Verhaal: Op een luxueus jacht voor een opdracht ziet een journalist een passagier overboord gaan. Maar als niemand haar gelooft, riskeert ze haar leven om de waarheid te achterhalen.Beoordeling: Gebaseerd op de roman van Ruth Ware uit 2016 en geregisseerd door Simon Stone (die samen met Joe Shrapnel en Anna Waterhouse het scenario schreef), wil The Woman in Cabin 10 een scherpe psychologische thriller op volle zee afleveren. Het uitgangspunt is er een dat vertrouwd aanvoelt: een journalist, Lo Blacklock (Keira Knightley), met een roerig verleden, wordt uitgenodigd om verslag te doen van de eerste cruise van een luxe jacht. Op een nacht meent ze getuige te zijn van een passagier die overboord valt of wordt geduwd. Als iedereen aan boord volhoudt dat de persoon nooit heeft bestaan, wordt ze gedwongen tot gevaarlijk speurwerk om te ontdekken wat er werkelijk is gebeurd. Knightley (als Lo) draagt een groot deel van het gewicht van de film en slaagt daar grotendeels in. Haar vertolking is geloofwaardig; ze roept zowel kwetsbaarheid als felle vastberadenheid op. Guy Pearce (zoals Richard Bullmer) speelt het contrapunt en geeft gravitas aan de rijke passagiers die schommelen tussen gepaste beleefdheid en onheilspellende onthechting. De ondersteunende cast: Gugu Mbatha-Raw, Kaya ScodelarioHannah Waddingham – rondt het ensemble af met voldoende intriges om diepte aan de interacties te geven. Waar de film wint, is de sfeer. De weelde van de jachtomgeving staat prachtig in contrast met de claustrofobie dat wanneer geïsoleerd op zee de achterdocht strak wordt en elke hut en gang een mogelijke schuilplaats is. De cinematografie (Ben Davis) legt zowel de grootsheid als de griezeligheid van luxe vast, terwijl het tempo, ook al is het doelbewust, je meetrekt in Lo’s toenemende paranoia. De zwakke punten zijn echter ook duidelijk. De plot vermijdt geheel gelikt te zijn door psychologische wendingen te introduceren, maar soms werpt de opbouw geen vruchten af in nieuwe onthullingen. Sommige aanwijzingen voelen handig aan; sommige karaktermotivaties neigen naar clichés (bijvoorbeeld de verloste maar kwetsbare hoofdpersoon, de ongrijpbare ex-geliefde). Wat voor meer spanning zou kunnen hebben gezorgd – grotere ambiguïteit, meer moreel ongemak – blijft slechts gedeeltelijk onderzocht. De film blijft meer aan de oppervlakte dan in de diepte waarin hij soms dreigt te duiken.Uiteindelijk is The Woman in Cabin 10 bevredigend als je het genre respecteert: stijlvol, veelal goed geacteerd en vermakelijk. Het is niet revolutionair, maar pretendeert dat ook niet te zijn. Voor degenen die zich aangetrokken voelen tot mysteries met psychologische inslag, levert dit genoeg wendingen en sfeer op om het interessant te houden.
