Je kunt het niet helpen, maar voel me ongemakkelijk als we kijken naar marktconcentratie. Alphabet, Amazon, Apple, Meta, Microsoft, Nvidia en Tesla maken nu meer dan een derde uit van de S&P 500, ruim twee keer zoveel als vóór de internetcrisis.
AI-gerelateerde kapitaaluitgaven hebben overtrof de Amerikaanse consument als de belangrijkste aanjager van de groei van het bruto binnenlands product. OpenAI alleen al plant biljoenen aan investeringen in datacenters en sluit 2025 af met een omzet van ongeveer 20 miljard dollar op jaarbasis. Natuurlijk zijn die er fysieke beperkingen hoe snel we kunnen bouwen. Datacenters vereisen enorme hoeveelheden energie, land en geschoolde arbeidskrachten – meer dan handelsscholen tegenwoordig produceren – een zorg die is geuit in de regering-Trump. Amerikaans AI-actieplan.
Hierbovenop staat een web van circulaire financiering onder grote spelers. Bedrijven gebruiken complexe structuren om de investeringsgolf aan te wakkeren, wat de ondoorzichtigheid en het risico vergroot. Beleggers houden van Masayoshi-zoon En Michaël Burry zijn op weg naar de uitgangen. In een nieuw Enquête van de Bank of America45% van de beleggers noemt een AI-zeepbel als het grootste staartrisico voor de economie en de markten. Velen zijn van mening dat AI-aandelen zich al in het bubbelgebied bevinden.
Wanneer een bel barst, is het alsof een ballon lucht verliest. Prijzen dalen, beleggers trekken zich terug en bedrijven die afhankelijk waren van een constante kapitaalinstroom gaan vaak failliet. De vertraging kan zich over de gehele sector uitstrekken. Maar een uitbarsting dwingt tot een reset, waarbij het werk met echte waarde doorgaat en de rest wegvalt.
Er is één uitweg: echte groei.
Een record aan doorbraken (en tegenslagen)
Er bestaat enige consensus onder economen dat kunstmatige intelligentie de volgende kan worden technologie voor algemeen gebruik. Dit zijn revolutionaire innovaties met een wijdverbreide impact die op zichzelf nieuwe uitvindingen mogelijk maken en de meeste aspecten van ons dagelijks leven en werk veranderen. Ze verbeteren niet slechts één sector; ze creëren nieuwe mogelijkheden voor anderen. We hebben dit eerder gezien met de stoommachine, elektriciteit en, meest recentelijk, internet.
Voor groei is diffusie nodig, een mooie manier om te beschrijven hoe nieuwe instrumenten en ideeën zich naar veel mensen verspreiden. Nieuwe tools worden nooit gelijkmatig verspreid, en AI is daarop geen uitzondering.
AI heeft meer dan zeventig jaar van doorbraken en tegenslagen meegemaakt sinds wiskundigen en vroege computerwetenschappers zich begonnen voor te stellen hoe machines het menselijk denken zouden kunnen simuleren. Doorbraken werden vaak gevolgd door AI-winterstoen de financiering en het enthousiasme afnamen.
Maar sinds eind 2022, toen generatieve AI de tijdsgeest bereikte, zitten we in een traan. ChatGPT werd de snelste applicatie die in de geschiedenis 100 miljoen gebruikers bereikte en wordt al door ongeveer 10% van de wereldbevolking gebruikt. Kunnen we doorgaan?
Het groeiplan
Laten we dit uiteenzetten om de bron van potentiële groei te begrijpen.
Ten eerste is er het consumentensegment. Ondanks alle opwinding rond AI zitten veel gebruikers nog steeds in de gratis emmer. De zakelijke uitdaging is nu om dat om te zetten in duurzame inkomsten.
Verwacht een verschuiving van de huidige genereuze ‘freemium’-modellen naar strakkere betaalmuren, gebundelde diensten en zelfs door advertenties ondersteunde niveaus. wordt al getest. Bijvoorbeeld, Kanva verhoogde zijn prijzen, het bundelen van nieuwe AI-functieswat leidde tot wijdverbreide reacties en het terugdraaien van enkele veranderingen. Begrip verplaatste belangrijke functies achter plannen op een hoger niveau, omdat het ingebouwde AI bevatte, wat leidde tot kritiek van gebruikers op waarde en eerlijkheid.
