Verhaal: De film vertelt het waargebeurde verhaal en de carrière van Mark Kerr (gespeeld door Dwayne Johnson), een baanbrekende MMA-vechter, terwijl hij worstelt met zowel professionele uitdagingen als persoonlijke demonen. Beoordeling: The Smashing Machine ondermijnt de typische sportfilmformule en levert een rauw, intiem beeld van overleven, verslaving en zelfacceptatie. In plaats van de triomf van de menselijke geest te verheerlijken, durft de film de duistere nasleep van een nederlaag te onderzoeken: de twijfel aan zichzelf, de zelfhaat en de langzame, pijnlijke ontrafeling van een eens zo grote kampioen.Benny Safdie’s docudrama, gebaseerd op het waargebeurde verhaal van MMA-vechter Mark Kerr, begint verspreid en ingetogen. De eerste helft dwaalt door het dagelijkse leven van Kerr met een bijna doelloze, indiefilm-energie die te los en soms zelfs frustrerend aanvoelt. Maar dan landt het als een bliksemschicht en vindt het zijn emotionele en verhalende ritme. Wat begint als onsamenhangend, verandert langzaam in iets vreemd meditatiefs, zelfs hypnotiserend. De vechtscènes zijn bruut en toch poëtisch; het geluid van stoten die door de lucht snijden is fascinerend.De grootste kracht van de film is de weigering om een traditionele lijn te volgen. Het script is bestand tegen dramatische overdrijving en neigt naar eerlijkheid. Er is geen verlossende monoloog, geen trainingsmontage. In plaats daarvan krijgen we iets veel zeldzamer: de kwetsbaarheid van een man die door het leven zelf op de knieën wordt gebracht.Dwayne Johnson levert een beste prestatie in zijn carrière en verdwijnt met hartverscheurende eerlijkheid in de rol van Kerr. Net zo krachtig als dat Emily Bluntdie een losgeslagen energie en complexiteit toevoegt aan een film die allesbehalve commercieel is.Dit is meer dan een sportverhaal: dit is een angstaanjagend portret van een kampioen die zich ontrafelt en de kosten van overleven als de schijnwerpers vervagen. Wat gebeurt er nadat het gejuich stopt en de stilte intreedt?
