Gemarteld tot op een centimeter van zijn leven, lag Albert Douglas geslagen en gekneusd onder de hitte van de woestijnzon.
Hij was al 72 uur lang uitgehongerd door voedsel en water, met een bot dat uit een gebroken schouder stak, toen hij naar een vies buitentoilet strompelde om een kleine hoeveelheid vloeistof op te scheppen om zijn dorst te lessen.
Het was het begin van een vier jaar durende beproeving in een hel Dubai De gevangenis waarvan zakenman Albert zegt dat hij elke greintje waardigheid heeft verloren en hem “minder dan niets heeft laten voelen”.
Hij was gearresteerd wegens financiële fraude nadat hij eenvoudigweg zijn handtekening had gezet op een stuk papier dat verband hield met zoon Wolfgang, die ook een bedrijf leidde in de Verenigde Arabische Emiraten.
Maar vandaag is de onschuldige vader van vier kinderen Albert, 63, weer thuis in Groot-Brittannië na een Verenigde Naties interventie betekende dat hij op tijd werd vrijgelaten Kerstmis.
In een exclusief interview met The Sun zei hij: “Het was als een nachtmerrie zonder einde.
Gebroken mens
“Ik geloofde pas dat ik echt vrij was toen het vliegtuig in de lucht was. Toen ik op Heathrow landde, wilde ik de grond kussen.”
“Ik heb in totaal vijf jaar in de gevangenis gezeten en ik ben vastbesloten om nu geen seconde van mijn leven te verspillen.”
Albert beschrijft vandaag de gruwel waarmee hij te maken kreeg nadat hij zwaar werd geslagen in een politie cel in Abu Dhabi voordat hij werd overgebracht naar Dubai Main gevangenis waar hij met veertien anderen een krappe, smerige cel deelde.
Hij was getuige van zelfmoorden en verkrachting van gevangenen, had te maken met moordenaars en overleefde van schamele porties rijst en slappe soep.
De betraande Albert zei: “Er waren momenten dat ik ging slapen en hoopte dat ik de volgende dag niet wakker zou worden. Alleen de gedachten aan mijn familie hielden me op de been en weerhielden me ervan er een einde aan te maken.
“Ik heb geleerd niemand te vertrouwen, mijn hoofd gebogen te houden en te proberen er doorheen te komen. Ik heb mezelf geleerd om tot 15 uur per dag te slapen, ondanks dat de lichten nooit uit waren.
“Uiteindelijk werd ik onderdeel van een kleine groep vrienden – enkele Britten die van soortgelijke misdrijven waren beschuldigd en zestien en zeventien jaar hebben vastgezeten zonder hoop op vrijheid.
“Ik voel een ongelooflijk schuldgevoel omdat ik ze achterlaat. Ik ben vrij en ze leven nog steeds in deze vreselijke realiteit.”
Wanneer we elkaar voor het eerst ontmoeten in een hotel-restaurant in Groot-Brittannië, zegt Albert dat het surrealistisch voelt om te zien hoe mensen hun dagelijkse bezigheden doen bedrijf tegen een achtergrond van feestelijke bomen en fonkelende lichtjes.
Het is dagen geleden dat hij werd vrijgelaten, maar onder zijn vest en colbert draagt hij nog steeds zijn door de gevangenis uitgegeven witte joggingbroek en vest.
“Ik weet niet waarom ik ze nog steeds draag”, zegt hij droevig. “Ik denk dat het misschien een soort troost is, maar mijn dochter zal me er ongetwijfeld uit halen en ze verbranden zodra ze kan.”
Toen ik bij het hek kwam, hoorde ik geschreeuw, keek naar beneden en zag rode stippen over mijn kleren. Het waren de vizieren van wapens die op mij waren gericht.
Albert Douglas
Albert lijkt een gebroken man en ziet er zwak uit. Hij weegt slechts 9,6 pond, vergeleken met 12,8 pond toen hij voor het eerst werd opgesloten.
Vóór zijn arrestatie genoot hij een leven lang luxerijden A Rolls-Royce en wonen in een herenhuis van £ 6 miljoen op het eiland Palm Jumeirah, waar beroemdheden, waaronder David en Victoria Beckham En Brad Pitt eigen villa’s.
Hij verdiende zijn fortuin door de markt voor houten vloeren in de Golf te veroveren, nadat hij in 1998 7.000 kilometer van Dubai naar Dubai was verhuisd.
Zoon Wolfgang volgde hem in 2008 om zijn eigen vloerbedekkingsbedrijf Timberwolf op te zetten.
Albert zette zijn handtekening op het papierwerk om Wolfgang te helpen een handelsvergunning te krijgen, maar de documenten werden later bijgewerkt om zijn naam uit te sluiten.
Maar toen Wolfgangs bedrijf schulden opliep, gebruikten de autoriteiten dit om Albert achter de tralies te zetten in een zaak die volgens de Verenigde Naties “geen wettelijke basis” had.
Wolfgang was terug in Groot-Brittannië toen het bedrijf in de problemen kwam, maar a rechtbank vond Albert aansprakelijk en gaf hem een gevangenisstraf van drie jaar en een boete van £ 2,5 miljoen.
Hij ging met de zaak in beroep en vervolgens met die van het land hooggerechtshofmaar toen dat niet lukte, besloot hij in februari 2021 te proberen het land te ontvluchten.
Met hulp van contacten betaalde zoon Wolfgang een bende £ 20.000 om een gat te slaan in het grenshek bij Abu Dhabi, maar Albert werd opgepakt en gearresteerd.
