Het probleem, zeiden de experts, is dat niemand naar mannen heeft geluisterd.
Hormoontherapie is te lang ontoegankelijk geweest voor cisgendermannen die het nodig hebben – zo zeiden artsen, professoren en een farmaceutische CEO deze week bijeen door de Food and Drug Administration (FDA). Testosteron, een gereguleerde stof, moet worden gedereguleerd en patiënten moeten er zonder stigma toegang toe hebben in apotheken, zeiden ze. Een laag testosterongehalte bij mannen is niet alleen een cosmetisch probleem, zo beweerden ze – het is een Amerikaanse gezondheidscrisis.
Deskundigen van het FDA-panel van woensdag presenteerden een uniforme en overwegend rooskleurige kijk op testosteron en prezen het als het antwoord op veelvoorkomende kwalen waarmee mannen te maken krijgen naarmate ze ouder worden: gewichtstoename, verlies van spiermassa en uitputting. Hun behoefte aan meer testosteron is nijpend, zo beweerde het panel, om ziekte en voortijdige sterfte te voorkomen. Miljoenen mannen lopen het risico op een laag testosteron en worden er niet op gescreend, zeiden ze.
Niet alle medische experts zijn het eens over deze brede beweringen, en sommigen bekritiseerden het FDA-panel vanwege het ontbreken van belangrijke context over de risico’s van het nemen van testosteron. Hoe dan ook, FDA-commissaris Dr. Marty Makary maakte duidelijk dat het agentschap geïnteresseerd is in het herzien van het huidige label van testosteron als een medicijn met een hoger risico op misbruik en fysieke afhankelijkheid. Met dat label komen beperkingen op navullingen en boetes voor het bezit ervan zonder recept.
In het verleden hebben voorvechters van transgenderrechten en democratische congresleden dat ook gedaan vroegen federale agentschappen om deze beperkingen te versoepelen, waardoor het voor transgenders gemakkelijker zou worden om toegang te krijgen tot het hormoon genderbevestigende zorg.
Maar het panel van woensdag was duidelijk in zijn specifieke focus: hoe testosteron de gezondheid van cisgendermannen zou kunnen verbeteren.
“Testosterontherapie is veilig, effectief en preventief”, zegt Dr. Helen Bernie, universitair hoofddocent urologie aan de Universiteit van Indiana, waar zij leiding geeft aan het mannelijke seksuele en reproductieve geneeskundeprogramma van de school. “Testosteron wordt nog steeds gereguleerd alsof het een gevaarlijk prestatieverhogend medicijn is. … Vanwege deze achterhaalde classificatie zijn veel artsen bang om het voor te schrijven of er zelfs op te screenen.”
Een andere paneldeskundige – Abe Morgentaler, een Blavatnik-faculteit op het gebied van gezondheid en een lang leven aan de Harvard Universiteit – betreurde dat “de demonisering van testosteron een tragedie is.”
“Op welk ander gebied van de geneeskunde kun je je patiënten horen vertellen dat ze een verbeterd humeur, kracht en seksualiteit hebben – en dan regelmatig horen: ‘Eindelijk voel ik me weer mezelf?’” zei hij in het panel van de FDA.
Voor sommige transgendermannen zijn dergelijke uitspraken afkomstig van een evenement georganiseerd door de regering-Trump lachwekkend. De Witte Huis heeft hormoonsubstitutietherapie – wanneer deze door transgenders wordt gebruikt – aan de kaak gesteld als onderdeel van een poging om ‘de biologische realiteit van seks uit te roeien’.
Maar cisgender-mensen zijn ook afhankelijk van hormoontherapie. En sommige mannen willen er duidelijk meer van.
Steun de 19e
Vrouwen en LHBTQ+-mensen worden lange tijd buitenspel gezet in het reguliere nieuws. Op The 19th centreren we hun ervaringen met de diepgang en nuance die ze verdienen – en jouw donatie helpt ervoor te zorgen dat zij een gelijkwaardigere rol spelen bij het vormgeven van de toekomst van Amerika.
Doneer vandaag nog
“Het lijkt erop dat deze functionarissen heel goed weten hoe belangrijk het is dat mensen gemakkelijk toegang hebben tot medicijnen die hun gezondheid en hun leven verbeteren”, zegt Zan Lussier, een 56-jarige transgenderman die in de staat Washington woont. “Het is absoluut genderbevestigende zorg voor cismannen.”
Lussier slikt sinds maart 1999 testosteron. Destijds kon hij niet zomaar rechtstreeks naar zijn huisarts gaan en zeggen wat hij nodig had. Het kostte tijd om een medische professional te vinden die hem testosteron wilde voorschrijven, en zelfs toen werd het uit zijn medische dossiers gehouden.
‘Welkom bij waar sommigen van ons sinds eind jaren negentig mee te maken hebben gehad’, zei hij. “Maar voor hen is het veel gemakkelijker. Er waren in 1999 geen ‘Hims’-commercials.”
