Toen Steven Spielberg begon met de pre-productie van ‘Close Encounters of the Third Kind’, was hij vastbesloten dit te vermijden de talloze productieproblemen die hij tegenkwam tijdens “Jaws”. Hoewel het sciencefiction-epos een opname met veel locaties zou zijn, zou hij in ieder geval de logistieke nachtmerrie van filmen op open water bespaard blijven, wat zo gevaarlijk bleek dat hij bijna werd ontslagen. Nadat hij die productie had overleefd om de destijds meest opbrengende film aller tijden te maken, was zijn vervolgfilm een risico dat zeker de moeite waard was om te nemen. Columbia Pictures verdiende de eer om met de dobbelstenen te gooien, en dat betaalde ruimschoots voor het plezier.
“Close Encounters of the Third Kind” werd een meesterwerkmaar de fenomenaal vruchtbare verbeeldingskracht van Spielberg zorgde ervoor dat de film ver over het schema en het budget heen zeilde. Wat 2,7 miljoen dollar had moeten kosten, kwam uit op 19,4 miljoen dollar. En terwijl Spielberg zich overgaf aan al zijn artistieke grillen, waren zijn producer, Julia Phillips, en ster, Richard Dreyfuss, in de greep van carrièrebedreigende cocaïneverslavingen.
Dreyfuss heeft een rusteloze geest. Hij is slim, belezen en een onbeschaamde liberaal die zich inzet voor humanitaire doelen (of beter gezegd, dat was hij toen hij jonger was, in tegenstelling tot de seksistische en transfobe opmerkingen hij maakte tijdens een vraag en antwoord tijdens een speciale vertoning van “Jaws” in 2024). Hij kan uitputtend zijn, maar gezien de diagnose bipolaire stoornis is dit niet zijn schuld. En hoewel hij op de set storend kan zijn, is hij doorgaans de hoofdpijn waard, aangezien hij zelden een slechte prestatie levert.
Eén hoofdpijn die Dreyfuss veroorzaakte tijdens de opnames van “Close Encounters of the Third Kind” is eigenlijk bewonderenswaardig. Tijdens de opnames in Alabama gaf hij een interview met een plaatselijke krant waarin hij de Ku Klux Klan hekelde. Dit leverde hem een onverwachte pauze van twee weken op toen een van de gekke leden van de blanke supremacistische organisatie dreigde hem te vermoorden.
De Klan joeg Richard Dreyfuss uit Alabama
Volgens gelijktijdige rapporten van Tijd tijdschrift En EsquireDreyfuss werd twee weken lang gedwongen de set van “Close Encounters of the Third Kind” in Mobile, Alabama te ontvluchten nadat hij een doodsbedreiging had ontvangen omdat hij het lef had de fel racistische KKK te bekritiseren. Dit stuk is niet online te vinden, maar je kunt niet te ver gaan in het onzinpraten van de Klan. Het zijn een stel onwetende, hooizaad-dwepers met een kap die talloze gekleurde mensen hebben gelyncht tijdens het wederopbouwtijdperk van de Verenigde Staten en daarbuiten. Goed van Dreyfuss dat hij de juiste vijanden heeft gemaakt.
Dreyfuss zou uiteindelijk zijn cocaïneverslaving overwinnen en zich in 1986 herstellen van een inzinking in zijn carrière met een subliem dwaze optreden in Paul Mazursky’s ‘Down and Out in Beverly Hills’. Hij was opnieuw een filmster op de A-lijst, schitterde in films als ‘Tin Men’, ‘Stakeout’ en ‘Let It Ride’, en herenigde zich met Spielberg voor het sentimentele misvuur ‘Always’ (een remake van Victor Flemings “A Guy Named Joe”). Laat dit dus een les zijn: het uiten van racisten is niet slecht voor je carrière.
