Dit essay is gebaseerd op een gesprek met Tracy Gunn, 50, woonachtig in Dublin. In 2021 was ze medeoprichter van Platform55, dat bedrijven helpt een meer gelijkwaardige en diverse omgeving te creëren. Het is bewerkt voor lengte en duidelijkheid.
Voordat mijn man en ik kinderen kregen, Ik verdiende meer dan hij.
Ik had een senior rol bij een bekend merk en startte twintig jaar geleden een adviesbureau voor leiderschapsontwikkeling. Toen we kinderen kregen, besloot ik dat te doen minder uren werken om voor onze jongens te zorgen, die nu 14 en 12 zijn.
Omdat ik zelfstandige was en daardoor flexibeler kon zijn met mijn werktijden, nam ik thuis de leiding over alles, inclusief het klaarmaken van de jongens voor school, het ophalen van de jongens en het koken van het avondeten. Toen ze ouder werden, bracht ik ze naar hun huis avond sportactiviteitenwaarvoor ook hun uniformen op tijd moesten worden gewassen en gedroogd.
Mijn man zorgde ondertussen voor zaken als onze financiën en het onderhoud van ons huis en de auto, bijvoorbeeld door de CV-ketel te laten onderhouden of de auto winterklaar te maken.
Dat was hij een geweldige partner en vader die veel deed. Maar veel van de dingen die hij deed waren niet tijdgevoelig en konden op elk moment of misschien één keer per week of kwartaal worden gedaan. Veel van de taken zijn echter vereist een huis runnen moet elke dag gedaan worden.
Hij begon al snel meer te verdienen dan ik, nadat ik mijn werk had teruggeschroefd om voor onze kinderen te zorgen, terwijl ik drie dagen per week ging werken, alleen tijdens het semester.
Het was een keuze die ik maakte en die ik met veel plezier heb gedaan. Omdat mijn inkomsten een flinke klap kregen, kreeg ik onbewust het gevoel dat ik meer tijd moest besteden aan het runnen van ons huis en de dagelijkse zorg voor de jongens, zodat hij zich kon concentreren op zijn rol als hoofd informatiebeveiliging bij een verzekeringsmaatschappij.
Thuis zijn we allebei in onze rol verzeild geraakt, en ik heb er geen spijt van dat ik ervoor heb gekozen om weer aan het werk te gaan om bij de kinderen te zijn. Ik ben erg blij dat ik dat gedaan heb.
Maar naarmate ze ouder werden, voelde ik de behoefte om onze werkdruk opnieuw in evenwicht te brengen; anders, mijn carrière en inkomsten zou nooit inhalen.
‘Ik zou graag van rol willen wisselen‘
Ik herinner me een moment in januari waarop ik diep verdiept was in een voorstel voor mijn bedrijf toen ik op de klok keek en besefte dat het tijd was om de school op te halen, het avondeten klaar te maken en de jongens klaar te maken voor hun sport. Mijn man kon ondertussen onafgebroken doorwerken.
Ik voelde me erg bedrogen en zei tegen mijn man: “Ik zou graag een week lang jou willen zijn, en dat jij mij zou willen zijn. Ik zou graag willen dat we van rol wisselen.” Later die avond vertelde ik hem dat ik het meende en dat ik het gevoel had dat ik veel van het zware werk in het huishouden deed.
‘Ik wil dat je ziet hoe dat is,’ zei ik. Hij antwoordde dat hij dat graag zou willen.
We spraken af om het in een van de twee te doen weken die hij vrij had voordat hij later die maand aan een nieuwe baan begon. We erkenden dat het geen echte ruil zou zijn, omdat hij niet dagelijks zou jongleren huishoudelijke verantwoordelijkheden met een fulltime baan zoals ik normaal doe, maar ik was blij om te nemen wat ik kon krijgen.
Door van rol te wisselen kreeg mijn man een andere waardering voor wat er komt kijken bij het runnen van een huis
Zoals ik had gehoopt, was het experiment een eye-opener. Mijn man zei dat hij zich niet realiseerde hoeveel werk ik op de achtergrond deed.
De eerste dag ging ik rond 8.45 uur naar ons thuiskantoor. Toen ik rond 17.00 of 18.00 uur naar buiten kwam, stond het eten klaar en werd huiswerk, de was gedaan en alle andere dingen die dagelijks thuis moesten gebeuren geregeld. Het gaf hem een andere waardering voor alles wat bij het runnen van ons huis komt kijken.
