Een voormalige anesthesist is tot levenslang veroordeeld omdat hij opzettelijk dertig patiënten heeft vergiftigd, van wie twaalf dodelijk.
Frédéric Péchier, 53, werd vrijdag veroordeeld na een proces van vier maanden in de oostelijke stad Besançon.
In een van de grootste gevallen van medische wanpraktijken ooit in Frankrijk bleek dat Péchier chemicaliën zoals kaliumchloride of adrenaline in de infuuszakken van patiënten had gebracht.
Zijn jongste slachtoffer, een vierjarig kind, overleefde twee hartstilstanden tijdens een routinematige amandeloperatie in 2016. Het oudste slachtoffer was 89.
“Jij bent Dokter Dood, een gifmenger, een moordenaar. Je brengt schande over alle doktoren”, zeiden de aanklagers vorige week. ‘Je hebt van deze kliniek een kerkhof gemaakt.’
De chemicaliën die Péchier toevoegde, veroorzaakten een hartstilstand of bloeding bij patiënten, waarvoor een spoedinterventie in de operatiekamer nodig was.
Vaak werd dit verzorgd door Péchier zelf, die zich vervolgens kon voordoen als de redder van de patiënt.
Maar in twaalf gevallen kon hij niet ingrijpen, of was het te laat en overleed de patiënt.
De aanklager voerde aan dat Péchier handelde om collega-anesthesisten tegen wie hij wrok koesterde in diskrediet te brengen.
Bij de meeste operaties was hij niet de hoofdanesthesist. Er werd beweerd dat hij vroeg naar de kliniek was gekomen om met de infuuszakken te knoeien.
Toen er iets misging, kon hij tussenbeide komen nadat hij het probleem had gediagnosticeerd en een tegengif had besteld.
Péchier werd acht jaar geleden voor het eerst onderzocht, toen hij tussen 2008 en 2017 verdacht werd van het vergiftigen van patiënten in twee klinieken in Besançon.
De waarschuwing werd in 2017 gegeven nadat een overdaad aan kaliumchloride werd aangetroffen in de infuuszak van een vrouw die een hartaanval kreeg terwijl ze werd geopereerd aan een rugklachten.
Onderzoekers ontdekten een patroon van ‘ernstige bijwerkingen’ in de privékliniek Saint-Vincent in Besançon. Terwijl het nationale gemiddelde voor fatale hartaanvallen onder narcose 1 op 100.000 bedroeg, was dit in de kliniek ruim zes keer zoveel.
En landelijk werd in de meeste gevallen vervolgens een verklaring voor de hartaanval gevonden, terwijl bij Saint-Vincent de oorzaak een mysterie bleef.
Er werd ook vastgesteld dat de “ernstige bijwerkingen” ophielden toen Péchier voor een korte periode vertrok om in een andere kliniek te werken, die toen zelf een opleving zag. Toen hij vervolgens terugkeerde naar Saint-Vincent, werden de noodsituaties daar hervat. Toen hij in 2017 werd uitgesloten van de uitoefening van zijn beroep, stopte de anomalie.
Het eerste bekende slachtoffer van Péchier, Sandra Simard, was 36 toen ze midden in een wervelkolomoperatie een plotselinge hartstilstand kreeg. Ze overleefde dankzij tussenkomst van Péchier, hoewel ze in coma raakte.
Tests op haar infuuszakken lieten kaliumconcentraties zien die 100 maal de verwachte dosis waren en er werd alarm geslagen bij de lokale aanklagers.
Tijdens de vijftien weken van het proces erkende Péchier soms dat sommige van de patiënten die ziek werden of stierven mogelijk vergiftigd waren, maar hij ontkende elk wangedrag.
“Ik heb het al eerder gezegd en ik zeg het nog een keer: ik ben geen gifmenger… Ik heb altijd de eed van Hippocrates hooggehouden”, verklaarde hij.
Péchier zal nu minimaal 22 jaar achter de tralies doorbrengen, nadat hij gedurende het hele proces in vrijheid heeft gezeten.
Hij heeft tien dagen de tijd om in beroep te gaan, wat een tweede proces binnen een jaar met zich meebrengt.
Volgens de officier van justitie: “Zijn collega’s zeiden dat hij altijd het antwoord leek te hebben. Dat hij zichzelf de beste maakte, dat hij dit karakter van de redder creëerde, zodat collega’s zich instinctief tot hem zouden wenden.”
Péchier ontkende de beschuldigingen en zijn advocaten voerden aan dat er geen hard bewijs was dat hem in verband bracht met de misdaden. Maar zijn eigen getuigenis varieerde tijdens het proces, en hij gaf uiteindelijk toe dat er in de kliniek een gifmenger in het algemeen moet zijn geweest, maar hij was het niet.
Péchier, de zoon van twee ouders in de medische wereld, werd door een rechtbankpsycholoog beschreven als iemand met de persoonlijkheid van Dr. Jekyll en Mr. Hyde – de ene kant respectabel, de andere kant in staat grote schade aan te richten. In 2014 en opnieuw in 2021 deed hij pogingen om zelfmoord te plegen.
Als gescheiden vader van drie kinderen vertelde hij vóór de uitspraak aan de rechtbank dat zijn enige zorg de bescherming van zijn gezin was. Zijn kinderen huilden toen het vonnis werd voorgelezen, maar hij bleef onbewogen.
“Het is het einde van een nachtmerrie”, zegt overlevende Sandra Simard.
Een andere patiënt die het overleefde, Jean-Claude Gandon, zei: “We kunnen nu een gemakkelijker Kerstmis hebben.”
