N’DJAMENA, Tsjaad – In een van de gevaarlijkste regio’s ter wereld bouwt een Amerikaanse missionaris stilletjes een leger op – niet met wapens, maar met gebed. Carole Ward heeft er haar levensmissie van gemaakt om Gods roeping te volgen en onbevreesde gelovigen in de Afrikaanse Sahelregio op te leiden.
De Sahelregio van Afrika is niet het soort plek waar je zomaar binnenwandelt. Je wordt hierheen geroepen.
“Het is erg droog. Het is erg zanderig. Het is stoffig. Het is woestijn. Het kan het hele jaar door 100 tot 115 graden zijn”, vertelt Ward aan CBN News.
Dit uitgestrekte land strekt zich uit over tien Afrikaanse landen, van Senegal tot Eritrea. Het is een land van uitersten: verzengende hitte, stuifzand en dodelijk gevaar.
Meer dan de helft van de terreurgerelateerde sterfgevallen in de wereld gebeuren hier. Het is de frontlinie in een spirituele en fysieke strijd.
‘En nu sta je hier midden in een van de gevaarlijkste stukken land in Afrika. Wat is er met je aan de hand?’ vraagt CBN News aan Ward.
“De roep van het wild. Ik weet het niet. Het zit in mijn bloed”, antwoordt ze terug.
Ward rent naar het vuur. Ze doet dit al tientallen jaren, te beginnen in het noorden van Oeganda, tijdens het hoogtepunt van het brutale Lord’s Resistance Army. Toen kwam Zuid-Soedan – burgeroorlog, verwoeste dorpen, gebroken harten.
Terwijl anderen vluchtten, bleef Carole en bracht genezing, hoop en de meedogenloze liefde van Jezus.
‘Je kunt hier pas wonen als je al dood bent’, benadrukt Ward. ‘Je bent aan jezelf gestorven, en de duivel kan geen dode man doden omdat je leven niet het jouwe is.’
Dit soort moed zit diep.
‘Deze kaart was dus de kaart van mijn vader aan de muur van hem, van ons zendelingenhuis op de Filippijnen,’ beschrijft Ward terwijl ze naar een wereldkaart loopt die in haar bescheiden huis aan de rand van de hoofdstad van Tsjaad hangt. “En hij legde zijn handen op, vooral op moslimgebieden, alleen maar huilend en huilend.”
Haar ouders brachten 62 jaar door met het prediken van het evangelie in de door Abu Sayyaf geterroriseerde regio’s op de Filippijnen.
Haar grootouders hebben dertig jaar als zendelingen in China gediend.
Het volgen van Jezus was niet zomaar een beslissing. Het was hun erfenis.
“Ik besef dat angst besmettelijk is, maar dat geldt ook voor geloof”, zegt Ward. “En dus groeide ik op in een huis waar Abu Sayyaf, ook al zocht hij al 45 jaar naar het hoofd van mijn eigen vader, geen angst kende. Hij hield absoluut van de mensen die de Bijbels verbrandden en ze terug in zijn gezicht gooiden. En hij was bereid zijn leven te geven.”
***Gelieve u aan te melden voor CBN-nieuwsbrieven en download de CBN News-app om ervoor te zorgen dat u het laatste nieuws ontvangt vanuit een uitgesproken christelijk perspectief.***
Vandaag de dag gaat Carole’s missie verder hier in Tsjaad – een land dat overschaduwd wordt door de aanwezigheid van Boko Haram, ISIS en Al Qaeda.
“Het is mijn hart om met het evangelie steeds verder naar het noorden te gaan, naar meer islamitische duisternis. Want als we niet zo snel vooruitgang boeken als zij, hebben we verloren”, zegt ze.
Ze heeft een landelijke gebedsbeweging gelanceerd, die lokale gelovigen opwekt – Tsjadiërs die het land, de taal en de kosten kennen van het volgen en delen van Christus.
“Er zijn enkele Boko Haram naar Jezus gekomen in onze opleidingsschool voor zendelingen, we hebben er nu vijf in Tsjaad gedaan en lanceren zendelingen”, vertelt Ward aan CBN News tijdens een recent bezoek aan het land. “We hebben er meer dan 150 gelanceerd in Tsjaad, en dit zijn Tsjadische missionarissen.”
Sommige van die missionarissen zijn naar het oosten gegaan, de stroom Soedanese vluchtelingen in die aan de oorlog zijn ontsnapt.
‘Velen lieten zich dopen, 202 van hen, op de eerste opleidingsschool voor zendelingen die ze hadden’, zegt ze.
Dit zijn geen buitenstaanders, maar lokale bewoners. Getraind, uitgerust en klaar om te gaan waar weinig anderen dat zullen doen.
Mensen zoals Digba Katsala, een straatevangelist. Hij preekt niet alleen – hij rijdt regelrecht de chaos in.
“Soms zijn mensen niet erg ontvankelijk, soms wordt het een beetje confronterend, maar als mensen achteraf zien dat je volhardt in het Woord van God, raken ze aan je gewend. En als je preekt, zijn er uiteindelijk mensen die hun leven aan Christus gaan geven en dat is buitengewoon”, beschreef Katsala terwijl CBN News bij hem op de motor zat.
De afgelopen vijf jaar heeft pastor Digba zijn motorfiets gebruikt om door de straten van de hoofdstad van Tsjaad, N’Djamena, te rijden, en op verschillende locaties zet hij zijn audiosysteem op, haalt zijn microfoon tevoorschijn, opent zijn Bijbel, in het Frans of Arabisch, en hij verkondigt stoutmoedig het evangelie van Jezus Christus.
Tsjaad is voor meer dan 50 procent moslim, maar dat weerhoudt Digba er niet van om openlijk over Jezus te praten.
Zijn stem echoot over marktpleinen en drukke wegen. Mensen stoppen. Ze luisteren. En velen reageren.
Dan is er Abdoulaye Mayangar, een andere missionaris die ooit de islam volgde.
“Ik was een fervent moslim”, zegt Mayangar, een reizende evangelist. “Ik bad vijf keer per dag. Ik vastte tijdens de Ramadan, en ik hield helemaal niet van christenen.”
Zijn vader trainde met islamitische extremisten in de Sahel om zich op christenen te richten. Nu loopt Abdoulaye dezelfde gebieden binnen, niet met haat, maar met hoop.
Terwijl de wereld hier terreur ziet, ziet hij iets anders.
“Er is hoop omdat veel moslims in deze landen vandaag openstaan om naar het evangelie te luisteren”, vertelt Mayangar aan CBN News. “God is echt aan het werk in de Sahel. Ze komen in grote aantallen naar Jezus en hun leven verandert.”
Ward noemt Abdoulaye, Digba en talloze andere Tsjadische gelovigen het puntje van de speer.
Door gebed, opoffering en de roekeloze liefde van God hervormen ze de spirituele kaart van een van de gevaarlijkste plekken hier op het continent.
‘Gebed transformeert ons zodat we bereid zijn ons leven neer te leggen en de Grote Opdracht te vervullen, ongeacht de kosten. Gebed geeft ons de last’, zegt Ward. “We krijgen daadwerkelijk kaarten tevoorschijn en we brengen in kaart waar de onbereikte bevolkingsgroepen zijn, waar terrorisme is, waar oorlogen en bloedvergieten zijn en laten we gaan.”
