Als ik mensen vertel dat ik een opknapper heb gekocht Vermont bij mijn broers en zussen is de reactie bijna altijd hetzelfde: deels afgunst, deels amusement, deels afgrijzen.
“Dat is zo spannend, maar je moet je broers en zussen echt wel leuk vinden. Met de mijne zou ik dat nooit kunnen doen. Het zou op een ramp uitlopen”, zeggen ze.
Had ik al gezegd dat het huis – diep verscholen in het bos – bijna onmogelijk te vinden is, drie verdiepingen hoog is en geen binnentrappen of elektriciteit heeft?
We besloten in 2022 samen een pand te kopen, maar het duurde 3 jaar om er een te vinden
Na drie jaar zoeken kochten mijn broers en zussen en ik samen een onroerend goed. Bridget Shirvel
Mijn broer, zus en ik zijn opgegroeid met een tweede huis dat dienst deed als vakantiehuis (en als bron van huurinkomsten voor onze ouders).
Dus ik vond het een leuk idee om een onroerend goed te kopen en deze traditie samen met mijn broers en zussen voort te zetten. Mijn broer was er meteen bij, en niet te vergeten: onze zuster stemde al snel ook in met de onderneming.
Samen hebben we een paar regels afgesproken voor het kopen van een onroerend goed: minimaal één van ons moet het persoonlijk zien, en minimaal twee van ons moeten akkoord gaan met de aankoop.
We wilden ook niet te ver van onze huidige huizen kopen, dus gingen we op zoek naar eigendommen in New England.
Na drie jaar zoeken zijn we uitgekomen op een opknaphuis in Het noordoostelijke koninkrijk van Vermont dat was binnen ons budget.
We zijn hard aan het werk geweest met de renovatie, en er moet nog veel gebeuren
Het renovatieproces heeft veel tijd gekost, maar tot nu toe heb ik er geen spijt van. Bridget Shirvel
Ons huis heeft veel werk nodig, maar het proces verloopt enigszins traag omdat we alle drie een fulltime baan hebben en het pand tussen de vier en zeven uur verwijderd is van onze respectievelijke huizen.
Mijn broer is er het vaakst geweest om in te checken, aannemers te ontmoeten en een pad door het vaak overwoekerde gras naar de voordeur te maaien.
De paar weekenden waarin we allemaal samen aan het huis hebben gewerkt, voelen echter als een aflevering van een low-budget renovatieshow, behalve meer gekibbel en geen productieploeg.
Zoals de oudste dochterheb ik de neiging om in de projectmanagermodus te glijden, of ik dat nu wil of niet. Ik maak lange to-do-lijsten en stel veel vragen over het plan dat mijn broer probeert te beantwoorden – en mijn zus bemiddelt als we gefrustreerd raken door elkaar.
We hebben ruzie gemaakt over alles, van welke bezittingen van de vorige eigenaar we moeten weggooien tot waar het sleutelkastje naartoe moet en hoe we een generator moeten starten.
Op de een of andere manier zijn we er toch in geslaagd een aantal dingen gedaan te krijgen: we hebben borden gemaakt om de verborgen weg en oprit te markeren, het huis leeggemaakt, isolatie geïnstalleerd en begonnen met het aanvragen van offertes voor zonnepanelen.
Ik hoop dat dit een plek voor onze toekomst zal zijn
Ik kijk uit naar de dagen waarop we allemaal samen tijd in huis kunnen doorbrengen. Bridget Shirvel
Voorlopig is dit proces het 100% waard geweest, niet alleen vanwege de toekomst die ik me hier kan voorstellen, maar ook vanwege de reis die we maken om die te bereiken.
Op uitdagende dagen vraag ik me vaak af waar we precies aan zijn begonnen, maar mijn broers en zussen zijn slim en aardig, en ik ben blij dat ik ze nog steeds erg leuk vind.
Mijn broer hoopte oorspronkelijk dat het huis tegen het einde van het jaar grotendeels bewoonbaar zou zijn. We moeten echter nog steeds trappen installeren en de elektriciteit repareren, naast vele andere dingen, dus ik ben er niet zo zeker van.
Maar ik hoop dat we ons binnen twee jaar niet meer zullen schamen om mensen uit te nodigen voor een weekendje te blijven, en dat deze plek op een dag een gedeeld toevluchtsoord zal zijn.
Ik stel me het voor als decor voor lange zomerweekends, grote diners met familie en vrienden, en rustige ochtenden; een plek waar we lange wandelingen maken met onze honden, waar onze kinderen op blote voeten door het gras rennen en waar we allemaal op adem kunnen komen als de wereld ons te veel wordt.
