Ik bezocht Meta’s NYC-pop-up – en bleef onder de indruk

Meta Lab is een klein, blauw gebouw aan Fifth Ave. De pop-up ligt om de hoek van het St. Regis hotel en twee blokken van de Het vlaggenschip van Louis Vuitton. Naast de deur is de sieradenboetiek Harry Winston.

Het gebied is rijp voor voetgangersverkeer.

Op de deur geeft Meta Lab zijn missieverklaring af. De vier paragrafen bevonden zich ook aan de onderkant van de liftbank binnenin.

“We streven ernaar de standaard te zetten voor conceptuele retail in de technologiesector door maatwerk en zelfexpressie te vieren”, aldus de verklaring. “We hopen dat de ervaringen u zullen blijven verrassen en u keer op keer terug zullen brengen.”

Bij binnenkomst leek Meta Lab op een Warby Parker (grappig genoeg werkte Warby Parker samen met Google voor zijn rivaliserende AI-brilweddenschap.)

De muren waren bekleed met AI-brillen uit samenwerkingen met zowel Oakley als Ray-Ban. Deze brillen waren te koop, terwijl voor de Meta Ray-Ban Displays een afspraak nodig was om te kopen.

Overal in het Meta Lab stonden spiegels en ik betrapte meer dan één klant op het maken van een spiegel-selfie. Ze werden ook gebruikt voor brildemonstraties (zeg: “Hey Meta, maak een foto”).

Op de brillenbanken verving Meta het traditionele rubber van een pingpongpeddel door een spiegel voor gebruik in de hand.

Nadat ik de glazen wand had verkend, draaide ik me om naar de andere kant, die gevuld was met kunst met een skateboardthema. De collectie is gemaakt in samenwerking met Zoo York. Het bood kijkers de mogelijkheid om “door de tijdlijn van de New Yorkse skatecultuur te reizen”, aldus een bord.

Rond deze tijd merkte ik hoe stil het Meta Lab was. Om 11.30 uur op een woensdag was het waarschijnlijk geen spitsuur. Op deze benedenverdieping leken er echter twee keer zoveel personeelsleden als klanten te zijn.

Een Meta-vertegenwoordiger schreef via e-mail dat “de bezoekersaantallen in alle winkels de verwachtingen hebben overtroffen.”

Het Meta Lab is gebouwd voor demo’s van AI-brillen. Er staan ​​overal in de winkel bordjes met de suggestie om naar uw bril te vragen. Uiteraard heb ik mij aangemeld.

Een trouwe medewerker van Meta Lab nam me terzijde en begon met mijn eerste demo: de tweede generatie Meta Ray Bans.

Mijn Meta Lab-gids leidde me door alle functies. Hij liet me zien hoe ik muziek moest spelen, hoe ik Meta AI om informatie kon vragen of hoe ik een foto kon maken. Dus deze spiegel-selfie.

Hij liet me ook zien hoe de Ray-Bans overgangslenzen hebben op basis van het tijdstip van de dag en de helderheid. Met behulp van een zaklamp maakte hij een van de lenzen donkerder. Daarom, beste lezer, lijkt het alsof ik een ooglapje draag.

Toen ik naar boven ging, vroeg ik om een ​​demo van het Meta Ray-Ban Display, dat, zoals de naam al doet vermoeden, een geïntegreerd scherm in de lens van de bril bevat. (Ik was nog steeds jaloers op mijn collega Peter Kafka, die ze mocht uitproberen in september.) Mijn Meta Lab-gids heeft een “neurale band” voor mij op maat gemaakt en me door de kenmerken ervan geleid.

De bril wordt bediend via een reeks kleine handbewegingen. Gebruikers tikken met hun wijsvinger om te selecteren, of met hun middelvinger om terug te gaan. Om te vegen bewegen ze hun duim heen en weer op hun wijsvinger, vergelijkbaar met een joystick.

Het kostte wat tijd om eraan te wennen. Uiteindelijk voelde ik me een professional.

Mijn Meta Ray-Ban-display demo was fascinerend.

De Maps-functie leek nuttig, net als de zoekfunctie. De kwaliteit van de live transcriptie was gevarieerder. Maar bovenal was ik onder de indruk van de technologie. Het geïntegreerde scherm was discreet en ik kon toekomstige gebruiksscenario’s zien. Ja, ik zou graag Netflix in de metro willen kijken zonder naar mijn telefoon te hoeven kijken. Meta moet er gewoon komen.

