Discussies over de rol van werk in ons leven worden vaak in twee kampen verdeeld. “Doe waar je van houdt en je zult nooit een dag van je leven werken”, verkondigt de ene kant. De ander: “Een baan moet gewoon de rekeningen betalen.”
De eerste denkrichting is een voorbeeld van ‘intrinsieke motivatie’. Hier is het plezier in het werk omwille van het werk motiverend genoeg, in plaats van te vertrouwen op externe beloningen zoals geld of lof. En hoewel het geweldig is om van je werk te houden, recent onderzoek suggereert dat het problematisch kan worden wanneer intrinsieke motivatie als moreel superieur wordt beschouwd aan andere motivaties.
“Bij een neutrale voorkeur wordt geladen met morele betekenisSociale wetenschappers noemen het ‘moralisatie’, zei Mijeong Kwon, assistent-professor management in organisatiegedrag bij Rice Business, onlangs schreef voor Het gesprek. “Zodra intrinsieke motivatie gemoraliseerd wordt, wordt het houden van wat je doet niet alleen als plezierig maar ook als deugdzaam gezien.”
Uit een onderzoek uit 2023, mede geschreven door Kwon, bleek dat degenen die intrinsieke motivatie zagen als deugdzaamkeek ook neer op andere veel voorkomende motieven, zoals geld of erkenning. Het idee dat het niet genoeg is om alleen maar een baan te hebben, is zo diep verankerd in het bewustzijn van de Amerikaanse beroepsbevolking. Liefde die baan. Als u uzelf niet definieert aan de hand van uw professionele prestaties, moet dit daarom een teken zijn dat er iets ontbreekt.
Hoewel er veel voordelen zitten aan het intrinsiek gemotiveerd zijn, kleven er ook nadelen aan het toekennen van morele waarde aan deze manier van werken.
De meeste banen (ja, zelfs de banen waar we van houden) omvatten lange stukken saai werk of minder leuke taken. Wanneer intrinsieke motivatie een morele verplichting wordt, kunnen werknemers zich schuldig voelen omdat ze niet elke dag uit bed springen om naar kantoor te gaan.
Het kan ook leiden tot een burn-out of ervoor zorgen dat je te lang in een ongeschikte rol blijft zitten, terwijl je andere belangrijke levensbehoeften over het hoofd ziet, zoals ervoor zorgen dat de rekeningen betaald worden.
Er is ook het feit dat veel werknemers dit soort liefde voor hun werk nooit zullen ervaren. Dit is geen morele mislukking; het is een feit van het leven. Toch ontdekten onderzoekers dat degenen die intrinsieke motivatie moraliseren zich ook schuldig maken aan het opleggen van die verwachting aan anderen om hen heen.
In een onderzoek onder bijna 800 medewerkers In 185 teams ontdekten Kwon en haar collega-onderzoekers dat werknemers die intrinsieke motivatie moraliseerden, minder bereid waren om collega’s te helpen die zij als minder gepassioneerd beschouwden dan degenen die zij als liefdevol voor hun werk beschouwden.
En toch ‘Het grote onthechting’ heeft 79% van de werknemers niet betrokken bij het werk, de laagste niveau sinds tien jaar. Massaontslagen en stagnerende lonen hebben dit gevoel alleen maar versterkt, evenals een aantrekkingskracht richting de economie carrière minimalismeterwijl gedesillusioneerde werknemers in plaats daarvan hun echte ambities en passies voor de klok bewaren. Waarom immers alles een rol geven als het volgende maand misschien niet meer bestaat?
Toch is het geloof in het ideaal van intrinsieke motivatie erg handig voor degenen aan de top van de voedselketen die profiteren van de bereidheid van werknemers om verder te gaan, zonder de belofte dat ze daarvoor een eerlijke vergoeding krijgen.
Omdat velen de rol van werk in hun leven blijven herwaarderen, is het de moeite waard om in gedachten te houden dat houden van wat je doet een voorrecht is en geen teken van morele superioriteit.