Sommige grenslaboratoria onderzoeken ook iets dat Big Tech ooit heeft afgezworen: hardware. Om nieuwe mogelijkheden voor het genereren van inkomsten te ontsluiten, ontwerpen bedrijven apparaten zoals wearables, thuishubs en de volgende generatie telefoons rond hun eigen AI-interfaces. OpenAIwerkt samen met ontwerper Jony Ive aan een familie apparaten die verder gaat dan telefoons en computers.
Ten tweede is er de adoptie door ondernemingen, misschien wel de belangrijkste grens. Ondernemingen – grote organisaties die software en diensten voor duizenden werknemers kopen – betalen, blijven en draaien zelden op de koop toe productiviteit verbeteringen zijn aantoonbaar.
Maar deze markt splitst zich in tweeën. Kleinere bedrijven ontwikkelen zich het snelst en gebruiken AI om het speelveld gelijk te maken ten opzichte van de gevestigde exploitanten. Norm Ai laat zien hoe kleinere disruptors als eerste actie kunnen ondernemen, door AI-agenten te gebruiken om juridisch werk te heroverwegen, en zelfs een AI-native advocatenkantoor te lanceren.
Grote ondernemingen zijn daarentegen voorzichtig. Hun zorgen concentreren zich op reputatierisico’s, hallucinaties en productaansprakelijkheid. Maar zodra ze een kwantificeerbaar rendement op hun investeringen in een gecontroleerd domein zien, zullen ze snel opschalen en hogere prijzen betalen voor betrouwbaarheid, compliance en integratie.
Barclays laat zien hoe grote gevestigde bedrijven voorzichtiger te werk gaan en AI gebruiken om werknemers te ondersteunen, de service te versnellen en het bankieren te personaliseren, terwijl ze mensen op de hoogte houden. Het is een zoektocht naar vernieuwing zakelijke werkstromen en het integreren van AI daarin.
Ten derde: er is de overheid, waar modernisering zowel te laat als onvermijdelijk is. Steden en federale instanties gebruiken AI om het reactievermogen te verbeteren, achterstanden weg te werken en burgerdiensten te herontwerpen die al lang te lijden hebben onder processen uit het papieren tijdperk.
Naarmate deze systemen bewijzen dat ze wachttijden kunnen verkorten en de nauwkeurigheid kunnen verbeteren, zal de adoptie versnellen. Bijvoorbeeld de Octrooi- en merkenbureau van de Verenigde Staten lanceerde zijn “Automated Search Pilot (ASAP!)”-programma om AI te gebruiken bij de beoordeling voorafgaand aan het onderzoek, met plannen om ten minste 1.600 aanvragen in technologiecentra te accepteren.
Aan de kant van de nationale veiligheid zijn de inzet en de budgetten hoger. Defensieagentschappen zetten AI in voor dreigingsdetectie, missieplanning en inlichtingenanalyse, waardoor een snelgroeiende markt ontstaat voor bedrijven als de VS Palantir En Op de sensorwaarvan de stijging van het aantal overheids- en defensiecontracten de omvang van de vraag aantoont.
Deze meerjarige defensiecontracten verzekeren groei over een langere periode. Een contract Palantir die onlangs met het Amerikaanse leger zijn aangegaan, bedroegen in tien jaar tijd meer dan 10 miljard dollar. Op de sensor’s programma’s overschrijden $1 miljard, in meerdere contracten, waardoor een stabiele vraag ontstaat.
Tenslotte is er de mondiale adoptie. De geopolitieke concurrentie om AI-markten is hevig. Zoals onlangs gerapporteerdzijn zelfs Silicon Valley-bedrijven stilletjes afhankelijk van Chinese AI-componenten, terwijl Washington DC aandringt op de export van een Amerikaanse AI-stack als onderdeel van zijn industriële strategie. De geopolitieke rivaliteit gaat zowel over wie de mondiale interfaces, platforms en regels definieert als over de chips die AI aandrijven.
Groei is mogelijk, maar niet gegarandeerd. Het hangt ervan af of vroege experimenten worden omgezet in producten waar mensen elke dag op vertrouwen. De echte race gaat niet over steeds grotere modellen die in handen zijn van een paar bedrijven. Het gaat erom de concurrentie te ontketenen en een diverse markt nieuwe ideeën de wereld in te laten gaan. Innovatie verspreidt zich wanneer veel spelers bouwen, testen en herhalen. Zo worden zeepbellen doorbraken.
Het moment is daar. Laten we aan het werk gaan.
