Verhaal: Deze bewerking van Charles Dickens Een kerstlied bezoekt de Britse klassieker opnieuw door een multiculturele lens, in navolging van de rijke zakenman Eshaan Sood (Kunal Nayyar), die gierig en hatelijk is tegenover de zwakken en de have-nots, en afwijzend tegenover alles waar Kerstmis voor staat. Op kerstavond bezoeken drie geesten hem en nemen hem mee door zijn verleden, heden en de gevolgen van zijn daden in een poging medeleven bij te brengen. De vraag is of het seizoen hem kan verlossen.Beoordeling: De Grinch ontmoet Scrooge in Eshaan Sood, voor wie kerstvreugde niets anders is ‘bakwa’s’ (onzin). Hij brengt kerstavond door met het ontslaan van zijn personeel omdat ze achter zijn rug om feestvieren, en vertelt over zijn neef, een zingende taxichauffeur, de eigenaar van een supermarkt en kerstzangers die geld inzamelen voor een goed doel. Wanneer hij bezoek krijgt van de geest van zijn voormalige zakenpartner Jacob Marley (Hugh Bonneville), waarschuwt de geketende verschijning, net zo koudhartig en kapitalistisch als Sood toen hij nog leefde, hem voor een gedoemd lot als hij niet verandert. Wat volgt is een reis waarin Ghost of Christmas Past (Eva Longoria), Ghost of Christmas Present (Billy Porter) en Ghost of Christmas Future (Boy George) Sood dwingen om zijn jeugd, zijn keuzes en hoe zijn eigen familie en werknemers hem waarnemen, onder ogen te zien.Het opnieuw bekijken van een Britse klassieker door een multiculturele lens en het verweven ervan met muziek moet er op papier goed hebben uitgezien. Geschreven en geregisseerd door Gurinder Chadhahad de door Bollywood geïnspireerde muzikale remake zeker potentieel, maar hapert in de uitvoering. De film leunt op opzichtige zang- en dansnummers, variërend van carnavalstheater en hiphop tot een volwaardig Bhangra-kerstnummer, waardoor het verhaal rommelig aanvoelt. Het tempo blijft ook ongelijkmatig. Vaststellen hoe kleingeestig Sood zich langgerekt voelt, en zijn genereuze verandering van hart voelt meer gimmickachtig dan doordrenkt van echte kerstsfeer. De film scoort op sommige punten: de beelden zijn op sommige punten opvallend, en de weergave van de Aziatische geschiedenis, met name de verdrijving van Aziaten uit Oeganda tijdens het regime van president Idi Amin, wordt ondersteund door beeldmateriaal en verwijzingen naar het racisme dat zij hebben moeten doorstaan. De CGI is bruikbaar en de film heeft, ondanks zijn tekortkomingen, momenten die vermaken. Kunal Nayyar heeft bepaalde emotionele aspecten goed, vooral als hij terugkijkt op zijn verleden. Over het geheel genomen voelt zijn optreden echter meer performatief dan overtuigend. Leo Suter, Pixie Lott en Charithra Chandran zijn behoorlijk in hun rol, waarbij Suter een rustige oprechtheid brengt als Bob Cratchit. Onder de geesten heeft Billy Porter de sterkste wending, en hij schittert vooral in de delen die hun gedeelde geschiedenis van racisme onderzoeken. Kerst Karma is een redelijk tarief dat met tussenpozen entertaint, met een handvol levendige momenten die boven een verder ongelijkmatig verhaal uitstijgen.