Op de eerste dag van de rolwisseling kwam Gunn haar kantoor uit en zag dat het eten klaar stond. Tracy Gunn
Ik kon niet geloven welke mentale vrijheid ik had en wat ik kon leveren. Ik keek niet voortdurend naar de klok en dacht niet na over waar ik moest zijn. Ik kon me op één ding tegelijk concentreren.
Een groot deel van wat we doen bij mijn bedrijf, Platform55, is het belang van zowel mannen als vrouwen ‘hardop opvoeden’ benadrukken door op het werk duidelijk te maken wanneer ze tijd moeten vrijmaken voor gezinsverantwoordelijkheden.
Een rapport uit 2025 van McKinsey suggereerde dat de loonkloof tussen mannen en vrouwen komt deels voort uit het feit dat vrouwen tijd vrijmaken van hun werk en hun hogere functies neerleggen vanwege mantelzorgredenen.
Hoe meer mannen hardop opvoeden, hoe beter we stereotypen kunnen doorbreken over wie de ‘kostwinner’ is versus ‘verzorger’, en we kunnen werken aan het verkleinen van de loonverschillen tussen mannen en vrouwen.
Elke week spreken we af wie elke dag de ‘aan’-ouder is
Nu delen we elke zondag onze plannen voor de week. Bijvoorbeeld mijn man gaat naar kantoor één keer per week, en soms moet ik bij klanten op locatie zijn. Ik reis ook regelmatig van Ierland naar Schotland om mijn moeder te zien, die momenteel niet lekker is.
Wij bepalen wie er op welke dagen ‘aan’ is en verantwoordelijk is voor het ophalen, wegbrengen, koken en andere huishoudelijke taken, terwijl de ander zich vrij kan concentreren op zijn werk.
Ons De werklast is evenwichtiger nu. Het is niet altijd 50/50 per week, maar ik heb het gevoel dat het uiteindelijk wel goed komt. Mijn man kon zijn baan ook beginnen met dit nieuwe evenwicht in gedachten, wat nuttig was om bij collega’s de verwachting te wekken dat hij op bepaalde dagen de school zou afzetten en ophalen.
Tracy Gunn spreekt op het podium. Tracy Gunn
Veel mensen reageerden op mijn verhaal op LinkedIn
Ik plaatste een bericht over onze rolwisseling op LinkedIn en was verrast door hoeveel mensen het aansprak. Mijn bericht kreeg meer dan 22.000 impressies, 500 likes en ongeveer 100 reacties, voornamelijk van vrouwen die sterk betrokken waren bij de ervaring. Sommige mannen gaven commentaar om te vertellen hoeveel werk ze thuis doen, wat leidde tot enkele interessante discussies tussen commentatoren.
Ik denk dat mannen soms het gevoel hebben dat ze bekritiseerd worden. Ik werk dus aan een raamwerk om meer mensen te helpen dit gesprek te voeren zonder dat het uitmondt in een ruzie of dat het lijkt alsof iemand iets verkeerd doet.
Gunn vindt dat het gemakkelijker is om zich op haar werk te concentreren nu zij en haar man de dagelijkse taken delen. Tracy Gunn
Ik heb geleerd de controle los te laten
Ik heb ook een aantal waardevolle lessen geleerd tijdens onze rolwisseling, waaronder het loslaten van de controle. Als mijn man een taak uitvoert, helpt het niet dat ik toezicht houd en commentaar geef op hoe ik het zou doen. Ik heb me moeten terugtrekken en hem de dingen op zijn manier moeten laten doen, want als de ander het gevoel heeft dat hij voortdurend wordt bekritiseerd, zal hij uiteindelijk denken: “Waarom zou ik de moeite nemen om het te doen, als je me gewoon gaat vertellen dat ik het op de verkeerde manier heb gedaan?”
Ik kwam ook tot het belangrijke besef dat ik graag betrokken ben bij het gezinsleven. Tijdens onze rolwisselweek miste ik het om deel uit te maken van wat de jongens deden.
Dat wil niet zeggen dat ik terug wil naar hoe we voorheen waren, maar het was een goede reset en heeft ons geholpen de juiste balans voor ons te vinden.
