Peter Ramsay’s animatiefilm ‘Rise of the Guardians’ uit 2012 stormde de feestdagen van dat jaar binnen, bracht een behoorlijk handvol geld in zijn zak en verdween prompt uit het publieke bewustzijn. Dit is vreemd, aangezien de film volkomen behoorlijk was. De film, een grillige, op actie gebaseerde herinterpretatie van de mythe van de Kerstman, bevatte een indrukwekkende cast van stemacteurs, waaronder Chris Pine, Hugh Jackman, Alec Baldwin, Isla Fisher en Jude Law. Hoe dan ook, het is geen vakantiestandaard geworden, en het lijkt erop dat maar weinig huishoudens tijdens de wintervakantie regelmatig “Rise of the Guardians” in huis hebben.
“Rise of the Guardians” kwam in hetzelfde jaar uit als “The Avengers”, en kreeg een soortgelijke “team-up van kampioenen”-mentaliteit. Maar in plaats van superhelden waren het de welbekende volkspersonages: de Kerstman (Baldwin), Jack Frost (Pine), de paashaas (Jackman), de tandenfee (Fisher) en de Sandman (die niet spreekt). Ze moesten samenwerken om de kwaadaardige machinaties van de Boogeyman (wet), die de griezelige naam Pitch Black droeg, te stoppen. Het bleek dat Pitch de fundamenten van het kindergeloof wil doen wankelen, omdat de magische volkswezens kinderen nodig hebben om in hen te geloven om te kunnen blijven bestaan. Jack Frost was de ultracoole uitschieter van de groep, omdat hij nooit dezelfde prettige jeugdassociaties had gehad als figuren als de Kerstman en de Tandenfee. Jack zou inderdaad geen herinneringen hebben aan zijn leven van vóór 300 jaar geleden (hij is erg oud) en vindt het vervelend dat hij geen eigen jeugd heeft.
Onderweg moeten de volkshelden achtervolgingen, paniekerige ophaalmissies en andere missies vol actie en plezier uitvoeren. “Rise of the Guardians” is een lichte, leuke film die /Film positief beoordeelde terug op de dag.
Rise of the Guardians wordt onderschat
“Rise of the Guardians” kan redelijkerwijs worden omschreven als een commerciële bom. Aan het eind van de dag had de film moeite om het productiebudget van $ 145 miljoen plus marketing- en advertentiekosten te dekken. Een groot deel van het probleem was dat het uiteindelijk rechtstreeks te maken kreeg met spraakmakende blockbusters als ‘Skyfall’, ‘The Twilight Saga: Breaking Dawn – Part 2’ en ‘Lincoln’ van Steven Spielberg aan de kassa. “Rise of the Guardians” is gemaakt door DreamWorks Animation, dat sinds de oprichting eind jaren negentig over het algemeen zeer succesvol was. Helaas was de film een grote mislukking voor de studio en werd het de eerste release waarbij geld verloren ging sinds de megaflop “Sinbad: Legend of the Seven Seas” uitkwam in 2003. Uiteindelijk was “Rise of the Guardians” zo’n flop dat het ertoe leidde dat DreamWorks honderden mensen op de animatieafdeling ontsloeg.
Nogmaals, dat is jammer, want zoals gezegd is de film prima vermakelijk. Het Jack Frost-personage heeft een opvallend wit kapsel, een lichtblauwe hoodie en loopt op blote voeten in de sneeuw. Hij ziet eruit als ‘de gevaarlijke’ van een bepaalde boyband (doordrenkt van zowel koelbloedigheid als de neiging om te piekeren), en Pine speelt hem als zodanig. De andere Guardians worden net zo creatief voorgesteld, waarbij de Kerstman wordt getransformeerd in een overgespierde Finse houthakker met tattoo-mouwen. Op dezelfde manier wordt de paashaas voorgesteld als een in het binnenland wonende Australiër die bedreven is met een boemerang en eieren kan verbergen met bovennatuurlijke nauwkeurigheid. Zelfs de tandenfee krijgt een fantasierijke make-over, aangezien ze de vorm aanneemt van een fladderende pauwvrouw die tanden verzamelt om te archiveren. (Menselijke tanden bevatten kostbare jeugdherinneringen, ziet u.)
Waarom faalde Rise of the Guardians?
Het is misschien gemakkelijk te begrijpen waarom “Rise of the Guardians” mislukte. Ten eerste was het uitgangspunt dwaas; kleine kinderen wilden misschien niet dat hun geliefde volkshelden uit hun jeugd werden omgevormd tot filmische actiesterren. Sommige mensen vonden het misschien zelfs een beetje zielig om te proberen de paashaas ‘cool’ te laten lijken (hoewel de creatievelingen van de film geweldig werk hebben geleverd). Het was ook te actievol voor hele kleine kinderen en te kinderachtig voor oudere kinderen. De mensen die het beste op ‘Rise of the Guardians’ zouden hebben gereageerd, zouden volwassenen kunnen zijn geweest, aangezien ze figuren als de Kerstman en de Tandenfee in een andere context zouden kunnen plaatsen.
Bovendien is de titel vaag. “Rise of the Guardians” kan over alles gaan, van middeleeuwse ridders tot de Guardians of the Galaxy. Het hielp niet dat, slechts twee jaar eerder, Zack Snyder maakte een animatiefilm over krijgeruilen met de titel “Legend of the Guardians: The Owls of Ga’Hoole”, wat bepaalde leden van het grote publiek misschien in verwarring heeft gebracht. Bovendien is het mogelijk dat de karakterontwerpen niet breed genoeg waren; de Guardians zagen er ook … menselijk uit, zonder de grote ogen en de squash-en-stretch-animatiestijl van bijvoorbeeld ‘Shrek’ of ‘Kung Fu Panda’. Maar bovenal was de grootste zonde van de film misschien wel dat het te veel geld kostte om te maken.
Toch is er geen reden waarom “Rise of the Guardians” nu geen kersthoofdstuk zou kunnen worden (of trouwens een paashoofdstuk). Ach, het zou zelfs een Halloween-hoofdbestanddeel kunnen worden, aangezien de Boogeyman de centrale antagonist is. “Rise of the Guardians” is gebouwd als een jaarlijkse traditie het hele jaar door. Helaas is het niet omarmd. Nieuwsgierige zielen kunnen de tradities echter op gang brengen door deze op Peacock te streamen.
