Door Robert Scucci
| Gepubliceerd
Dr. Ian Malcolm van Jeff Goldblum zei in 1993 de beroemde uitspraak: “Jullie wetenschappers waren zo in beslag genomen door de vraag of ze dat wel of niet konden, dat ze er niet bij stilstonden of ze dat wel zouden moeten doen.” Jurassic Park. Tragisch genoeg was dit niet een boodschap waar Seth Brundle zich in 1986 nog van bewust was De vlieg omdat zijn toewijding aan de wetenschap in het meesterwerk van David Cronenberg dat sentiment helemaal niet weerspiegelt. Een angstaanjagend artikel over technologische misdaden en de gevaren van ongecontroleerde experimenten, De vlieg is een body-horrorklassieker van een genremeester. Het is niet voor bangeriken, maar elke sciencefiction-horrorfan is het aan zichzelf verplicht om hem minstens één keer te bekijken.
Het is gemakkelijk in te zien waarom critici er destijds van genoten De Vliegen verhalen vertellen en cinematografie, waarbij Gene Siskel en Roger Ebert het respectievelijk in hun top 10 en top 20 films van 1986 rangschikten. Het is rauw, verontrustend en brutaal duidelijk over hoe snel een experiment mis kan gaan, zonder een manier om terug te trekken zodra de schade is aangericht, wat zorgt voor een intense en diepgewortelde kijkervaring.
De obsessie krijgt snel vat
De vlieg draait om Seth Brundle, een wetenschapper die helemaal in beslag wordt genomen door zijn zich ontwikkelende telepod-technologie. In het begin kan Seth alleen levenloze objecten teleporteren, wat indruk maakt op wetenschapsjournalist Ronnie Quaife (Geena Davis), die zijn bevindingen wil publiceren op aandringen van haar redacteur, Stathis Borans (John Getz). Seth overtuigt Ronnie ervan te wachten totdat hij levende materie kan teleporteren en haar een beter verhaal belooft. Die druk drijft hem ertoe zijn onderzoek te overhaasten, wat eerst resulteert in een mislukte (lees: gruwelijk grafische) baviaantest en vervolgens in een succesvolle. Seth en Ronnie worden meegesleept in de opwinding en groeien naar elkaar toe, en Seths zelfvertrouwen zorgt ervoor dat hij vooruitgang kan blijven boeken in zijn onderzoek.
In een roekeloze sprong richting menselijke beproevingen gebruikt Seth zichzelf als proefkonijn, zich er niet van bewust dat er een vlieg met hem in de telepod is geglipt. Het transport werkt en Seth is extatisch, maar hij heeft geen idee wat er zojuist met zijn DNA is gebeurd. Hij raakt al snel gefascineerd door zijn plotselinge toename van kracht en behendigheid, evenals door zijn versterkte seksuele lust, wat alles toeschrijft aan een wetenschappelijke doorbraak. Ronnie, die om hem geeft en een helderder hoofd heeft, wordt gestoord door de fysieke veranderingen die zich beginnen te manifesteren, allemaal tekenen die erop wijzen dat er iets grondig mis is met zijn experiment.
Van Nobelprijspotentieel tot angstaanjagende transformatie
Seth, verbaasd maar geschokt door zijn transformatie, gaat door met zijn onderzoek, ook al vernietigt het hem, zowel fysiek als mentaal. Zodra Seth zich bewust wordt van de ernst van wat hij heeft gedaan, weet hij dat er geen weg meer terug is, omdat de mutatie zich volledig heeft gevestigd. De biologie van de vlieg verteert hem gestaag, waardoor hij een monsterlijke versie van zichzelf wordt. Bij elke stap ondermijnt zijn obsessieve werk de geldigheid van de technologie die hij door de wereld wilde laten vieren.
Terwijl Seth transformeert van een briljante wetenschapper in een manshoge vlieg, glipt zijn menselijkheid weg. Vliegen geven niets om ethiek, veiligheid of de levens van anderen, wat Seth gevaarlijk maakt voor iedereen die hem probeert te helpen. Cronenberg ontziet het publiek nooit van de groteske realiteit van dit proces. De vlieg zit boordevol wezeneffecten en geluidsontwerp waar zelfs de meest stoïcijnse filmkijker misselijk van kan worden. Zodra Seth voor het eerst teleporteert, verschuift de film naar een neerwaartse spiraal die niet voor preutsen is, en levert een van de meest grafische afdalingen naar waanzin op. sciencefiction horrorgeschiedenis. Seth besteedde zoveel tijd aan de vraag of hij dat wel kon, dat hij er nooit bij stilstond of hij dat wel zou moeten doen, wat voelt als een les voor een ouder, wijzer mens. Jeff Goldblum zijn hoofd zou schudden.
Een perfecte, onbedoelde dubbele functie?
Ik kan het niet helpen, maar vraag me af of dat zo is Jurassic Park Deze lijn had voor Goldblum enig gewicht tijdens het opnemen van de film uit 1993, omdat Dr. Ian Malcolm tot op zekere hoogte voorzichtig is en volkomen gelijk heeft. Als John Arnold van Samuel L. Jackson er maar was geweest om iedereen te vertellen dat ze hun kont moesten vasthouden, zou het onderzoek van Seth misschien zorgvuldiger zijn benaderd. Maar dat was hij niet, dus dat was niet het geval. Maar dat is prima, want De vliegnet als Jurassic Parklaat precies zien wat er kan gebeuren als het streven naar wetenschappelijke uitmuntendheid vreselijk misgaat. Het enige dat mij zegt is dat je kunt kijken De vlieg En Jurassic Park rug aan rug en creëer per ongeluk een verontrustende dubbele speelfilm over overmoed en wetenschap die zijwaarts zijn gegaan.
De vlieg wordt gestreamd op Hulu.
