Hoe ik de aardappelpuree van Ina Garten maak; Beste gemakkelijke bijgerecht

Je hebt hiervoor maar zes ingrediënten nodig vakantie bijgerecht: koosjer zout, aardappelen, volle melk, ongezouten boter, karnemelk en zwarte peper.

Garten raadt aan een aardappel te gebruiken die gemakkelijk te koken is, zoals Yukon-goud. Russets zouden ook goed werken: in vergelijking met andere aardappelen bevatten deze variëteiten meer zetmeel, dat afbreekt wanneer het wordt gepureerd tot een lichte en luchtige textuur.

Yukons hebben mijn persoonlijke voorkeur, omdat ik ze iets romiger vind.

Nadat ik mijn ingrediënten had verzameld – en een grote pan met goed gezouten water op het fornuis had gezet – begon ik met het voorbereidende werk.

De eerste stap hier is het schillen van de aardappelen, maar maak je geen zorgen over het perfecte werk.

Ik heb ontdekt dat, zolang de piepers schoon zijn, een paar stukjes aardappelschil in de mix de kwaliteit van het gerecht niet echt zullen veranderen. Misschien wil je zelfs wat huid laten zitten voor extra textuur.

De aardappelen moeten dan in stukken van ongeveer gelijke grootte worden gesneden, zodat ze in dezelfde snelheid gaar worden.

Garten beveelt blokjes van 1 ½ inch aan, maar het is prima als je niet te super precies bent, omdat alles later samen wordt gepureerd.

Zodra het water op het fornuis aan de kook was gekomen, deed ik de voorbereide aardappelen in de pan en zette het vuur lager om zachtjes te laten sudderen met het deksel eraf.

Een belangrijk onderdeel van het recept is om te vermijden het koken van de aardappelenwaardoor ze gomachtig kunnen worden. Laat het water in plaats daarvan lekker sudderen totdat je gemakkelijk met een schilmesje in de pudding kunt prikken. Dit kostte mij tussen de 10 en 15 minuten.

Als ze klaar zijn, giet je de aardappelen af ​​in de gootsteen en doe ze terug in de pan om het gerecht af te maken.

Een mengsel van gesmolten boter en volle melk geeft de gekookte aardappelen een rijke, romige smaak en textuur.

Een belangrijke stap in het recept van Garten is het opwarmen van de twee ingrediënten in een kleine pan terwijl de aardappelen koken. De boter zal in de melk smelten, waardoor een emulsie ontstaat.

Droge pudding absorbeert hete vloeistoffen beter dan koude, en ze zijn gemakkelijker te combineren zonder koude klontjes boter.

Laat het mengsel niet aan de kook komen, hierdoor kan de melk van de boter scheiden.

Wanneer de aardappelen klaar zijn met koken, zeef je het water uit de gootsteen en doe je ze terug in de pan. Het is tijd om ze te pureren.

Garten roept op tot het gebruik van een voedselmolen om de aardappelen af ​​te breken, maar ik woon in een appartement in New York City met nauwelijks genoeg ruimte om een ​​pot op te slaan die groot genoeg is voor dit recept – dus gebruikte ik een ouderwetse aardappelstamper.

Nadat ik de aardappelen tot een grotendeels uniforme brij had verpletterd, voegde ik de warme boter toe en verwerkte deze met een rubberen spatel, volgens de instructies van Garten.

Zodra je de boter en de melk door de aardappelen hebt gemengd, is het tijd voor het hoofdingrediënt: karnemelk.

Dit ingrediënt plaatst het recept van Garten echt boven andere die ik heb geprobeerd. Karnemelk is rijk en pittig. Het voegt een licht zuurtje toe dat aardappelen (die, laten we eerlijk zijn, een beetje “blah” kunnen zijn als ze niet goed gekruid zijn) nodig hebben.

Ik halveerde het recept van Garten, dat normaal gesproken vijf of zes mensen voedt, en besloot een half kopje karnemelk toe te voegen. In eerste instantie was ik bang dat ik het overdreven had; mijn puree zag er soepig uit.

Maar na nog wat roeren en wat tijd absorbeerden de zetmeelrijke aardappelen de karnemelk, en ik had een ongelooflijke maaltijd voor mezelf lichte en luchtige puree.

Het toevoegen van de juiste hoeveelheid zout en peper is essentieel voor elk gerecht, maar aardappelpuree wordt op de kruidenafdeling vaak tragisch over het hoofd gezien.

Garten raadt aan om voor het volledige recept nog eens 2 theelepels zout en peper aan de puree toe te voegen, en daar ben ik het van harte mee eens.

Het resultaat is een rijke, pittige en smaakvol bijgerecht u hoeft niet te wachten tot u een vakantie heeft geboekt. Ik neem deze aardappelen dit jaar en in de nabije toekomst mee naar het Thanksgiving-diner.

Naar mijn mening – en misschien is Garten het daarmee eens – het typische Thanksgiving-menu kan wat pittige, zure toevoegingen gebruiken, en deze aardappelen zijn de perfecte manier om extra smaak binnen te krijgen zonder de puristen boos te maken.