In de film Fantastic Voyage uit 1966 worden een ruimtevaartuig en zijn bemanning tot microscopisch kleine afmetingen gekrompen en in het lichaam van een gewonde astronaut geïnjecteerd om een levensbedreigende bloedstolsel uit zijn hersenen te verwijderen. De met een Academy Award bekroonde film – later ontwikkeld tot een roman van Isaac Asimov – leek destijds pure fantasie. Het anticipeerde echter op wat de volgende revolutie in de geneeskunde zou kunnen zijn: het idee dat steeds kleinere en geavanceerdere sensoren op het punt staan ons lichaam binnen te dringen en mensen met internet te verbinden.
Dit “internet der wezens” zou de derde en ultieme fase van de evolutie van het internet kunnen zijn. Na het koppelen van computers in de eerste fase en alledaagse voorwerpen in de tweede, zouden mondiale informatiesystemen nu rechtstreeks verbinding maken met onze organen. Dat zeggen natuurwetenschappers, die elkaar onlangs in Dubai ontmoetten voor een conferentie getiteld Prototypen voor de mensheidwordt dit scenario technisch haalbaar. De impact op individuen, industrieën en samenlevingen zal enorm zijn.
Het idee om menselijke lichamen te digitaliseren inspireert zowel dromen als nachtmerries. Sommige miljardairs uit Silicon Valley fantaseren over een eeuwig leven, terwijl veiligheidsexperts zich zorgen maken dat de risico’s van het hacken van lichamen de huidige zorgen over cyberveiligheid in het niet doen vallen. Zoals ik in mijn komende boek bespreek, Internet van wezenszal deze technologie minstens drie radicale gevolgen hebben.
Ten eerste zal permanente monitoring van de gezondheidstoestand het veel gemakkelijker maken om ziekten op te sporen voordat ze zich ontwikkelen. Behandeling kost veel meer dan preventie, maar geavanceerde tracking zou veel medicijnen kunnen vervangen door minder invasieve maatregelen – veranderingen in het dieet of meer gepersonaliseerde trainingsroutines.
Miljoenen sterfgevallen zouden kunnen worden voorkomen door eenvoudigweg op tijd waarschuwingen te sturen. Alleen al in de VS worden jaarlijks 170.000 van de 805.000 hartaanvallen gepleegd. “stil” omdat mensen de symptomen niet herkennen.
Ten tweede, de sensoren – beter genoemd biorobotsomdat ze waarschijnlijk van gel zullen zijn gemaakt, zijn ze in staat om niet alleen het lichaam te monitoren, maar het ook actief te genezen. Ze kunnen doses aspirine vrijgeven bij het detecteren van een bloedstolsel, of vaccins activeren wanneer virussen aanvallen.
De mRNA-vaccins die voor COVID zijn ontwikkeld, kunnen dat wel hebben deze grens geopend. Vooruitgang in technologieën voor het bewerken van genen kan zelfs leiden tot biorobots die microchirurgie kunnen uitvoeren met minuscule, uit eiwitten gemaakte ‘scharen’ die beschadigd DNA repareren.
Ten derde, en dit is het allerbelangrijkste, zullen het medisch onderzoek en de ontdekking van geneesmiddelen op zijn kop worden gezet. Tegenwoordig stellen wetenschappers hypothesen op over stoffen die onder bepaalde omstandigheden zouden kunnen werken, en testen deze vervolgens via dure, tijdrovende onderzoeken. In het tijdperk van het internet der wezens keert het proces om: enorme databases genereren patronen die laten zien wat werkt voor een probleem, en wetenschappers werken achteruit om te begrijpen waarom. Oplossingen zullen veel sneller, goedkoper en nauwkeuriger worden ontwikkeld.
Radicale transformaties
Het tijdperk van De one-size-fits-all geneeskunde is al ten eindemaar het internet der wezens zal veel verder gaan. Elke persoon zou dagelijks advies kunnen krijgen over medicatiedoses die zijn afgestemd op microveranderingen zoals lichaamstemperatuur of slaapkwaliteit.
De organisatie van het medisch onderzoek zelf zal radicaal veranderen. Enorme hoeveelheden gegevens van lichamen die een natuurlijk leven leiden, kunnen onthullen dat sommige hoofdpijnen worden veroorzaakt door de manier waarop we lopen, of dat hersenen en voeten elkaar op onverwachte manieren beïnvloeden.
Het onderzoek richt zich momenteel op specifieke ziekten en organen. In de toekomst zou dit kunnen verschuiven naar het gebruik van steeds geavanceerdere technieken “digitale tweeling”—virtuele modellen van de biologie van een persoon die in realtime worden bijgewerkt met behulp van hun gezondheidsgegevens. Deze simulaties kunnen worden gebruikt om behandelingen te testen, te voorspellen hoe het lichaam zal reageren en ziekten te onderzoeken voordat deze zich voordoen. Een dergelijke verschuiving zou fundamenteel veranderen wat we bedoelen met levenswetenschappen.
De droom hier is niet om de vergrijzing te verslaan, zoals sommige transhumanisten beweren. Het is concreter: gezondheidszorg toegankelijk maken voor alle Amerikanen, de Britse NHS redden, het verslaan van kankerswaardoor armere landen worden bereikt en iedereen wordt geholpen langer zonder ziekte te leven.
De nachtmerrie gaat echter over het verliezen van onze menselijkheid terwijl we onze lichamen digitaliseren. Het internet der wezens is een van de meest fascinerende mogelijkheden die technologie opent, maar we moeten het zorgvuldig verkennen. We hervatten de reis die de mensheid maakte in de optimistische jaren zestig, toen we voor de eerste keer op een buitenaardse planeet landden. Alleen nu zijn wij het buitenaardse gebied dat we verkennen.
Dit artikel is tot stand gekomen in samenhang met het Hooglerarenprogramma, onderdeel van Prototypen voor de mensheideen mondiaal initiatief dat academische innovatie onder de aandacht brengt en versnelt om sociale en ecologische uitdagingen op te lossen. The Conversation is de mediapartner van Prototypes for Humanity 2025.
Francesco Grillo is een academic fellow bij het Departement Sociale en Politieke Wetenschappen van Bocconi Universiteit.
Dit artikel is opnieuw gepubliceerd van Het gesprek onder een Creative Commons-licentie. Lees de origineel artikel.