Albert zei: “Destijds geloofde ik nog steeds in het systeem, dat ik zelfs tijdens mijn afwezigheid onschuldig zou worden bevonden. Ik dacht dat ik naar huis zou kunnen gaan en alles zou kunnen regelen.”
“Toen ik bij het hek kwam, hoorde ik geschreeuw, keek naar beneden en zag rode stippen over mijn kleren. Het waren de vizieren van wapens die op mij waren gericht.
“Dat was het moment dat ik wakker werd en de koffie rook.”
Er werd een kap over het gezicht van Albert gezet, hij werd achter in een busje geduwd en naar een plaatselijk politiebureau gebracht, waar hij door de politie werd ondervraagd en zo zwaar werd geslagen dat hij het bewustzijn verloor. Zijn schouder was gebroken en drie vingers ontwricht.
Toen hij wakker werd, bloedden zijn oren, waardoor hij nu slechthorend is.
Vervolgens werd hij 72 uur lang zonder eten buiten in de brandende zon geplaatst en gedwongen water te drinken uit een buitentoilet.
Geïmproviseerde strop
‘Je denkt nooit dat je zoiets in je leven zou doen, maar destijds deed ik het niet alleen, maar was ik er ook blij mee’, zei Alfred.
“Ik was ooit een trotse man, maar nu niet meer.”
Hij bracht acht weken door met verschillende gevangenissen en deelde in één daarvan een stapelbed met een jonge man die elke nacht door bewakers werd verkracht. ‘Het bed schommelde, maar je kon niets zeggen’, zei Albert.
“Je instinct is om in te grijpen, maar je moet je ogen dichtknijpen, want het zou gevaarlijk zijn geweest om erbij betrokken te raken.”
In de Al Barsha-gevangenis was hij aan de telefoon met familie toen een andere gevangene de telefoondraad om zijn nek wikkelde en hem probeerde te wurgen. Andere gevangenen kwamen tussenbeide om hem te redden.
Albert werd uiteindelijk in de centrale gevangenis van Dubai geplaatst, maar maandenlang werd hem medicatie geweigerd vanwege een hartprobleem.
Het duurde negen maanden voordat hij een operatie onderging om zijn gebroken schouder te repareren, die opnieuw moest worden gebroken en gereset.
Terwijl zoon Wolfgang in Groot-Brittannië een campagne lanceerde om zijn vader te bevrijden en druk uitoefende op het ministerie van Buitenlandse Zaken, was Albert getuige van scènes die rechtstreeks uit een horrorfilm hadden kunnen komen.
Hij vertelde The Sun hoe twee jonge mannen in de cel ernaast zelfmoord pleegden – een door het verteren van bleekmiddel en een ander die dekens gebruikte als geïmproviseerde strop.
Albert voegde eraan toe: “Iedereen daar sprak over het nemen van zelfmoord. Het is zo’n deprimerende plek en mensen hebben heel weinig kans om vrij te komen.”
Albert kreeg oorspronkelijk een gevangenisstraf van drie jaar, maar zijn straf werd verhoogd toen debiteuren civiele vorderingen hadden ingediend.
Ik praat omdat ik wil dat mensen weten dat het Dubai dat aan de Britten wordt verkocht niets anders is dan een leugen en dat het ministerie van Buitenlandse Zaken niets doet om je te helpen als het misgaat.
Albert Douglas
Het is duidelijk dat Albert het moeilijk vindt om over zijn beproeving te praten, maar hij hoopt dat zijn verhaal de aandacht zal vestigen op soortgelijke gevallen van gerechtelijke dwalingen in Dubai.
“Ik praat omdat ik wil dat mensen weten dat het Dubai dat aan de Britten wordt verkocht niets anders is dan een leugen en dat het ministerie van Buitenlandse Zaken niets doet om je te helpen als het misgaat”, zei hij.
“Het is een barbaarse, draconische, autoritaire dictatuur. Als een Amerikaan of Canadees in Dubai gevangen wordt gezet, zijn hun leiders rechtstreeks aan de telefoon om hun vrijlating veilig te stellen, maar Groot-Brittannië doet niets voor hun volk.”
Wolfgang, die zegt dat hij miljoenen heeft uitgegeven aan juridische teams om de vrijlating van zijn vader veilig te stellen, zei: “Papa had nooit in de gevangenis mogen zitten. Het was een duidelijke gerechtelijke dwaling.
‘Papa had niet eens dossiers voor zijn zaak en niemand kon uitleggen waarom.
“Het is totaal corrupt.”
Ook al is het tegen lokaal wetis het in Dubai gebruikelijk dat familieleden van schuldenaren in hun plaats worden opgesloten, zegt Radha Stirling, een mensenrechten advocaat en CEO van campagnegroep Detained In Dubai, die de familie van Albert hielp.
Ze zei dat hij in de steek was gelaten Parlementex-premier en minister van Buitenlandse Zaken Liz Trussdie er niet in slaagde betrokken te raken bij de zaak, evenals het Foreign & Commonwealth Office.
Ze voegde eraan toe: “Albert was een succesvolle ondernemer, en in de VAE succes maakt je tot een doelwit. Een enkele beschuldiging kan genoeg zijn om iemand in de gevangenis te zetten, en afpersing is aan de orde van de dag.
“Dubai beweert een veilige, vrije en moderne samenleving te zijn, maar het was niet veilig voor Albert Douglas, en het is niet veilig geweest voor duizenden anderen die we hebben geholpen.
“De waarheid over wat er met Albert is gebeurd, zou iedereen moeten verontrusten die wordt aangemoedigd om daar zaken te doen of te investeren.”
