Detransitie is nu een belangrijk instrument van de anti-transagenda van politici. Maar hoe is het echt?

Bij sommige mensen verandert het geslacht in de loop van de tijd, vaak door veranderingen in het zelfgevoel. Een transgenderman kan zich realiseren dat hij niet-binair is en stopt met de hormoonsubstitutietherapie. Een transvrouw kan te maken krijgen met zoveel discriminatie dat zij haar identiteit onderdrukt. En sommige transgenders keren hun transitie medisch terug om te gaan leven zoals hun geslacht bij de geboorte is toegewezen.

Deze ervaringen maken allemaal deel uit van een proces dat bekend staat als detransitioning. Hoewel detransitioning geen consistente sociale of academische definitie heeft, is het over het algemeen van toepassing op iemand die een gendertransitie heeft nagestreefd en er vervolgens aspecten van heeft stopgezet, verschoven of omgekeerd. Hun ervaringen bieden een dieper inzicht in de manier waarop discriminatie en gendernormen ons leven beïnvloeden, hoe genderbevestigende zorg kan worden verbeterd en hoe identiteit misschien vloeiender is dan eerder werd gedacht.

Terwijl experts proberen detransitioners, hun kwetsbaarheden en hun sterk geïndividualiseerde behoeften te begrijpen, wordt hun identiteit gecoöpteerd als onderdeel van een nationale campagne tegen transgenderrechten. De toegang tot de gezondheidszorg en het onderzoek worden door politici geblokkeerd voor zowel transgenders als mensen die de overstap maken – terwijl anti-transretoriek iedereen in gevaar brengt.

De Federal Trade Commission en het ministerie van Justitie onderzoeken genderbevestigende zorg als medische fraude, en zij baseren deze inspanning op de verhalen van detransitioners die passen bij het verhaal dat de regering-Trump naar voren wil brengen. Het Witte Huis wil de Nationale gezondheidsinstituten om ‘spijt’ en ‘detransitie’ te bestuderen, zelfs als dat zo is bezuinigt op federale financiering voor onderzoek waarin het woord ‘trans’ wordt vermeld. Het Amerikaanse ministerie van Onderwijs organiseerde afgelopen maart een “Detrans Awareness Day”-evenement. Ondertussen zijn de functies ervan ernstig ondermijnd door ontslagen en bezuinigingen.

Het Witte Huis en instanties als het ministerie van Justitie beweren dat genderbevestigende zorg dat wel is het verminken van kinderenover het hoofd ziend dat jonge transgenders gelukkig leven na de transitie en de studies waaruit blijkt dat adolescenten die spijt hebben van de transitie in de minderheid zijn. Overheidsfunctionarissen beschrijven transgenders en detransitioners als slachtoffers van een medische samenzwering om de winsten te vergroten en de genderideologie aan gezinnen op te dringen. Nu zoeken ze bewijs om deze beweringen te staven dagvaarding ziekenhuizen voor privégegevens van patiënteninclusief doktersaantekeningen, patiëntadressen en burgerservicenummers.

Genderbevestigende zorg is breed gedragen goedgekeurd door de medische gemeenschap voor zijn effectiviteit bij de behandeling van genderdysforie wordt een aanhoudend leed gevoeld wanneer iemands lichaam niet synchroon loopt met zijn of haar identiteit. De Amerikaanse Trans-enquête uit 2022dat meer dan 92.000 trans- en niet-binaire mensen van 16 jaar en ouder ondervroeg, ontdekte dat sociale en medische transitie diepgaande bronnen van levenstevredenheid waren. Deskundigen en voorstanders zijn het erover eens dat meer onderzoek en meer begrip nodig zijn om de transmedische zorg te verbeteren. Maar onder Trump ook verwachten dat de gezondheid van transgender en intersekse steeds slechter zal wordenniet beter.

De 19e sprak met twee detransitioners die zich geschaad en gebruikt voelen door de regering-Trump, die zichzelf heeft gepositioneerd als beschermer van degenen die de transitie doormaken. Adriana woont in New York City, waar ze zich veilig voelt om zich te uiten tussen zoveel LGBTQ+-mensen, maar moeite heeft om toegang te krijgen tot adequate gezondheidszorg. Ara woont in North Carolina, een staat met verschillende wetten die de rechten van transgenders en de toegang tot gezondheidszorg beperken – en waar de steun van een programma voor geestelijke gezondheidszorg en haar partner haar heeft geholpen de uitdagingen van de transitie het hoofd te bieden. Terwijl politici de angst voor gender-non-conformiteit aanwakkeren, bieden hun ervaringen een dieper inzicht in wat het betekent om authentiek te leven in een politiek volatiele tijd.

Toch hebben steeds meer jonge mensen hun identiteit verkend, de grenzen van gender verlegd en de culturele en sociale normen eromheen vergroot. De ervaringen van detransitioners maken deel uit van die sociale evolutie. Hun verhalen over spijt en pijn bestaan ​​naast verhalen over vreugde en empowerment – ​​en deze maken allemaal deel uit van een reis van zelfontdekking die wellicht ingewikkelder bleek te zijn dan ze aanvankelijk dachten. De vraag is: zullen gekozen functionarissen hen op deze reis steunen of meer schade aanrichten?

‘Het wegnemen van trans-gezondheidszorg ontneemt mensenlevens’

Nu aanbieders van trans-gezondheidszorg politieke doelwitten zijn geworden, zijn de routinematige behandelingen van Ara Kareis verstoord.

‘Ik voel me gewoon zo’n krachtbron’

De vreugde die Adriana Del Orden in haar lichaam voelt, kan alleen ontstaan ​​door het onderzoeken van haar geslacht. Ze is het beu om te horen dat ze haar leven heeft verpest.

De politiek van detransitie

Politieke retoriek vat niet de complexiteit van de transitie – of wat het wegnemen van gezondheidszorg betekent.