Soms duurt het maar één moment voordat je leven verandert. Het is gemakkelijk om in de routine van naar je werk gaan te vervallen, de dingen uit te stellen die je echt wilt doen en te wachten op een dag die nooit zal komen… totdat er iets gebeurt waardoor je wakker wordt en je gaat leven. Dat is de plot achter een van mijn favoriete niet-helemaal-vakantiefilms.
Last Holiday is een romantische komediedrama uit 2006 met koningin Latifah in de hoofdrol als warenhuisbediende, die te horen krijgt dat ze een zeldzame hersenaandoening heeft waaraan ze binnen een paar weken zal overlijden. Ze besluit om afscheid te nemen van een fantastische vakantie en vertrekt naar Europa om haar spaargeld te besteden aan de luxe waar ze altijd van heeft gedroomd.
Last Holiday speelt zich af tijdens Kerstmis en Nieuwjaar en is niet het gebruikelijke seizoenstarief. Er zijn geen elfjes, versieringen of cadeautjes, gewoon het verhaal van een vrouw die vreselijk nieuws krijgt en besluit de laatste weken van haar leven ten volle te beleven.
Nadat Georgia op haar werk een klap op haar hoofd heeft gekregen, ontdekt ze dat ze meerdere laesies in haar hersenen heeft als gevolg van de ziekte van Lampingdon. Zonder behandeling is haar toestand fataal, maar haar verzekering ontzegt haar de noodzakelijke operatie.
In plaats van neer te leggen om te sterven, besluit Georgië naar Europa te reizen, haar spaargeld op te blazen en met een knal uit te gaan. Nadat ze haar spaargeld heeft besteed aan een toekomst die ze nu denkt nooit meer te zien, besluit ze het beste te eten, in het beste hotel te slapen en te genieten van de dingen die ze te lang heeft uitgesteld. Ze zegt haar baan op, laat haar IRA uitbetalen en besluit ten volle te leven.
Eenmaal op haar vlucht beginnen de dingen te veranderen. Georgia upgradet naar eerste klas, neemt een helikopter naar haar hotel en upgradet naar de presidentiële suite. De extravagante uitgaven en mysterieuze aanwezigheid van Georgia wekken de interesse van de VIP’s van het hotel: zelfhulpgoeroe Kragen, zijn assistent, en machtsmakelaars uit Louisiana, senator Dillings en congreslid Stewart. Ze denken allemaal dat ze net zo rijk is als zij, maar Georgia probeert gewoon van haar laatste dagen te genieten.
Wanneer het lot van Georgia verandert, vraagt ze zich af waarom dit nu gebeurt.
Terug in Louisiana vraagt Georgia’s crush en voormalige collega Sean Williams (gespeeld door LL Cool J) zich af waar ze is en wat er is gebeurd. Hij ontdekt dat Georgia op sterven ligt en vertrekt achter haar aan, op aanwijzing van een buurman.
Georgia gaat verder met alle dingen waarvoor ze voorheen te bang of te zuinig was: snowboarden, basejumpen en meer. Kragen wordt achterdochtig en is ervan overtuigd dat Georgia in het hotel is om met zijn zaken te knoeien. Hij betaalt het personeel om erachter te komen wie ze “echt” is.
Mevrouw Gunther, de manager gastendiensten, vindt een afscheidsbrief die Georgia aan haar dierbaren heeft geschreven. Nadat Georgia terugkeert van een inzamelingsactie voor een goed doel (waar ze uiteindelijk $ 100.000 wint en zich afvraagt waarom haar leven plotseling zoveel beter is geworden), geeft Gunther toe dat ze is gaan rondsnuffelen en de waarheid heeft gevonden.
Gunther overtuigt Georgia ervan dat ze, in plaats van alleen in een hotel te sterven, naar huis moet terugkeren. Tegelijkertijd vliegt Sean om haar te vinden en ervoor te zorgen dat ze niet alleen is in haar “laatste” dagen. Ze besluit naar huis terug te keren en ontdekt dat een lawine de weg naar het vliegveld heeft geblokkeerd, waardoor het onmogelijk is terug te keren naar de VS.
Ik zal het einde niet verklappen, maar ik zal vertellen dat Georgia vindt wat ze zoekt, terwijl Kragen haar uitdraagt aan de groep welgestelde nieuwe vrienden, Sean door veel sneeuw trekt en verrassend nieuws uit de Verenigde Staten alles verandert.
Ook al zijn er geen expliciete kerstmomenten, Last Holiday blijft – na bijna 20 jaar – qua hart één van mijn favoriete films die zich afspelen tijdens de feestdagen, wat in elk frame terug te zien is. Koningin Latifah levert een uitstekende prestatie, en de boodschap dat mensen de dingen moeten najagen waar ze van houden, heeft mij altijd aangesproken.
