Dit zoals verteld-aan-essay is gebaseerd op een gesprek met Tamela Gill Davis. Het is bewerkt voor lengte en duidelijkheid.
Ik had altijd het gevoel dat er twee uiteenlopende paden waren die ik kon volgen. Eén leidde naar New York City, waar ik op mijn best zou leven Carrie Bradshaw-levenfel onafhankelijk. De andere leidde tot een partner die ik echt vertrouwde, en een groot gezin om mijn leven rond te structureren.
Kort nadat ik mijn man ontmoette, Demario Davisbesefte ik dat ik het tweede pad bewandelde. Demario en ik ontmoetten elkaar in de klas toen ik op de middelbare school zat, en hij zat in zijn laatste jaar van de universiteit. Ongeveer zes maanden lang waren we gewoon vrienden, maar toen Demario me vroeg om zijn vriendin te worden, legde hij uit dat hij met me wilde daten met de bedoeling om te trouwen. Het was als een mini-voorstel.
Perry Knotts/Getty Images
Het jaar daarop, 2012, trouwden we, en Demario was dat ook opgeroepen voor de NFL. Tegenwoordig speelt hij voor de Saints, terwijl ik onze kinderen thuisonderwijs geef.
Onze zes kinderen hebben elk twee voornamen
Mijn vader en moeder hadden veel broers en zussen, en ik vond het geweldig om de dynamiek tussen mijn tantes en ooms bij mijn grootmoeder thuis te zien. I wilde vijf kinderenzoals de Crosbys, maar Demario zei dat we er een even zes van moesten maken.
Ik heb niets meer. Na ons vijfde kind kreeg ik mijn eerste miskraam. Ik dacht dat dit een teken was dat mijn lichaam klaar was, maar kort daarna werd ik weer zwanger. Het was een moeilijke zwangerschap en de bevalling was van mij eerste keizersnede. Mijn lichaam heeft er genoeg van na bijna twaalf jaar zwanger te zijn geweest of borstvoeding te hebben gegeven.
Al onze kinderen hebben een dubbele voornaam, zoals Bailey-Grace, onze oudste. Het spreekt het vintage zuidelijke meisje in mij aan. Ze noemen elkaar bij het eerste deel van hun naam, maar ik gebruik altijd de volledige naam. Ik leer ze dat ze mensen kunnen vragen ook hun volledige naam te gebruiken, en anderen kunnen corrigeren als het papierwerk niet klopt.
Ik was van plan onderwijzer te worden, en nu geef ik thuisonderwijs
Voordat ik Demario ontmoette, was ik van plan een carrière in het onderwijs: Ik zou leraar worden, dan directeur en vervolgens opzichter, voordat ik naar het hoger onderwijs zou gaan. Maar nadat we getrouwd waren, heb ik mijn baan opgezegd toen hij door de Jets werd opgeroepen, en we zijn verhuisd.
Ik heb onze oudste aangemeld voor de kleuterschool, maar dat heeft nooit lang geduurd. Mensen zouden vragen: “Wat zoek je?” en ik besefte dat ik op zoek was naar een leraar zoals ik. Door mijn achtergrond in het onderwijs had ik ons huis als een schoolgebouw ingericht en leerhoekjes ingericht, zonder dat ik het doorhad.
Thuisonderwijs past in ons schema en levensstijl, maar het gaat om zoveel meer dan dat: het voelt als een opdracht van God.
Een andere leraar helpt mij
Op een normale dag eis ik dat de kinderen van 7 tot 7 uur ‘aan’ zijn draag uniformen Maandag tot en met donderdag. Het is een manier om professionele ontwikkeling aan te leren. Het is heel belangrijk om in de wereld te verschijnen op een manier die weerspiegelt wie je bent, en presentatie is daar een groot onderdeel van. Het lijkt bijna op etiquettetraining.
Tegenwoordig zijn de kinderen 12, 10, 9, 6, 4 en 1 jaar oud. We hebben een zeer geïndividualiseerde benadering van leren, dus soms volgen ze hetzelfde curriculum, en soms niet. Op dit moment komt er een andere lerares langs om te helpen: zij werkt met de grote kinderen, terwijl ik met de kleintjes werk, en dan wisselen we.
We willen dat de kinderen weten dat zij ons belangrijkste team zijn
Op speldagen staan we vroeg op en ontbijten we met donuts. De kinderen leggen de avond ervoor hun kleding klaar en vullen hun checklist in. Wij streven ernaar om een uur voor de aftrap in het stadion aanwezig te zijn. De kinderen vinden het leuk om naar papa te kijken, en vinden het vooral leuk om na de wedstrijden met hem het veld op te rennen.
Zelfs met ons schema zijn familiediners erg belangrijk voor mij. Tijdens het seizoen eten we doorgaans van maandag tot en met donderdag om 18.00 uur samen. Als we dat niet kunnen doen omdat een kind een activiteit heeft, vinden we tijd om als gezin bij elkaar te komen voordat we naar bed gaan. We gebruiken videochat als Demario op reis is.
De kinderen moeten weten dat, hoewel het leven druk is, ze buitengewoon belangrijk voor ons zijn en dat ze belangrijk voor elkaar zijn. We zeggen altijd: wij zijn het team.
