Datering in 2025 is geweest ruw. Volgens artikelen, gegevens, En persoonlijke verhalen op sociale media lijkt het erop dat het nog nooit zo uitdagend is geweest om een partner te vinden. Maar volgens een nieuw rapport leggen daters de lat misschien wel lager als het om één kwalificatie gaat.
Tawkify, een matchmaking-service, ondervroeg 1.010 Amerikaanse volwassenen om erachter te komen hoe werkgerelateerde trends moderne dating vormgeven. Het blijkt dat het hebben van een baan niet langer een must-have is voor een groeiend aantal romantiekzoekers. Tegenwoordig zegt slechts 29% van de daters dat werkloosheid een alarmsignaal is waardoor ze geneigd zouden zijn een potentiële partner af te wijzen. Ook al zou het leven bij je ouders ooit als een grote afknapper worden beschouwd, tegenwoordig zegt minder dan de helft van de alleenstaanden (42%) dat dit een dealbreaker zou zijn.
De gegevens lijken te spreken over hoe financieel moeilijke tijden zijn dat echtwat zou kunnen leiden tot een klein maar belangrijk zilveren randje: veel minder oordeel over potentiële partners niet betaald werk hebben. Maar de bevindingen worden zelfs nog beter voor degenen die werkloos zijn, maar op andere manieren pronken met hun ambitie. Bijna drie op de vier werkende mensen zeiden dat ze open stonden voor een relatie met iemand die werkloos is, zolang ze maar een ‘bijzaak’ of ‘een betekenisvol persoonlijk project’ hebben. En, nou ja, wie niet?
Toch verandert het ontbreken van een baan de manier waarop mensen daten. Slechts één op de drie werkloze alleenstaanden gaat na baanverlies actief op zoek naar een partner. Een derde zegt dat ze moesten stoppen met daten vanwege baanverlies, en 25% zegt dat ze moesten overstappen op goedkopere dates. Op dezelfde manier zegt 65% dat het niet kunnen betalen van dates, samen met andere dringende financiële stressoren, de grootste uitdaging is bij het daten nadat ze werkloos zijn geworden. Maar het verliezen van een baan is ook een klap voor het datingvertrouwen: 62% zegt dat ze zich minder wenselijk voelen, en 52% ervaart angst als ze vertellen dat ze werkloos zijn op dates.
Interessant is dat er een genderkloof bestaat als het gaat om hoeveel het hebben van een baan weegt op alleenstaanden. Mannen zijn grotendeels van mening dat er een groter stigma rust op het feit dat ze geen baan hebben: 68% van de respondenten zegt het gevoel te hebben dat er een groter stigma rust op mannen die zijn ontslagen dan op vrouwen, vergeleken met slechts 5% die zegt dat het omgekeerde waar is. En de mannen kunnen het precies goed hebben, aangezien vier keer meer mannen dan vrouwen melden dat ze een relatie hebben verbroken na een baanverlies.
Hoe dan ook voelen vrouwen meer druk om te bewijzen dat ze nog steeds ambitieus zijn. Over het geheel genomen zegt 36% van de Amerikanen dat ze druk voelen om te bewijzen dat ze nog steeds ambitieus zijn nadat ze werkloos zijn geworden, maar vrouwen worden zwaarder getroffen. Veertig procent van de vrouwen zegt dat ze druk voelen om hun waarde te bewijzen, vergeleken met slechts 29% van de werkloze mannen die zich net zo voelen.
Liefde betaalt misschien niet de rekeningen, maar ja, het betalen van de rekeningen is tenminste niet langer een vereiste om liefde te vinden.
