Verhaal: In het hiernamaals krijgen mensen een week de tijd om te beslissen waar – en met wie – ze voor altijd willen doorbrengen. Wanneer Joan arriveert, moet ze kiezen tussen Larry, de echtgenoot met wie ze een leven heeft opgebouwd, en Luke, de eerste liefde die ze nooit echt heeft losgelaten.Beoordeling:David Freyne‘Eternity’ van ‘Eternity’ is een zachte en stabiele film. Hij neemt een idee over het hiernamaals en behandelt het met warmte in plaats van met mysterie. De film begint waar het leven eindigt, maar toch voelt het nooit donker aan. Freyne richt zich op kleine gevoelens, rustige momenten en relaties die er nog steeds toe doen, zelfs nadat mensen er niet meer zijn. De toon blijft de hele tijd kalm en bedachtzaam, en de film vraagt je na te denken over hoe liefde en spijt ons bijblijven. Het voelt als een film die met oprechte zorg is gemaakt. Freyne lijkt meer geïnteresseerd in eerlijkheid dan in spektakel. Niets eraan voelt gehaast of overdreven.Het verhaal volgt Larry (Kilometerteller) en Jeanne (Elisabeth Olsen), een getrouwd stel dat slechts enkele dagen na elkaar sterft. In het hiernamaals krijgt iedereen een week de tijd om te beslissen hoe hun eeuwigheid eruit zal zien. Larry wacht hoopvol op Joan en houdt vast aan het leven dat ze samen hebben opgebouwd. Joan arriveert en is geschokt als ze Luke ziet (Callum Turner), haar eerste echtgenoot, die jong stierf en de beste versie van zichzelf blijkt te zijn. Ze moet plotseling twee delen van haar leven tegelijk onder ogen zien: het leven dat ze met Larry heeft opgebouwd en het leven dat ze met Luke heeft verloren. De gidsen (gespeeld door Da’Vine Joy Randolph en John Early) in deze wereld helpen hen door herinneringen en momenten te lopen die hen ertoe aanzetten hun echte gevoelens onder ogen te zien. De opzet is eenvoudig, maar het opent de deur naar veel eerlijke emoties. Het dwingt de personages ook om eerlijk te zijn op een manier die tijdens hun leven niet mogelijk zou zijn.Het hiernamaals wordt hier eenvoudig getoond, als een rustige ruimte waar mensen nadenken. Het tempo is langzaam maar opzettelijk. Freyne vermijdt grote dramatische wendingen en richt zich op eerlijke gesprekken en kleine gebaren. Deze kleine momenten geven de film zijn hart. De wereld rondom de personages verandert zachtjes, alsof ze gevormd wordt door hun emoties. Het kan sentimenteel aanvoelen, maar het blijft geloofwaardig omdat de film niets forceert. Elke scène lijkt ontworpen om de personages te laten ademen. De film krijgt betekenis door geduld in plaats van door verrassingen. Het vertrouwt het publiek voldoende om stil te blijven zitten.Miles Teller speelt Larry met een mix van kracht en onzekerheid. Elizabeth Olsen geeft Joan een bedachtzame en gelaagde aanwezigheid, iemand die heeft geprobeerd het goede te doen, maar nog steeds oude emoties met zich meedraagt. Callum Turner geeft Luke warmte, waardoor hij zich voelt als iemand die zowel in de herinnering als in het heden thuishoort. De ondersteunende cast voegt lichte humor en zachte ondersteuning toe. Hun kleine bijdragen helpen bij het opbouwen van een wereld waarin het voelt alsof ze geleefd worden. Niets aan de uitvoeringen voelt kunstmatig. Iedere acteur lijkt zich volledig bewust van de rustige toon van de film en past daar goed bij.Uiteindelijk gaat ‘Eternity’ niet over de regels van het hiernamaals. Het gaat over de gevoelens die mensen vermijden en de keuzes die ze nooit volledig onder ogen hebben gezien. Freyne vertelt een eenvoudig maar eerlijk verhaal over spijt, liefde en afsluiting. De film probeert geen grote antwoorden te geven. Het eindigt met een kalm, helder gevoel van begrip. ‘Eternity’ is een warme, werkelijk charmante romantische film met een twist uit het hiernamaals – niet perfect, maar zeker betekenisvol. Het laat je nadenken over je eigen keuzes zonder al te veel te pushen. Die stille impact is de echte kracht van de film. Het is het soort film dat je meer bijblijft vanwege zijn oprechtheid dan vanwege zijn plot.
