Het is mogelijk dat wij een commissie ontvangen over aankopen via links.
Begin jaren 2000 besteedde Evangeline Lilly, net als alle hardwerkende acteurs, een paar jaar aan het betalen van haar contributie. Als je goed kijkt, zie je Lilly een paar afleveringen van ‘Smallville’ of ‘Tru Calling’ doorlopen. Ze was een figurant in films als ‘The Lizzie McGuire Movie’, ‘Freddy vs. Jason’ en ‘White Chicks’. In 2004 kreeg Lilly echter een onverwachte grote doorbraak toen ze werd gecast als Kate in de hitserie ‘Lost’. Die show, een goederentrein die populair was, maakte de cast enorm beroemd en Lilly was plotseling een van de meest spraakmakende actrices in Hollywood.
Het “Lost”-optreden duurde zes jaar en Lilly verscheen in 108 afleveringen van de serie. Ze bleef ook verschijnen in spraakmakende speelfilms, was te zien in de Oscar-winnende ‘The Hurt Locker’ en speelde een elf in twee van Peter Jackson’s ‘The Hobbit’-films. Ze had een bepaald soort staalhard optreden geperfectioneerd waar castingdirecteuren dol op waren.
In 2015 speelde Lilly de superheldin de Wasp in Peyton Reed’s “Ant-Man”, een film in het Marvel Cinematic Universe. Dit maakte de toch al beroemde actrice nog populairder en ze zou de Wasp gaan spelen in verschillende extra MCU-films en ondersteunende mediaprojecten. Volgens het boek van Tara Bennett en Paul Terry uit 2021 “Het verhaal van Marvel Studios: het ontstaan van het Marvel Cinematic Universe,” Lilly wees echter bijna de rol van de wesp af. Het lijkt erop dat ze overwoog om helemaal met acteren te stoppen, en ze had geen genegenheid voor Marvel-superhelden, dus ze had persoonlijk geen reden om de baan aan te nemen. Ze veranderde van gedachten toen ze hoorde wie ‘Ant-Man’ zou regisseren en wie haar tegenspeler zou zijn. De echte doorslaggevende factor was echter dat ze eindelijk een personage mocht spelen dat lacht en lacht.
Lilly werd gekweld door de samenwerking met Edgar Wright
Lilly kreeg “Ant-Man” te zien toen het zich nog in de beginfase van de ontwikkeling bevond, toen Edgar Wright het project aan het ontwikkelen was. Paul Rudd was toen ook al gecast als titelpersonage, en deze mensen zorgden ervoor dat Lilly’s oren spitsten. Ze gaf in “The Story of Marvel Studios” toe dat ze geen superheldenfan was en niet echt de moeite nam om naar de bestaande Marvel-films te kijken vanwege een totaal gebrek aan interesse. “(Het was) niet omdat ik Marvel-films had gezien en ze niet leuk vond”, zei ze, “maar omdat ik net als ik onder een steen leefde.” Ze grinnikte ook dat er een superheld was die ‘Ant-Man’ heette, en grapte dat ze dacht dat haar manager het verzonnen had. “Hebben ze geen superhelden meer?” ze herinnert zich dat ze het vroeg.
Maar toen ze hoorde dat Edgar Wright de regie zou gaan voeren, veranderde alles. Wright had naam gemaakt met het regisseren van energieke komische pastiches als ‘Shaun of the Dead’ en ‘Scott Pilgrim vs. the World’, dus Lilly was geïnteresseerd. Met Paul Rudd aan de leiding wist ze ook dat dit een ander soort project zou zijn. “Wie zijn het die van Paul Rudd een superheld maken?” vroeg ze. “En ze laten Edgar Wright een superheldenfilm regisseren? Ik vind dit geweldig!”
Het was ook ongeveer op dit punt dat Lilly er eindelijk achter kwam dat “Ant-Man” deel uitmaakte van een serie die begon met Jon Favreau’s “Iron Man” in 2008, die ze daadwerkelijk had gezien en waar ze van hield. Ze begon wat huiswerk te maken en ontdekte dat ze eigenlijk ook erg gecharmeerd was van “The Avengers”.
Evangeline Lilly was opgelucht dat ze een personage kon spelen dat lacht en lacht
Lilly gaf echter toe dat ze het idee van “Ant-Man” vooral leuk vond vanwege het leuke uiterlijk ervan. Een actiekomedie was precies wat ze wilde. Ze gaf toe dat haar optreden in ‘Lost’, hoewel lucratief, altijd intens was. Van lichtzinnigheid was weinig sprake. Een Marvel-film zou natuurlijk voor die lichtzinnigheid zorgen. Veel critici hebben geklaagd dat Marvel in de loop der jaren uiteindelijk te grappig werd, maar toen Lilly ‘Ant-Man’ bekeek, was dit nog steeds het populairste verkoopargument van de MCU. Lilly zei:
“Om de brutaliteit van Marvel te zien, en om ze naar je te zien knipogen en te zien zeggen: ‘Is dit niet leuk?’ Ik hou daarvan. Sinds ik ‘Lost’ heb afgerond, is mijn doel in mijn acteercarrière ‘Ik wil plezier hebben’. (…) (Op ‘Lost’) Ik rende van angst, schreeuwend, huilend, verscheurd tussen twee geliefden – alles was angstig, behalve misschien vijf procent van mijn dagen. (…) Dat was echt de afsluiter van ‘Ant-Man.’ Ik realiseerde me dat ik een geweldige tijd zou kunnen hebben en in de goede handen zou zijn van mensen die echt weten hoe ze geweldige films moeten maken.”
Lilly bleef gehecht aan het project zelfs toen Edgar Wright zich terugtrok over creatieve verschillen. Peyton Reed kwam tussenbeide en maakte een film die geliefd en zeer succesvol was; het verdiende meer dan $ 519 miljoen aan de kassa. Lilly speelde de Wasp in Reed’s vervolg “Ant-Man and the Wasp” en, meest recentelijk: “Ant-Man and the Wasp: Quantumania.” Na die film besloot Lilly met pensioen te gaan, in ieder geval tijdelijk, om tijd door te brengen met haar gezin. Lilly speelde de hoofdrol in ‘Lost’, volgde het met een aantal superheldenkomedies en leidt nu haar privéleven.
