Donderdag werd de 16-jarige Mohammed Zaher Ibrahim vrijgelaten uit de Israëlische Ofer-gevangenis en herenigd met zijn familie. De Palestijns-Amerikaanse jongen uit Florida was 15 toen Israëlische soldaten hem op 16 februari ontvoerden uit zijn huis in het dorp Al-Mazraa Ash-Sharquia op de Westelijke Jordaanoever.
Zijn eerste stop na de gevangenis was het ziekenhuis. Vóór zijn vrijlating, zowel zijn advocaat als functionarissen van de Amerikaanse ambassade sloeg alarm over zijn snel verslechterende medische toestand: Mohammed was een kwart van zijn lichaamsgewicht kwijtgeraakt, had schurft opgelopen en werd geslagen door gevangenisbewakers. Toen hij vorige week mager en bleek uit de Israëlische hechtenis kwam, vertoonde de tiener weinig gelijkenis met de foto’s die waren verspreid om campagne te voeren voor zijn vrijlating.
Ondanks Israëlische pogingen om de detentie van Mohammed te verdubbelen – onder meer in een verklaring rechtstreeks van premier Benjamin Netanyahu kantoor – de mediastorm die door familieleden en hun aanhangers werd aangewakkerd, won uiteindelijk. Mohammeds oom gecrediteerd de hardnekkige inzet van een basisbeweging die meer dan honderd organisaties, leden van de gemeenschap in Florida en leden van het Congres mobiliseerde om voor de vrijheid van zijn neef te vechten. Hij zorgde er ook voor dat hij de aandacht vestigde op de “honderden kinderen” die nog steeds “ten onrechte gevangen zitten in een Israëlische gevangenis, waar ze worden onderworpen aan Israëls mishandeling en marteling.”
Sinds 7 oktober 2023 heeft de Israel Prison Service zijn faciliteiten getransformeerd in een “netwerk van martelkampen”, aldus een Israëlische waakhondgroep. Palestijnse sterfgevallen in de gevangenis hebben dat wel gedaan schoot omhoogen de gevangenen die zijn vrijgelaten in het kader van een wapenstilstandsovereenkomst hebben getuigd van routinematige, medische aanvallen verwaarlozenvoedselgebrek en verkrachting. Deze getuigenissen zijn verder bevestigd door gevangenisbewakers en hooggeplaatste Israëliërs ambtenaren.
Meer dan 300 Palestijnse kindgevangenen, onderworpen aan de enige militaire rechtbank ter wereld die systematisch vervolgt minderjarigengeconfronteerd worden met deze wrede omstandigheden. Mohammed was er getuige van dat zijn medecelgenoot, Walid Khalid Abdullah Ahmad, 17, instortte en sterven door ondervoeding. Dergelijke gevallen benadrukken hoe de gevolgen van de door de VS gesteunde oorlog tegen de Palestijnen zich tot ver buiten de grenzen van de Gazastrook hebben uitgebreid.
Decennia lang heeft de Israëlische regering geld en wapens in de illegale nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever gepompt. De afgelopen twee jaar zijn er moorden op Palestijnen geweest steeg, brandstichtingen regelmatig dorpen in brand steken, lokaal En buitenlands journalisten worden geconfronteerd met verhoogde bedreigingen van kolonistenbendes en Amerikaanse solidariteitsactivisten die Palestijnse dorpelingen proberen te beschermen schot En gedood door Israëlische soldaten.
Tijdens zijn detentie van negen en een halve maand werd Mohammeds familie het recht ontzegd hem te bezoeken. De vreugde over zijn vrijheid werd daarom getemperd door verdriet: pas na zijn vrijlating konden zijn familieleden de bevrijding bezorgen nieuws dat Mohammeds neef, de in Florida geboren Sayfollah Musallet, 20, was geweest doodgeslagen door een bende Israëlische kolonisten in juli. Hij was de vijfde Amerikaan gedood op de Westelijke Jordaanoever sinds 7 oktober 2023.
Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft zijn voeten gesleept bij het nastreven van verantwoordelijkheid voor misdaden tegen zijn burgers, en heeft het onderzoek als vanzelfsprekend aan het Israëlische leger uitgesteld. Deze praktijk van het negeren van Israëlisch geweld tegen Amerikanen dateert al lang vóór de huidige regering-Trump. De families van activist Rachel Corrie en journalist Shireen Abu Akleh zijn vermoord door Israëlische troepen 2003 En 2022respectievelijk – moeten nog gerechtigheid zien.
