Deze week verschijnt Dhurandhar, een spionage-actiethriller met een groot budget, met in de hoofdrol Ranveer Singh in de hoofdrol van een ensemblecast. De film heeft bepaalde verwachtingen, die vooral voortkomen uit het feit dat de regisseur een zeer succesvolle film neerzet en de hoge kosten, die zichtbaar zijn in de omvang van de film. Helaas lijken deze verwachtingen zich niet te vertalen in echte tractie aan de kassa.
De vorderingen voor de film zijn laag, met ongeveer Rs. Voor de eerste dag tot nu toe is er voor de eerste dag netto 5 crore verkocht. Het uiteindelijke resultaat kan rond de Rs liggen. 6 crore netto. Binnen deze cijfers is de verkoop sterk gericht op nationale ketens, waar de film op weg is naar 115.000 kaartjes in de verkoop. Zelfs daar is het PVRINOX die de omzet stimuleert, waarbij Cinepolis lager is dan de gebruikelijke ratio. Er zijn enkele blokboekingen; die kunnen de verhoudingen een beetje verstoren. Op basis van de vorderingen kijkt de film naar de openingsdag in de lage en midden tienerjaren. Bij een gunstige ontvangst zou het ’s avonds nog wat hoger kunnen.
Idealiter zou de film het dubbele aantal verkopen hebben gehad als nu, maar dat zou altijd moeilijk blijven, gezien het genre en de stijl van de film. Enkele van de grootste brutowinsten uit Bollywood zijn spionagefilms Pathaan en Tiger, maar die zijn opgevuld met commerciële elementen, door sterren aangedreven en hebben een behandeling van muziek en actie die vergelijkbaar is met die van masala-entertainers. In tegenstelling tot deze is deze film meer gericht op realisme, dat een veel beperkter publiek heeft. De marketing heeft ook niet geholpen; de promo’s hebben de nadruk gelegd op stijl boven narratieve duidelijkheid. Voor zover zichtbaar lijkt de film te draaien rond een bendeoorlog en het harde optreden van de regering in Pakistan. Maar hoe dit alles verband houdt met India is niet duidelijk gecommuniceerd, waardoor de aantrekkingskracht ervan nog verder wordt beperkt.
De film is zeer recent opgesplitst in een tweedelige film. Dit besluit heeft de begrotingslast aanzienlijk verlicht. Wat oorspronkelijk een Rs was. Een enkele film van 400-450 crore is nu verdeeld in twee films, die een veel beter beheersbare Rs kosten. 225-250 crore elk. Het verbetert ook de terugvorderingen, aangezien het tweede deel extra inkomsten genereert via niet-theatrale rechten en uiteindelijk de kassa. Als enkele film zouden deze vorderingen moordend zijn geweest, aangezien herstel vrijwel onmogelijk was, maar nu maakt het een kans als de ontvangst goed wordt. Dat gezegd hebbende, is het gek dat er genoeg gefilmd materiaal was om de film op te splitsen in niet twee films van ongeveer 120 minuten, maar elk van meer dan 200 minuten.
