Home Nieuws Het schrijven van het DNA van robotica

Het schrijven van het DNA van robotica

3
0
Het schrijven van het DNA van robotica

We staan ​​op een zeldzaam keerpunt. Robots verplaatsen zich van onderzoekslaboratoria en fabrieksvloeren naar het dagelijks leven. Op dit moment worden ze in menselijke ruimtes gedropt en missen ze vaak het doel. Toch belichaamd AI wordt intelligenter, manipulatie capabeler en perceptie beter afgestemd. Deze verschuivingen geven robotica een nieuw expressief bereik, het vermogen om te bewegen, te communiceren en vorm te krijgen op manieren die natuurlijk aanvoelen in menselijke omgevingen. Het is een moment vol mogelijkheden.

Momenteel zien mensen robots als mensachtige helpers of robotarmen, maar we hoeven ons hiertoe niet te beperken. Ze vertegenwoordigen slechts een klein deel van een veel bredere categorie van intelligente en autonome fysieke systemen, die beginnen op te duiken in hotels, operatiekamers en daarbuiten. Samen vormen ze een opkomend landschap waarin veel zinvolle gebruiksscenario’s nog niet zijn gedefinieerd. Hoewel ze mogelijkheden op het gebied van intelligentie en automatisering zullen delen, zal elk van hen een apart format nodig hebben dat zijn belofte tot uitdrukking brengt.

Al deze gebruiksscenario’s vereisen verschillende robotformaten. Wat hen verbindt is de behoefte om in menselijke ruimtes te passen en erbij te horen. En niet alleen fysiek fit zijn, in staat zijn om door ruimtelijke en materiële complexiteiten te navigeren, maar ook passen in de inherente sociale constructies die deze ruimtes belichamen. We hebben systemen nodig die met de levensader van het menselijk leven meegaan, mensen op hun gemak stellen met hun aanwezigheid en momenten van verrassing, vreugde en persoonlijkheid bieden. Dit zijn het soort systemen die we verdienen, systemen die ons in staat stellen met opkomende technologieën om te gaan op manieren die onze menselijkheid behouden.

ONTWERP VOOR MENSELIJKE RUIMTEN

Elke menselijke ruimte is een systeem van onzichtbare regels. We denken er zelden over na, maar we volgen ze intuïtief. Ze bepalen hoe we navigeren, hoe we de ruimte delen en wat acceptabel of opdringerig aanvoelt. Samen vormen ze cultuur.

Het huis is een geweldige plek om te begrijpen wat het betekent om robotsystemen voor menselijke ruimtes te ontwerpen, omdat de geleerde lessen zich uitstrekken tot andere ruimtes, zoals ziekenhuizen, luchthavens en back-of-house-omgevingen.

Thuis is een van de meest complexe menselijke systemen, vol rituelen en betekenis. Beweging is doelbewust en op menselijk tempo. Thuis passen we onze snelheid aan zonder na te denken, reageren we op subtiele signalen en handelen we in het ritme van anderen. De interactie is continu, een vloeiende uitwisseling van woorden, gebaren en blikken. Vertrouwen wordt geleidelijk opgebouwd, door consistentie en betrouwbaarheid.

Een robotsysteem dat een huis binnenkomt, moet met deze context in gedachten worden ontworpen. Ons team heeft een concept ontwikkeld voor een robot die het huis in ritme houdt. Het lichaam is geïnspireerd op bekende huishoudelijke archetypen, ergens tussen meubilair en apparaten in, waardoor het een inheems gevoel geeft. Dankzij één enkele arm op baliehoogte kan hij deelnemen aan de meeste dagelijkse routines: opruimen, een tafel dekken en een handje helpen waar dat nodig is. Uiteindelijk is het doel om een ​​robot te creëren die de stroom van het gezinsleven volgt. Hun aanwezigheid moet een duidelijke intentie hebben, sociaal bewust zijn in gedrag en zachtaardig genoeg om het gezinsleven te ondersteunen zonder zich daar ooit in te mengen.

Hetzelfde doel geldt als we robotica ontwerpen voor andere menselijke domeinen. De uitdaging is om onze vooroordelen over technologie los te laten en na te denken over de context waarin we ons begeven door te vragen:

  • Welke menselijke patronen spelen een rol?
  • Hoe bewegen, communiceren en werken mensen binnen hen samen?
  • Welke fysieke en sociale contexten bepalen onze routines en verwachtingen?

Van daaruit kunnen vorm-, bewegings-, gedrags-, persoonlijkheids- en interactieparadigma’s worden ontworpen om de huiselijke, burgerlijke, industriële of sociale omgeving waarin ze leven te weerspiegelen. Een restaurantkeuken, een fabriek of een stadsstraat hebben elk hun eigen tempo, ruimtelijke grammatica en verwachtingen van gratie.

Ontwerp dat deze signalen leest en op dezelfde manier reageert, schept vertrouwen; ontwerp dat ze negeert, maakt het kapot. Robots en andere intelligente systemen die deze onzichtbare regels respecteren zullen worden geaccepteerd, terwijl degenen die ze over het hoofd zien zich niet op hun plaats zullen voelen. Ontwerpen voor context zorgt ervoor dat deze technologieën het gevoel krijgen dat ze thuishoren in menselijke ruimtes.

(Foto: gemaakt door kikker)

HOE DE VOLGENDE INTERFACE VORM TE GEVEN

Nu intelligentie verder reikt dan het scherm en zich uitstrekt tot de wereld om ons heen, zal een ontwerp dat gebaseerd is op mensen en context ervoor zorgen dat deze technologieën het gevoel krijgen dat ze thuishoren in menselijke ruimtes. Terwijl we de technische hindernissen oplossen, hebben we ook een kans om te definiëren hoe deze systemen onder ons leven.

De prototypes en interactiemodellen die we vandaag de dag maken, zullen de fundamenten worden waarop anderen voortbouwen en uiteindelijk uitgroeien tot platforms, patronen en conventies. Ze zullen niet alleen bepalen hoe deze systemen eruit zien en handelen, maar ook ons ​​eigen gedrag en onze verwachtingen – wat wij cultuur noemen.

Daarom zijn deze eerste ontwerpmomenten belangrijk. Het spannende is dat we nog maar aan het begin staan. De raamwerken en talen van robotica en andere intelligente systemen zijn in beweging, waardoor we een zeldzame kans krijgen om te ontwerpen zonder geërfde normen. Terwijl we delen hoe we paradigma’s thuis kunnen doorbreken, kan dezelfde aanpak in verschillende contexten worden gebruikt om nieuwe formaten en gebruiksscenario’s te kaderen.

Op dit moment schrijven we effectief het DNA voor hoe intelligente systemen naast mensen zullen bestaan. Het is een ongelooflijk moment om het volgende hoofdstuk van de menselijke ervaring vorm te geven en ervoor te zorgen dat het de moeite waard is om mee te leven.

Inna Lobel is hoofd industrieel ontwerp bij frog.

Dank aan mijn collega’s Katie Lim en Tom Frejowski voor hun samenwerking en bijdragen aan dit werk.

Nieuwsbron

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in