaarheid en beschikbaarheid van woningen, evenals met een crisis in de kosten van levensonderhoud, te midden van beperkte werkgelegenheidskansen.
Student Maha Khail vertelde Al Jazeera dat “slechts een deel van de droom uitkwam”.
“We hebben de overwinning behaald, maar we hebben jaren verloren, huizenkinderen,” zei ze.
“Het echte verhaal begint nu – we hopen dat we zullen herbouwen, maar de jongeren denken erover om naar het buitenland te gaan.
“En degenen die in het buitenland zijn, zijn bang om terug te komen.”