De passiviteit van het ministerie van Buitenlandse Zaken namens Amerikanen in het buitenland kan alleen volledig worden begrepen in het licht van de vijandigheid van het ministerie van Binnenlandse Veiligheid jegens de binnenlandse anti-oorlogsbeweging voor Palestijnse vrijheid.
Een maand na de arrestatie van Mohammed, en een halve wereld verwijderd van Al-Mazraa Ash-Sharquia, werd een Palestijnse vrouw in New Jersey opgesloten 13 maart door Immigration and Customs Enforcement terwijl ze via haar moeder, een Amerikaans staatsburger, een groene kaart aanvraagde. Leqaa Kordia, 32, werd standrechtelijk uitgeleverd vanuit Newark aan de overvol Prairieland Detentiecentrum in Alvarado, Texas, waar ze nog steeds wordt vastgehouden.
Vergelijkbaar met andere pogingen tot politiek gemotiveerde “ideologische deportaties“Kordia werd op de radar van ICE gezet vanwege haar deelname aan een protest tegen de Israëlische oorlog tegen Gaza. Tegen de tijd dat ze werd gearresteerd, aldus haar verklaringhad ze “bijna 175 familieleden – bijna een hele generatie – verloren aan de aanhoudende genocide in Gaza.” Hoewel rechters tweemaal haar vrijlating op borgtocht hebben bevolen, heeft ICE een beroep gedaan op zelden gebruikte “administratieve verblijven” om haar in gevangenschap te houden.
Hoewel ze te maken hebben met enorm verschillende juridische regimes, zijn de zaken van Kordia en Mohammed beide acute voorbeelden van de consequenties die worden opgelegd aan Palestijnen die zich durven te verzetten tegen de slachting van hun volk – of die er eenvoudigweg voor kiezen om een band met hun thuisland te behouden, in weerwil van de militaire bezetting van Israël.
Door elke internationale interventie in de misdaden tegen de menselijkheid in Gaza te voorkomen, hebben de VS en Israël de instellingen ondermijnd die belast zijn met het handhaven van het humanitair recht ten gunste van een wereldorde die wordt bepaald door bruut geweld. Het standvastige leger van de VS en… diplomatiek De steun van zijn bondgenoot heeft zich ontwikkeld tot een ongecontroleerde razernij door de regio, waarbij Israël militaire operaties uitvoert in Libanon, Syrië, Jemen, Iran, Tunesië en Qatar.
Maar de zaak van Mohammed toont de rol aan die gewone mensen – familieleden en journalisten, gemeenschapsorganisatoren en gepensioneerden – kunnen spelen bij het verwerpen van deze stand van zaken, door te weigeren Palestijnen als Kordia en Mohammed in stilte te laten verdwijnen. Meedogenloze drukcampagnes kunnen ook levensveranderende gevolgen hebben buiten individuele gevallen: Mohammeds advocaat was in staat de druk op Israël uit te oefenen om vrijlatingsovereenkomsten veilig te stellen voor drie andere Palestijnse kinderen die samen met Mohammed waren vastgehouden en aangeklaagd.
De afgelopen twee jaar zijn er getuige geweest van een getijdenverschuiving in de publieke perceptie van de Amerikanen over de Palestijnse zaak. Aan beide kanten van het gangpad komen gekozen vertegenwoordigers onder meer toezicht te staan vanwege hun banden met pro-Israëlische lobbygroepen. Sociale bewegingen zijn nu beter gepositioneerd om druk uit te oefenen op overheidsfunctionarissen, door de politieke en reputatiekosten van medeplichtigheid aan misdaden tegen de menselijkheid te verhogen.
Het aanvechten van de straffeloosheid waarmee Israël een Palestijns-Amerikaanse tiener gevangen zette, betekent noodzakelijkerwijs het bredere systeem van onvoorwaardelijke Amerikaanse steun voor Israël aanvechten. Het betekent ook dat we ons moeten verzetten tegen soortgelijke onrechtvaardigheden binnen onze eigen grenzen, zoals de criminalisering van solidariteit met Palestina of het ontkennen van een eerlijk proces tienduizenden van migranten in detentiecentra zoals die van Kordia.
Zowel in de VS als in Israël worden gevangenen gebruikt om individuen los te maken van hun gemeenschap, waardoor ze zich eenzaam, geïsoleerd en kwetsbaar voelen voor machten die ver buiten hun macht liggen. Maar georganiseerde grassrootsbewegingen hebben de macht om deze dodelijke bureaucratieën aan te vechten, zowel in eigen land als in het buitenland. We kunnen vechten voor – en winnen – de vrijheid van mensen als Mohammed en Kordia.
Nasreen Abd Elal is een Palestijnse organisator gevestigd in New York City.
