Immigratie- en douanehandhaving breidt de plannen voor uitbesteding uit volgen van immigranten aan particuliere bewakingsfirma’s, waarbij een recent proefvoorstel van 180 miljoen dollar werd geschrapt ten gunste van een no-cap-programma met garanties van miljoenen dollars, volgens nieuwe contractgegevens die door WIRED zijn beoordeeld.
Eind vorige maand meldde de Intercept dat ICE is van plan premiejagers en privé-detectives in te huren voor verificatiewerkzaamheden op straatniveau. Aannemers bevestigden de woon- en werkadressen van mensen die moesten worden verwijderd door onder andere woningen te fotograferen, het komen en gaan te documenteren en werkplekken en appartementencomplexen uit te zetten.
Die aanmeldingen bestempelden het initiatief als een substantieel maar beperkt proefprogramma. Aannemers kregen een garantie van slechts $ 250 en konden elk niet meer dan $ 90 miljoen verdienen, waarbij het totale programma beperkt was tot $ 180 miljoen. Die structuur duidde op een betekenisvolle schaal, maar vormde de inspanning nog steeds als een gecontroleerde proef, en niet als een integraal onderdeel van de verwijderingsoperaties van ICE.
Nieuw uitgebrachte amendementen ontmantelen die structuur. ICE heeft de bestedingslimiet van het programma afgeschaft en vervangen door dramatisch hogere limieten per leverancier. Aannemers kunnen nu individueel maximaal $281,25 miljoen verdienen en krijgen gegarandeerd een initiële taakopdracht ter waarde van minimaal $7,5 miljoen. De verschuiving geeft aan de contractbasis van ICE het signaal af dat dit niet langer een experiment is, maar een investering, en dat het agentschap verwacht dat topaannemers het personeel, de technologie en de veldoperaties zullen leveren die nodig zijn om te functioneren als een de facto arm van federale handhaving.
Het Department of Homeland Security, dat toezicht houdt op ICE, reageerde niet onmiddellijk op het verzoek van WIRED om commentaar.
De voorgestelde reikwijdte was al groot. Het beschreef contractanten die maandelijks terugkerende batches van 50.000 gevallen ontvingen, afkomstig uit een rol van 1,5 miljoen mensen. Privédetectives zouden de locaties van individuen niet alleen bevestigen via commerciële datamakelaars en open-sourceonderzoek, maar ook via persoonlijke bezoeken wanneer dat nodig is. De ingediende documenten schetsen een op prestaties gebaseerde structuur met beloningsachtige prikkels: bedrijven krijgen een vaste prijs per zaak, plus bonussen voor snelheid en nauwkeurigheid, waarbij van leveranciers wordt verwacht dat ze hun eigen stimuleringstarieven voorstellen.
Het contract machtigt ook het ministerie van Justitie en andere onderdelen van het DHS om hun eigen bevelen uit te vaardigen in het kader van het programma.
Uit eerdere dossiers bleek dat privé-detectives mogelijk toegang zouden krijgen tot de interne case-managementsystemen van ICE: databases die foto’s, biografische gegevens, immigratiegeschiedenis en andere handhavingsaantekeningen bevatten. De gewijzigde documenten keren dit om en stellen dat contractanten onder geen enkele omstandigheid toegang krijgen tot de systemen van agentschappen. In plaats daarvan zal het DHS contractanten geëxporteerde casuspakketten sturen met een reeks persoonlijke gegevens over elk doelwit. Deze verandering beperkt de directe blootstelling aan federale systemen, maar plaatst nog steeds grote hoeveelheden gevoelige informatie in de handen van particuliere surveillancebedrijven die buiten het publieke toezicht opereren.
