Door Chris Snellgrove
| Gepubliceerd
Chevy Chase is tegenwoordig geannuleerd omdat hij te veel op zijn Community-personage leek, en hij werd uit de show gezet nadat hij racistische opmerkingen had gemaakt in een van zijn tirades op de set. Jaren eerder was Chase echter een Hollywood-icoon en was hij headliner in enkele van de meest onvergetelijke films van de jaren ’80. Eén zo’n film is Kerstvakantie van National Lampoon (1989), en deze eigenzinnige komedie van de legendarische schrijver John Hughes blijft misschien wel de beste kerstfilm ooit gemaakt.
De originele familieman
Het uitgangspunt van Nationale Lampoon’s Kerstvakantie is dat iedere man Clark Griswold een perfecte kerst wil hebben met zijn hele gezin, maar dit betekent dat hij moet omgaan met drama van zijn kinderen, schoonfamilie en zijn gekke, achterlijke neef. Onderweg komt hij in komische tegenslagen terecht met defecte kerstverlichting, yuppieburen en een aanmatigende baas. De resulterende grappen zijn onvergetelijk hilarisch en zullen onmiddellijk een beroep doen op elke familieman die zichzelf bijna gek heeft gemaakt door zijn dierbaren een kerst te bezorgen die ze nooit zullen vergeten.
De cast van Kerstvakantie van National Lampoon omvat het uitstekende Beverly D’Angelodie vanaf het begin het hart en de ziel van de hele Vacation-franchise is geweest. Haar kinderen op het scherm worden gespeeld door Juliette Lewis (vooral bekend van Kaapse angst) en Johnny Galecki (vooral bekend van De oerknaltheorie). Randy Quaid (vooral bekend van Onafhankelijkheidsdag) schittert als een personage dat zowel idioot als chaotisch is, en Seinfeld En Veep icoon Julia Louis-Dreyfus is een ingetogen uitmuntendheid als ’s werelds meest snobistische buurvrouw.
De beste prestatie van een Hollywood-legende
De beste prestaties komen echter vandaan Chevy-achtervolging (vooral bekend van Caddyshack), een generatietalent dat aantoonbaar de prestaties van je leven levert. Zijn ervaring als grappige man met een rubberen gezicht helpt hem de grappigste grappen van de film te verkopen (inclusief zijn worsteling met de kerstverlichting en een meltdown inclusief de uitdrukking “Hallelujah Holy Sh*t”), maar Chase is op zijn best tijdens de verrassend effectieve emotionele momenten van de film. Scènes waarin hij huilt bij het kijken naar oude homevideo’s en de nadruk legt op het kopen van een zwembad voor zijn dierbaren, geven het personage diepte en pathos, waardoor hij herkenbaar gebrekkig wordt zonder hem minder acerbisch grappig te maken.
Net als de Kerstman zelf, Kerstvakantie van National Lampoon sprong van vreugde door de schoorsteen van de kassa. Met een budget van $ 25 miljoen verdiende de film $ 73,3 miljoen, maar het duurde verrassend lang voordat de film een vervolg kreeg. Vegas Vacation kwam acht jaar later uit, en in 2003 kregen we het National Lampoon’s Christmas Vacation 2: Cousin Eddie’s Island Adventureeen verbijsterend, teleurstellend vervolg waarin het losgeslagen karakter van Randy Quaid centraal staat.
De critici vrolijk maken
Wanneer Kerstvakantie van National Lampoon met de slee van de kerstman de theaters in reed, verspreidde het een serieuze vakantievreugde onder professionele filmrecensenten. Op Rotte Tomatenhet heeft een percentage van 72 procent, waarbij critici de film prijzen vanwege de combinatie van lachwekkende punchlines en hartverwarmende vakantiesfeer. De film is net zo grappig, rommelig en ronduit gek als je eigen familie, waardoor het de perfecte film is om tijdens de kerstperiode te kijken.
Kerstvakantie van National Lampoon Een groot deel van mijn jeugd was ik regelmatig op vakantie in mijn huis, en ik kreeg er altijd een kick van om naar een gezin te kijken dat oneindig veel disfunctioneeler was dan het mijne. De humor is soms wat onregelmatig, maar dit is een film die je van begin tot eind aan het lachen houdt, waardoor het een heerlijke kijkervaring is. Als kind ontdekte ik dit op de harde manier, aangezien dit de enige film was die ik wilde zien op de avond voordat mijn familie een geliefde kat moest laten inslapen; op dat moment waren de capriolen van neef Eddie en de rest van de uitgebreide Griswold-clan het enige dat me kon doen stoppen met huilen.
Een klassieke film die met de jaren nog beter wordt
Toen ik opgroeide, verloor ik nooit mijn liefde voor Kerstvakantie van National Lampoonmaar ik leerde het op een geheel nieuw niveau waarderen. Toen ik jonger was, sympathiseerde ik het meest met de Griswold-kinderen. Hun maffe drama op het scherm was tenslotte een spiegel voor zowel de vreugde als de angst die de feestdagen altijd met zich meebrachten. Ik sympathiseerde vooral met de jonge Rusty, omdat ik me soms een beetje schaamde voor mijn familie (gelukkig sleepte mijn vader me nooit het bos in om onze eigen boom om te hakken).
Nu sympathiseer ik natuurlijk meer met Clark Griswold: net als hij ben ik een familieman geworden die er alles aan doet om mijn vrouw en kind de perfecte kerstvakantie te bezorgen, en net als hij wordt ik door de stress hiervan elk jaar een beetje gekker. Ik ben dol geworden op de lieve, maar nooit flauwe berichten uit de film over het houden van zelfs je gekste familieleden (die geen neef Eddie of twee in de stamboom hebben) en over het optimaal benutten van je tijd met hen. Bovenal geniet ik van de boodschap van de film over het genieten van tijd met je ouders en het behouden van hun tradities ten behoeve van een nieuwe generatie.
Bent u het daarmee eens? Kerstvakantie van National Lampoon is de perfecte familiefilm, of is dit een kerstkomedie die volgens jou op het ondeugende lijstje hoort? Dat weet je pas als je een groot glas advocaat voor jezelf inschenkt en de film doorstreamt Hulu. Geloof me: het is een geschenk aan jezelf dat veel, veel beter is dan deel uitmaken van de Jello van de Maand-club!
