Letícia Duarte moest haar vermogen om te bewegen en zelfs Portugees te lezen terugkrijgen na een extreme reactie op wortels – maar sindsdien heeft ze een nieuw leven ingeblazen
Een vrouw had een allergische reactie die zo ernstig was dat ze verlamd raakte, niet meer kon bewegen of praten, en haar geheugen zo extreem verloor dat ze zichzelf niet meer kon herkennen.
Letícia Duarte, 22, uit Rio de Janeiro, werd in het ziekenhuis opgenomen na het eten van wortelswaardoor haar keel dichtzwollen en haar een hartaanval. Als reactie op de zeldzame allergie moest ze wel een maand in het ziekenhuis doorbrengen, en toen ze wakker werd, wist ze niet meer wie ze was.
Ze zei dat ze wakker werd met haar familie aan haar bed, maar “voelde zich een buitenaards wezen in een ander lichaam” en “herkende mezelf niet”, waarbij haar ervaring werd verergerd door doktoren van wie ze beweert dat ze haar “verwaarloosden”.
LEES MEER: Vijf belangrijke gezondheidsverhalen uit het echte leven van deze week die je moet lezenLEES MEER: ‘De arm van mijn baby trilde na de geboorte en nu is hij de enige persoon ter wereld met een dodelijke aandoening’
Spreken met Marie ClaireMevrouw Duarte zei dat ze naar huis was gestuurd door de medici die voor haar moesten zorgen, en omdat ze zich niet kon bewegen, onderging ze fysiotherapie. Sindsdien heeft ze oefeningen ondergaan om haar spraak en herinneringen te herstellen, die volgens haar volledig verloren waren.
Ze zei: “Mijn moeder stond het hele proces aan mijn zijde, terwijl de artsen me verwaarloosden en zeiden dat ik ‘deed alsof’. Ik ging met haar mee naar huis, maar ze was een volslagen vreemde. Ik geloofde alleen dat het eigenlijk mijn moeder was, omdat een vreemdeling nooit zo zou lijden voor iemand die hij niet kent.”
De 22-jarige zei dat ze zich haar familieleden of vrienden niet eens kon herinneren, terwijl haar moeder haar hielp om terug te krijgen wat ze verloren had via foto’s en verhalen. Ze moest zelfs opnieuw leren lezen in het Portugees, waarbij de enorme hoeveelheid werk voor aanzienlijke frustratie zorgde hoofdpijnwaarvan sommige vandaag de dag nog steeds bestaan.
Ze zei: “Het opnieuw leren lezen in het Portugees, het bezoeken van plaatsen die ik vroeger kende en het doen van alledaagse dingen, zoals met de bus rijden, bezorgen me vandaag de dag nog steeds veel verwarring en claustrofobie.” Mevrouw Duarte onderging uiteindelijk een alternatieve behandeling, zei ze, waardoor ze met de hulp van een Duitse arts meer mobiliteit kon herwinnen.
En in plaats van zich te concentreren op wat verloren was gegaan, begon mevrouw Duarte zich te concentreren op de mogelijkheden die in het verschiet lagen, waarbij de specialist haar voorstelde nieuwe hobby’s te leren en nieuwe herinneringen te creëren. Ze ontdekte dat dit haar hielp om los te komen van het ongemak dat werd veroorzaakt door de herinnering aan wat ze had verloren.
Ze zei: “Ik besloot met nieuwe talen te beginnen en ontdekte er de aanleg voor. Ik heb al Engels, Koreaans, Frans en Duits geleerd.”
“Dat laatste was een manier om de mensen te bedanken dokter wie heeft me geholpen, omdat we communiceerden via zijn vrouw, die Braziliaans was.” Nu, zo voegde ze eraan toe, voelt ze zich meer op haar gemak als ze Duits spreekt.
Ze zei: “Ik ontwikkelde een voorliefde voor de taal en in vijf maanden leerde ik wat ik nodig had. Tegenwoordig voel ik me beter als ik Duits spreek dan Portugees.”