Veel transmasculine en niet-binaire mensen gebruiken testosteron om de pijn van genderdysforie te verlichten, die ernstige geestelijke gezondheidsproblemen kan veroorzaken. De laatste tijd wordt hun toegang bedreigd vanwege de politiek. Eind deze zomer zag Lussier hoe een plaatselijke kliniek stopte met het verstrekken van genderbevestigende zorg aan transjongeren als gevolg van financieringsdreigementen van de federale overheid. Klinieken door het hele land hebben dit voorbeeld gevolgd.
Tijdens het panel van woensdag zei Shalin Shah, CEO van Marius Pharmaceuticals, dat het ministerie van Volksgezondheid en Human Services testosterontherapie moet beschouwen als een essentieel gezondheidsvoordeel om de toegangsbarrières te verminderen. De regering-Trump onlangs een regel definitief gemaakt verzekeraars ervan weerhouden over genderbevestigende zorg als een essentieel gezondheidsvoordeel – wat betekent dat de kosten van transgenders voor dezelfde behandelingen hoger zouden zijn.
Dr. Alex Dworak, een huisarts in Omaha, Nebraska, schrijft regelmatig testosteron voor aan zowel zijn cis- als trans-patiënten. De voordelen zijn vaak hetzelfde voor cis- en transmannen, waaronder een verbeterd algemeen welzijn, een betere geestelijke gezondheid en lichaamsbouw, en een verhoogd libido. Voor transmannen omvatten de voordelen ook het ontwikkelen van een diepere stem, het laten groeien van gezichtshaar en het beëindigen van de menstruatiecyclus, waardoor de stress van genderdysforie wordt verlicht.
Het verwijderen van het Schedule 3-label voor testosteron is logisch, zei Dworak. Er heerst nog steeds een vals gevoel van angst rond het gebruik ervan als medicijn, zei hij, net zoals sommige patiënten en zorgverleners begin jaren 2000 werden weggejaagd van gebruik van oestrogeen om menopauzeklachten te behandelen. Maar hoewel hij het eens is met veel van de discussies in het FDA-panel, viel het hem op wie er buiten het gesprek werd gelaten.
“Als het hier legitiem is, waarom is het dan minder legitiem voor gender-expansieve mensen? Als het goed is voor cis-mannen, waarom is het dan slecht voor transmannen?” zei hij.
Bij het bespreken van testosteron voor transgenders is de toon heel anders, zei Dworak; de federale overheid trekt de legitimiteit van genderbevestigende zorg in twijfel, legt onderzoek neer en stigmatiseert de gemeenschap. Maar het is precies hetzelfde medicijn, zei hij.
“Ik ben getroffen door de hypocrisie en de tegenstrijdigheden”, zei hij. “Je kunt deze waarde voor de ene groep mensen niet onderkennen en tegelijkertijd die waarde voor een andere groep mensen in twijfel trekken of ronduit demoniseren.”
Niet alle experts zijn het echter eens over de voordelen. Dr. Adriane Fugh-Berman, hoogleraar farmacologie en fysiologie aan het Georgetown University Medical Center, bekritiseerde het FDA-panel omdat het de bekende risico’s van testosteronbehandeling voor mannen verdoezelde, waaronder hoge bloeddruk en een grotere kans op bloedstolsels.
“Panelisten beweerden dat testosteron hart- en vaatziekten, diabetes en osteoporose zou voorkomen, ondanks een verbluffend gebrek aan bewijs ter ondersteuning van deze beweringen”, zei ze in een verklaring als directeur van PharmedOut, een onderzoeksproject naar de effecten van farmaceutische marketing. Panelleden merkten op dat laag testosteron geassocieerd is met obesitas, diabetes en hart- en vaatziekten, zei ze, maar ze verzuimden te vermelden dat deze aandoeningen de testosteronniveaus kunnen verlagen, en niet andersom.
Ashton Colby, een 33-jarige transman die in de buurt van Columbus, Ohio woont, kan het voelen als hij zijn wekelijkse dosis testosteron mist. In het verleden moest hij het maanden achter elkaar doen vanwege een gebrek aan verzekering. Hij verloor spiermassa, acne in zijn lichaam kwam terug, zijn menstruatie kwam terug en zijn geestelijke gezondheid werd ernstig beïnvloed. Hij voelde zich depressief. Dat is de reden waarom de beperkingen op de toegang van transgenders tot hormonen en de genderbevestigende zorg hem bang maken.
Colby’s huisarts, een verpleegkundig specialist, meet een paar keer per jaar het testosterongehalte in zijn bloed. Het gewenste bereik is voor hem hetzelfde als voor cisgendermannen. Als zijn niveaus daaronder dalen, verhogen ze zijn dosis. Voor hem is er geen verschil tussen de medische zorg die hij krijgt en die van cisgendermannen – behalve dat zijn zorg onder vuur ligt.
“Er is hier een echt empathiemoment voor deze mensen”, zegt Lussier, de transman die in de staat Washington woont. Veel transgenders die gebruik maken van genderbevestigende zorg hebben te maken met dezelfde problemen die experts in het FDA-panel naar voren hebben gebracht voor cisgendermannen: zoals medische poortwachters en ongemakkelijke interacties met apothekers. Maar ze gaan er toch mee door.
“Omdat, zoals ze zeiden, dit de enige manier is waarop ik mezelf kan voelen. Zonder testosteron ben ik niet wie ik ben”, zei hij.
