Terwijl de H-1B-visumkosten van de regering Donald Trump van $100.000 bedoeld waren als afschrikmiddel voor de technologie-industrie om mensen uit het buitenland in dienst te nemen, lijdt het gezondheidszorgsysteem op het platteland nu door een gebrek aan goede artsen, omdat ze de $100.000 niet kunnen betalen. De Washington Post maakte melding van de benarde situatie van een gezondheidsinstelling in Shelby, een klein stadje in North Carolina, waar patiënten al afspraken hadden geboekt met een komende nefroloog. Maar de nefroloog is in Hyderabad, India. De nieuwe nefroloog die zich bij de faciliteit zou voegen, is de 30-jarige Vijaya Chelikani. Haar werkgever verzocht om kwijtschelding van de vergoeding van $ 100.000 voor “nationaal belang”. “Ik zit nu vast”, zei Chelikani tegen de Washington Post. “Ik wil met mijn baan beginnen.”
De gezondheidszorginstelling Shelby heeft drie nierartsen uit het buitenland, waarvan er twee werken aan H-1B-visa. Nephrology Associates of the Carolinas kunnen het zich niet veroorloven Indiase nierspecialisten te sponsoren, en ze hebben nog geen Amerikaan gevonden die goed geschikt is voor de baan, aldus het rapport. Chelikani studeerde af aan een medische school in India en kwam in 2020 naar de VS met een stagiairvisum voor een residentie in Michigan en een tweejarige nefrologiebeurs in Alabama. Daarna ging ze drie jaar werken in de VS in Shelby, dat wordt beschouwd als een gebied met een tekort aan gezondheidswerkers.
‘Geen Amerikaanse nefroloog gevonden’
De Shelby-praktijk liet de federale overheid weten dat ze geen enkele Amerikaanse aanvrager konden vinden en dat Chelikani toestemming kreeg om in de VS te blijven. De praktijk diende documentatie in om aan te tonen dat zij een wervingsdienst had ingehuurd en in talrijke medische tijdschriften en websites had geadverteerd, maar slechts twee Amerikaanse sollicitanten had ontvangen. De een wilde transplantaties doen, wat lokale ziekenhuizen niet aanbieden, en een ander had talloze banen doorlopen.Terwijl het H-1B-papierwerk van Chelikani werd afgerond, keerde ze terug naar India om familie te bezoeken en kon niet terugkeren omdat de praktijk de visumkosten niet kan betalen en wacht op een ontheffing van de overheid.
