Laat het maar Netflix wachten tot het einde van het jaar voordat een nieuwe in première gaat psychologische thriller dat gaat niet uit mijn hoofd. Deze show heeft, na een driedaagse binge, mijn lijst met beste van 2025 geherstructureerd. Nu is het eigenlijk deze serie en Voor velen strijden om de eerste plek. Ja, ik zei het.
De thriller die ik niet van me af heb kunnen schudden is The Beast in Me, het nieuwe drama met Claire Danes in de hoofdrol dat drie weken geleden in première ging op Netflix. Ik had de titelafbeelding over mijn tv-scherm zien rollen, maar pas toen ik Denen over de show hoorde praten in een recente aflevering van de serie SmartLess-podcast dat ik besloot het eens te proberen. Nou, ik ben zeker blij dat ik dat gedaan heb.
In The Beast in Me speelt Danes Aggie Wiggs, een auteur die worstelt met een slopende vorm van writer’s block. Dit is vooral te wijten aan een gezinsongeval dat haar in verdriet heeft doen bezinken. Haar focus aan het begin van de show ligt op een boek over de relatie tussen de rechters van het Hooggerechtshof Ruth Bader Ginsburg en Antonin Scalia. Maar zoals ze al snel beseft, is dat onderwerp gewoon saai.
Alles verandert wanneer Nile Jarvis (Matthew Rhys), een polariserende figuur in de vastgoedontwikkelingswereld, naast de deur komt wonen. Hij is arrogant en rijk, en iemand die gedijt in het roeren van de pot, een gedragskenmerk dat Aggie van haar stuk brengt. Wat meer is, is dat Nile de hoofdverdachte is van de dood van zijn eerste vrouw, Madison, die zes jaar eerder vermist werd. Om even weg te zijn van de stress van de grote stad – en de media-aandacht over zijn mogelijke schuld in deze zaak – trekt Nile verderop in de straat van Aggie in.
David Lyons schittert in The Beast in Me.
Mis geen enkele van onze onpartijdige technische inhoud en laboratoriumbeoordelingen. CNET toevoegen als favoriete Google-bron.
Al snel komt de gedachte in haar op: moet ze een boek over deze man schrijven? Kan ze bovendien inzicht krijgen in de verdwijning van zijn vrouw en mogelijk een bekentenis krijgen dat hij haar inderdaad heeft vermoord?
Ik weet zeker dat je kunt zien waar dit heen gaat. Ze gooit het RBG-boek weg en richt haar aandacht op Nile Jarvis, waardoor het duo een disfunctionele vriendschap sluit, terwijl ze achter zijn rug met de FBI samenwerkt om zijn schuld te bewijzen. Om meer te zeggen zou ik me moeten verdiepen in de verhaalspoilers die deze show zo meeslepend maken. Laten we ons in plaats daarvan concentreren op wat The Beast in Me zo’n thriller van het hoogste niveau maakt en, naar mijn mening, een van de beste Netflix-shows van het jaar.
Lees meer: Ik verpletter mijn vakantiekijklijst dankzij deze 22 streamingdienstendeals
Niets van dit alles zou werken zonder het geweldige team van Denen en Rhys. The Beast in Me is een voorbeeld van twee acteurs die uitvoeringen geven die volledig gericht zijn op wat het beste is voor het verhaal. Hun dynamiek is onverbiddelijk boeiend, waarbij Denen leunen op de diep emotionele elementen waardoor ze opviel als Carrie Mathison in Homeland en Rhys de sociopathische aard van Nile verdubbelde, moeiteloos heen en weer fietsend tussen Nile’s flitsende, charismatische kant en het agressieve, kwaadaardige monster dat onder de oppervlakte op de loer ligt.
Claire Danes en Matthew Rhys spelen de hoofdrol in The Beast in Me.
Wat zijn optreden nog opmerkelijker maakt, is het vermogen van Rhys om je met hem in te leven, aangezien de show verwijst naar misbruik en trauma uit zijn jeugd. Ik moet toegeven dat er echt wat acteerkwaliteiten en eersteklas schrijfwerk nodig zijn om deze emotionele component in een personage over te brengen zonder dat het als eyeroll-waardig of ham-vuist overkomt. Dit is een Howard Gordon-tent, dus het verbaast me niet dat het allemaal zo goed werkt.
Gordon, de uitvoerend producent van Homeland, is hier de showrunner. Zijn creatieve hereniging met Denen is niets minder dan spannend.
Er waren zelfs meerdere gevallen tijdens het kijken naar de serie waarin ik overeenkomsten opmerkte tussen de relatie van Aggie en Nile en die van Carrie en Brody in Homeland. Voordat je het vraagt: de dynamiek tussen Aggie en Nile wordt nooit romantisch. Er is echter een ongezonde obsessie en bloeddorst die de twee bindt.
Terwijl The Beast in Me een showcase is van Danes en Rhys, is de ondersteunende cast niets om over te spotten.
Jonathan Banks schittert in The Beast in Me.
Brittany Snow, die de tweede vrouw van Nile speelt, Nina, had tijdens de serie meer te kauwen kunnen krijgen, maar als ze op het scherm verschijnt, levert ze absoluut resultaat. Jonathan Banks kruipt moeiteloos in de Logan Roy-achtige rol van Martin Jarvis, de norse, gewelddadige vader van Nile. David Lyons – die ik met onverwachte vreugde onmiddellijk herkende uit de kortstondige NBC-superheldenserie The Cape – is uitstekend als gemartelde FBI-agent Brian Abbott. Natalie Morales is fantastisch als Aggie’s ex-vrouw, Shelley. Martins jongere broer, Rick, bijgenaamd “Wrecking Ball” (gespeeld door Tim Guinee), is een stille bron van terreur. Kortom, iedereen die op het scherm verschijnt, dient het verhaal op de best mogelijke manier.
The Beast in Me voelt als iets dat Alfred Hitchcock zou kunnen doen als hij vandaag nog leefde. Alles, van het camerawerk en de episodische regie tot het decorontwerp en de muziekscore, werkt harmonieus samen. Het komt zelden voor dat een gelimiteerde serie als deze het gevoel heeft dat alles goed is. Ik heb geprobeerd aan tekortkomingen te denken, maar ik kom te kort.
De serie is ook een verademing omdat deze de categorie ‘beperkte serie’ volledig verdient, want uiteindelijk sluit de show zijn verhaallijn af. Er is absoluut ruimte voor meer seizoenen, maar het verhaal van Aggie Wiggs en Nile Jarvis staat op zichzelf en kent een bevredigend einde.
Toch is de grootste aantrekkingskracht van The Beast in Me het tweehandige karakter van het verhaal, waarbij Danes en Rhys alle acht afleveringen besturen. Het is een sparringwedstrijd die je niet kunt missen en die nu huurvrij in mijn hoofd leeft. Maak wat ruimte vrij in de jouwe, want als je van goed gemaakte televisiedrama’s houdt, is deze show een must om te bekijken.
