Toen in 1826 de camera werd uitgevonden, dachten veel mensen dat de schilderkunst zou uitsterven. Maar dat gebeurde niet. In plaats daarvan vonden schilders nieuwe manieren om zich te uiten. Schilders vonden het expressionisme, het impressionisme en de abstracte kunst opnieuw uit. Monet, Munch en later Picasso floreerden allemaal nadat de camera arriveerde.
Toen personal computers in de jaren tachtig gemeengoed werden, bestond de angst dat creatief denken minder waardevol zou worden. Maar computers openden de deur naar digitaal ontwerp, animatie en nieuwe vormen van verhalen vertellen. Studio’s zoals Pixaropgericht in 1986, liet zien hoe technologie kunstenaars kon helpen werelden te creëren die voorheen onmogelijk waren.
Wanneer Photoshoppen gelanceerd in 1988, waren fotografen bang dat bewerkingstools de puurheid van fotografie zouden vernietigen. Maar Photoshop breidde uit wat fotografen en ontwerpers konden doen. Het maakte visuele creativiteit toegankelijker en hielp bij het opbouwen van de moderne makerseconomie.
Dus waarom wel AIvandaag de dag ervoor zorgen dat zoveel makers zich bedreigd voelen?
De geschiedenis vertelt ons één duidelijke waarheid: nieuwe technologie heeft creativiteit nooit vervangen; het heeft het altijd uitgebreid. Elke keer dat er nieuwe technologie op de markt komt, volgt er vooruitgang.
De AI-geest kan niet opnieuw worden gebotteld
Kunstmatige intelligentie is simpelweg het volgende hoofdstuk. Het kan makers helpen sneller te werken, meer ideeën te verkennen en hun verbeelding met minder barrières tot leven te brengen.
De menselijke verbeelding kan niet door een machine worden nagebootst. De vonk die tranen oproept bij de lezers van een verhaal of een zwijmeling bij de luisteraars van een melodie, is van nature menselijk: die ongrijpbare kant van creativiteit: talent, smaak, geleefde ervaring, een uniek gezichtspunt en de drang om dat uit te drukken. Maar om die immateriële zaken om te zetten in iets dat anderen kunnen zien, horen of voelen, zijn ook tastbare zaken nodig: tijd, hulpmiddelen, toegang en middelen.
Maar al te vaak lopen grote makers daar vast. Niet iedereen kan dromen en een wereld creëren die de moeite waard is om voor te zorgen. Maar zelfs degenen die dat wel kunnen, ontberen vaak de middelen om het tot leven te brengen op een manier waar anderen ook van kunnen genieten. Dat is waar AI kan helpen. Het kan geen ziel creëren, maar het kan toegangsbarrières wegnemen door de kosten, tijd, vaardigheden en middelen te verlagen die nodig zijn om creatieve expressie echt tot leven te brengen.
In die zin kan AI een krachtvermenigvuldiger voor creativiteit zijn. Precies zoals de smartphone maakte fotografie Universeel kan AI het vertellen van verhalen zelf democratiseren.
Samenwerking, geen vervanging
Bij het bouwen van een platform voor het vertellen van audioverhalen heb ik gezien hoe AI makers kan helpen, en niet vervangen. Ons platform laat iedereen geserialiseerde audioverhalen schrijven en publiceren. Om hen te helpen, we hebben AI-tools gebouwd die optreden als creatieve partners. Ze schrijven niet voor de auteurs; ze assisteren hen. Ze helpen een schrijver consistent te blijven in honderden afleveringen, stellen verhaallijnen voor wanneer de inspiratie stokt en bieden realtime feedback over tempo en dialoog. Andere tools zetten tekst om in natuurlijk klinkende audio, voegen achtergrondgeluid toe of genereren illustraties – mogelijkheden die voorheen alleen beschikbaar waren voor professionele studio’s.
Deze tools nemen geen banen van kunstenaars over; zij openen deuren voor hen. Veel van onze makers konden zich dat niet veroorloven arbeidskracht professionele vertellers, geluidsontwerpers of illustratoren. Zonder AI zouden hun verhalen nooit gehoord worden. Hiermee bereiken ze miljoenen luisteraars.
Dat vervangt makers niet. Het breidt uit wie er één mag zijn.
De mens centraal houden
Grote kunst komt niet voort uit patroonherkenning of waarschijnlijkheid. Het komt voort uit emotie, tegenspraak, nieuwsgierigheid – de dingen die ons menselijk maken. AI kan een schrijver helpen een verhaal te structureren, maar het kan geen liefdesverdriet of hoop voelen. Daarom moeten we scheppersystemen bouwen die deze menselijke scheppers centraal stellen: transparantie garanderen, creatief eigenaarschap behouden en de bedenkers van ideeën diep waarderen.
Een nieuw hoofdstuk voor creativiteit
We bevinden ons op een cruciaal moment in een lang verhaal. De geschiedenis van kunst En technologie heeft altijd dezelfde lijn gevolgd: ontwrichting, angst, aanpassing en uiteindelijk expansie.
Steve Jobs beschreef ooit de homecomputer (een technologie die een enorme angst opwekte toen het op de markt kwam) als een ‘fiets voor de geest’. Hij stelde zich een hulpmiddel voor dat ons denken niet zou vervangen, maar het zou versnellen, waardoor de menselijke verbeelding zou worden versterkt op dezelfde manier waarop een fiets de menselijke beweging versterkt. Het is aan ons om dit volgende hoofdstuk van creatieve innovatie te schrijven. We kunnen AI creativiteit laten reduceren tot algoritmen, of we kunnen er een fiets van maken voor de creatieve geest, iets dat menselijk talent helpt verder en sneller te reizen.
De toekomst van het vertellen van verhalen zou niet moeten gaan over machines die mensen vervangen. Het zou moeten gaan over meer mensen die meer verhalen vertellen, meer mensen bereiken en meer verbeeldingskracht (en tranen en zwijmelingen) aanwakkeren dan ooit tevoren.
