Het verontrustende gebrek aan gegevens achter het Australische verbod op sociale media op kinderen | Wetenschaps-, klimaat- en technologienieuws

Het probleem met het wetenschappelijke bewijs achter het verbod op sociale media in Australië is dat er niet meer van is.

Dit voelt op elk niveau verkeerd. We hebben allemaal de verhalen gehoord – er zijn er zoveel dat je er nauwelijks omheen kunt. En iedereen die het ooit heeft gebruikt sociale media weet dat het, op zijn zachtst gezegd, frustrerend kan zijn.

Zeker, het heeft zijn voordelen. Maar het voelt vaak leeg, verslavend of actief ondermijnend. En dat is nog voordat je bij de gevaarlijkere kant komt, vooral voor kinderen – seksuele roofdieren, bijvoorbeeld, of verontrustende en ongepaste inhoud.

Bovendien is er over de hele wereld een zorgwekkende trend gaande die volgens het gezond verstand alleen verklaard kan worden door sociale media.

Tiener geestelijke gezondheid neemt af, vooral onder jonge meisjes. In Australië is er één maatstaf voor een goede geestelijke gezondheid gedaald met 10%. Een maatstaf voor een slechte geestelijke gezondheid, namelijk ziekenhuisopnames voor zelfbeschadiging, is met ruim 40% gestegen.

Er zijn vergelijkbare trends over de hele wereld.

Wereldwijd depressieve symptomen zijn bij adolescenten over de hele wereld toegenomengaande van 24% in 2001-2010 naar 37% in 2011-2020.

Lees meer:
Hoe zal de wet werken en zou Groot-Brittannië een soortgelijke wet kunnen invoeren?

Wanneer begon de achteruitgang? Rond 2010.

Wat gebeurde er nog meer in 2010? Sociale media werden mainstream. De conclusie lijkt zo voor de hand liggend dat het nauwelijks de moeite waard is om te onderzoeken.

Behalve dat wanneer wetenschappers het onderzoeken, ze het verband niet kunnen vinden. De relatie tussen het gebruik van sociale media en negatieve gezondheidsresultaten is op zijn best zwak.

In 2024 een team van wetenschappers van de Universiteit van Cambridge analyseerde 143 onderzoeken zoeken naar een verband tussen sociale mediagebruik en psychische problemen zoals angst en depressie. Ze vonden er één, maar de correlatie was erg zwak.

Correlatie vertelt je hoe nauw twee dingen samen bewegen. Het verband tussen de hoeveelheid alcohol die iemand drinkt en het alcoholpromillage in het bloed is bijvoorbeeld extreem sterk, met een correlatie rond de 0,90. Lengte en gewicht vertonen een solide relatie, ongeveer 0,75.

Deze grote studie, waaraan in totaal 1.094.890 adolescenten deelnamen, legde het verband tussen het gebruik van sociale media en psychische symptomen tussen 0,08 en 0,12.

Het effect kan reëel zijn, maar vergeleken met klassieke voorbeelden van sterke correlaties is het klein.

Keer op keer bevestigen onderzoeken deze bevinding. Je zou bijvoorbeeld denken dat als sociale media slecht zouden zijn voor mensen, de komst van Facebook het welzijn zou doen kelderen.

Welnu, onderzoekers hebben dit bestudeerd en ernaar gekeken Facebook-adoptie in 72 landen van 2008 tot 2019.

“We hebben geen bewijs gevonden dat erop wijst dat de wereldwijde penetratie van sociale media in verband wordt gebracht met wijdverbreide psychologische schade”, concludeerden ze.

Lees meer:
Kinderen zien sociale media-inhoud ‘ontworpen om volwassenen te boeien’
Online-grooming-misdaden verdubbelen, met slachtoffers vanaf vier jaar

Er was enige impact op jongeren, maar wederom was de impact mild en was het beeld gemengd.

“Wat dat ons vertelt is dat het erg moeilijk is om beslissingen te nemen over hoe we op bevolkingsniveau moeten ingrijpen, omdat het bewijs van schade niet echt duidelijk is en de bevindingen ook niet duidelijk zijn”, zegt Victoria Goodyear van de Universiteit van Birmingham.

Deze conclusie is verre van doorslaggevend. Sociale media kunnen oceanen aan gegevens genereren, maar alleen de technologiebedrijven krijgen deze echt te zien, dus onderzoekers werken met uiterst beperkt materiaal.

Een grote bron van informatie zijn dagboeken van tieners waarin hun gebruik van sociale media en hun symptomen worden vastgelegd. Als er een betere manier was om te meten wat er werkelijk aan de hand is, zouden we misschien een ander beeld krijgen.

Natuurlijk zijn er onderzoekers die hartstochtelijk geloven dat sociale media ongetwijfeld schadelijk zijn voor kinderen, met name Jonathan Haidt, auteur van The Anxious Generation, een boek dat een bijbel is geworden onder ouders die campagne voeren voor smartphoneverboden.

Ik vroeg dokter Goodyear wat zij van The Anxious Generation vond.

‘Daar ga ik geen commentaar op geven,’ antwoordde ze.

Dit is een veel voorkomende reactie onder onderzoekers op dit gebied, die privé geloven dat dr. Haidt het bewijsmateriaal heeft achtergelaten tijdens zijn kruistocht tegen smartphones en sociale media.

Degenen die wel het hoofd boven de grond uitsteken, zijn vaak scherp kritisch. Een recensie van het boek van Dr. Haidt in de wetenschappelijk tijdschrift Nature noemde hem “een begenadigd verteller, maar zijn verhaal is momenteel een verhaal op zoek naar bewijs”. Voor academici is dit wreed.

Critici van dr. Haidt zeggen dat het probleem precies andersom is. Het is niet zo dat sociale media depressie veroorzaken; het is dat adolescenten met depressieve symptomen anders omgaan op sociale media. Het verbieden van sociale media hiervoor is als het kraken van een noot met een voorhamer, omdat het de voordelen wegneemt zonder noodzakelijkerwijs het probleem aan te pakken.

In plaats daarvan, zo stellen zij, moeten we de manier waarop kinderen door de samenleving in het algemeen worden behandeld, heroverwegen, door ze plezier en vrijheid te geven, zodat ze niet naar schermen worden geduwd.

Zoals de Nature-recensie van The Anxious Generation concludeerde: “We hebben een generatie in crisis en die wanhopig behoefte heeft aan het beste van wat wetenschap en op bewijs gebaseerde oplossingen kunnen bieden. Helaas wordt onze tijd besteed aan het vertellen van verhalen die niet door onderzoek worden ondersteund.”