Een leuk moment: mijn Meta Lab-gids leidde me door de zoekfuncties en vroeg me om zelf een vraag te kiezen. Ik vroeg: “Wie is de CEO van Meta?” The Displays brachten een oudere keuze van Mark Zuckerberg naar voren, voordat hij de broccoliharige Buff Zuck. Ik vertelde mijn gids; hij lachte.

Ga ik $ 799 betalen voor een paar beeldschermen? Nee. De technologie is voor mij iets te vroeg en ik weet niet zeker of het scherm zichzelf nog rechtvaardigt. (Ik koop eerder de eenvoudigere AI Ray-Bans; ik vond de muziek- en foto-opties leuk.) Het was echter een veelbelovend teken van wat er gaat komen op het gebied van draagbare technologie.

Nadat ik mijn beide demo’s had afgerond, was het tijd om de bovenverdieping van de pop-up te bezichtigen.

Als eerste: de aangepaste graveerbalk. Met printers achterin konden klanten aangepaste hoesjes voor hun bril aanvragen of het speciale hoesje voor New York kopen.

Ernaast was een cafégedeelte, waar klanten koffie konden bestellen bij Buddies in Williamsburg of enorme zwart-witkoekjes.

Dit is ook het moment waarop ik begon te beseffen hoeveel geld Meta waarschijnlijk heeft uitgegeven. Van meerdere kunstcollecties tot voedsel- en kastgravures – laat staan ​​het beste onroerend goed in New York – Meta heeft kosten noch moeite gespaard.

Het Meta Lab stond vrijwel geheel in het teken van AI-brillen. Ze bedekten de muren, zowel boven als beneden, en de kunst was ontworpen voor gebruik bij de glazen.

Maar weggestopt in een hoekje bij de kassa konden klanten nog een Meta-hardware-weddenschap vinden: Meta-zoektocht VR-headsets.

In veel opzichten voelde het Meta Lab als een hybride van een Apple Winkel en een zonnebrilhut. Sommige brillen waren voor een demonstratie verbonden met tablets, wat handig was als er geen menselijke Meta-werkers beschikbaar waren om te helpen.

Behalve dat er overal Meta-medewerkers waren. Omdat er maar een paar klanten door de pop-up bladerden, waren veel medewerkers met elkaar aan het chatten. Er was zelfs een Meta-liftbediende wiens taak het was om op 1 of 2 te drukken.

Het is mogelijk dat het Meta Lab meer overbezet was dan te weinig.

Een deel van het doel van het Meta Lab is om klanten nieuwe en opwindende gebruiksscenario’s voor de AI van het bedrijf te laten zien, die verder gaan dan het genereren van recepten en e-mailconcepten.

Met behulp van de beeldgenerator van Meta AI biedt de “Sticker Slam” klanten de kans om hun eigen door AI gegenereerde afbeeldingen te creëren. Ik vroeg om mijn hond, Charlotte, met engelenvleugels en een tiara. De machine heeft het voor elkaar gekregen.

Passend bij het skatethema, acteur en skateboarder Evan Mock ontwierp een groot deel van de bovenste verdieping. De kleuren waren allemaal neon en er waren naamplaatjes rond een kaart van New York geplakt met daarop de gedenkwaardige plekken van Mock.

Op de display stonden enkele gedrukte tijdschriften waarin Mock op de omslag stond. Dit was niet de eerste verwijzing van het Lab naar tijdschriften. Beneden vroeg een van de Meta AI-prompts aan de bril waar hij skateboardtijdschriften kon kopen.

Ik zag een kopie van V-tijdschrifteen van mijn eerste banen in de journalistiek. Gedrukte media zijn niet dood!

Ik bereidde me voor om het Lab te verlaten, maar niet voordat ik me verwonderde over het subtiele Meta-logo dat in de hoge houten boog van de pop-up was uitgehouwen.

Ik vroeg me af: zou een deel van de relatieve traagheid van het Lab tijdens mijn bezoek te maken kunnen hebben met de ‘Meta Lab’-branding van de pop-up? Amerikaanse shoppers zouden de megapopulaire producten van het bedrijf, zoals de klassieker, zeker kunnen herkennen blauw Facebook-logo of de regenboog Instagram-camera. Maar hoeveel mensen zouden het Meta-logo kunnen aanwijzen?

De naam Meta zelf is dat inderdaad nog relatief versdaterend uit 2021. Misschien zou een ‘Facebook Lab’ meer bezoekers trekken.

Hoe dan ook, het Meta Lab maakte me enthousiast. De demo’s waren spannend en het ontwerp was inventief. Meta lijkt er ook blij mee. De Meta-vertegenwoordiger vertelde me dat de pop-up de komende maanden open zal zijn, maar dat ze hopen er een meer permanente locatie van te maken.