De Chicago Bears wilden niet eigenwijs overkomen.
Ze wilden zichzelf niet vervloeken.
Ze wilden hun tegenstanders zeker niet van prikbordvoer voorzien tijdens hun poging om na het seizoen 1985 een Super Bowl-kampioenschap naar hun thuisstad te halen.
Zoals een grote groep spelers van dat team – aangekondigd als de Chicago Bears Shufflin’ Crew – zei in de tekst van een van de meest onwaarschijnlijke hitnummers en muziekvideo’s van de jaren tachtig: “We zijn hier niet om geen problemen te beginnen. We zijn hier alleen om te doen.”De Super Bowl-shuffle.’”
Al deze gedachten wogen op de hoofden van de ongeveer dertig spelers die deze maand veertig jaar geleden ‘The Super Bowl Shuffle’ opnamen, enkele weken voordat het reguliere seizoen van de NFL zelfs maar eindigde.
“Als we niet naar de Super Bowl gaan, worden we de grootste idioten ooit”, aldus voormalig linebacker van Bears en Pro Football Hall of Famer Mike Singletary zegt in “The Shuffle”, een NFL Films-productie gepresenteerd door HBO Documentary Films. “We moeten dit ding winnen, man.”
Singletary is een van de vele mensen die hun gedachten en herinneringen delen over hun deelname aan wat een geliefd relikwie is geworden tijdens de 40 minuten durende documentaire die dinsdag om 21.00 uur PST in première gaat op HBO en wordt gestreamd op HBO Max. Regisseur Jeff Cameron vertelde The Times dat het geen toeval is dat “The Shuffle” verschijnt tijdens het 40-jarig jubileumseizoen van de enige Super Bowl-titel van de Bears.
“Afgezien van sommige gedrukte media of enkele artikelen had niemand echt het hele ontstaan, de ontwikkeling en de productie van ‘The Super Bowl Shuffle’, dat zo verweven is met dat team, opgetekend”, zei Cameron.
Het nummer was het geesteskind van de Chicago-zakenman Dick Meyer, die vorig jaar Red Label Records had opgericht. Nu de Bears het seizoen 1985 sterk begonnen, dacht Meyer dat een hiphopplaat met veel van de toch al geliefde persoonlijkheden van dat team enig succes zou kunnen hebben in Chicago.
Veel spelers stemden ermee in om deel te nemen nadat ze hoorden dat een deel van de opbrengst naar de Chicago Community Trust ging. ‘We doen dit niet omdat we hebzuchtig zijn,’ rennen we terug Walter Payton klopte tijdens zijn couplet: “De beren doen het om de behoeftigen te voeden.”
Andere aanbevolen Bears-spelers waren onder meer Singletary, Gary Fencik, Willie Gault, Otis Wilson, Steve FullerMike Richardson, Richard Dent, William “Koelkast” Perry En Jim McMahon.
De vocale nummers zijn opgenomen op 21 november 1985. De Bears stonden toen 11-0 en kwamen uit een 44-0 nederlaag van de Dallas Cowboys. Ze bleven het volgende weekend rollen met een 36-0 overwinning tegen de Atlanta Falcons.
Maar hun reeks van perfectie kwam op 2 december 1985 ten einde met een lelijke 38-24 nederlaag voor de Dolphins in Miami op ‘Monday Night Football’. Het gebeurde zo dat de videoclipopname voor “The Super Bowl Shuffle” gepland was voor de volgende ochtend in Chicago.
Plots zei Gault in de documentaire: “Jongens willen de video niet maken.”
Twee van de grootste sterren van het team, Payton en McMahon, kwamen niet opdagen. Ze werden aan de video toegevoegd nadat ze een dag na de training hun onderdelen hadden opgenomen.
“Het was behoorlijk brutaal van ons om te praten over naar de Super Bowl gaan en deze winnen, weet je?” zei McMahon in de documentaire. “We hebben nog wedstrijden te spelen en we hebben net verloren.”
Chicago Bears-spelers Mike Singletary (links) en Gary Fencik nemen deel aan de opnames van de muziekvideo ‘The Super Bowl Shuffle’ op 3 december 1985 in het Park West in Chicago.
(Paul Natkin / HBO / Getty Images)
Maar de videoshoot had mogelijk onverwachte voordelen voor de spelers die deelnamen.
“Als ‘The Shuffle’ er niet was, komen ze waarschijnlijk niet eens bij elkaar” die dag, vertelde Cameron aan The Times. “Ze zien elkaar waarschijnlijk pas woensdag, omdat ze na maandagavond dinsdag vrij hebben en ze weer in de filmzaal of op het oefenveld zitten. Ze kunnen het verlies niet zomaar even vergeten, samenkomen als een groep jongens die graag met elkaar spelen en gewoon van elkaar houden.”
Op beelden achter de schermen die aan het team van Cameron zijn verstrekt door de weduwe van Meyer, Julia Meyer, zien we de spelers lachen en grapjes maken terwijl ze proberen een paar dansbewegingen te leren en hun partijen te lip-synchroniseren, allemaal met wisselend succes.
“We hebben een band gekregen op een manier die we op geen enkele andere manier ooit hadden kunnen bereiken”, zei Singletary in de documentaire. “Dat was het leuke van samenwerken in een totaal ander domein. Er waren jongens die als back-up fungeerden om jongens die starters waren les te geven. We mixten op een manier die we nog nooit eerder hadden kunnen doen. En het werd een verzamelpunt dat ons samenbracht en ons opnieuw concentreerde. ‘Dit is wat we zeiden dat we gingen doen, laten we het voor elkaar krijgen.'”
De Bears verloren onderweg geen wedstrijd meer het verslaan van de New England Patriots met 46-10 in Super Bowl XX. En “The Super Bowl Shuffle” was op zichzelf al een succes, met een populariteit die tot ver buiten Chicago reikte.
De single stond negen weken in de Billboard Hot 100, met een piek op nummer 41, en werd goud gecertificeerd door de Recording Industry Assn. van Amerika (500.000 eenheden verplaatst). De videoclip, commercieel uitgebracht op VHS en Betamax, werd platina (een miljoen verplaatste exemplaren).
Het nummer werd zelfs genomineerd voor een Grammy in de categorie ‘Beste R&B-optreden door een duo of een groep met zang’, en verloor uiteindelijk van Prince and the Revolution voor het nummer ‘Kiss’.
“Ik denk dat het het perfecte huwelijk was tussen die cast van personages van bovenaf… en het feit dat ze, buiten de Miami-game natuurlijk, gewoon bleven winnen,” zei Cameron. “En het was niet dichtbij. Ik denk dat dit zeker helpt om deze video voort te stuwen, samen met de opkomst van MTV. Het was een perfecte storm van een popcultuurfenomeen.”
