De Democraten brokkelden af als zachte koekjes.
De zogenaamde verzetspartij heeft de shutdown-strijd opgegevenDit zal ervoor zorgen dat miljoenen Amerikanen te maken zullen krijgen met door de Republikeinen gecreëerde torenhoge gezondheidszorgkosten, en dat nog eens miljoenen Amerikanen de hoop zullen begraven dat de minderheidspartij de inhoud en het leiderschap zal vinden om een levensvatbare verdediging tegen president Trump te voeren.
zondagavond, acht overloper-Democraten elke Amerikaan die voor zijn eigen ziektekostenverzekering betaalt, uitverkocht via de betaalbare marktplaatsen die door president Obama zijn opgezet.
Zoals de afgelopen weken grondig is gerapporteerd, zijn de Republikeinen vastbesloten ervoor te zorgen dat de verzekering volledig is buiten financieel bereik voor veel Amerikanen door te weigeren hen te helpen de premies te betalen met subsidies die deel uitmaken van de huidige wetgeving, die worden aangeboden aan gezinnen met lage en middeninkomens.
Republikeinen – om andere redenen die moeilijk te doorgronden zijn dan het feit dat ze Obama haten, en blijkbaar fundamentele redenen zoals griepprikken – hebben er lang naar verlangd de Affordable Care Act af te schaffen en staan nu op het punt dat te doen, in de geest, zo niet in werkelijkheid, dankzij de Democraten.
Trump moet het zijne doen oude man jig in het Ovale Kantoor.
De pijn die deze laffe instorting zal veroorzaken is nu al duidelijk. De tarieven voor 2026 zonder overheidssubsidies zijn aangekondigd en de premies zijn volgens onafhankelijke bronnen gemiddeld verdubbeld. onderzoeker gezondheidsbeleid KFF. Verdubbeld.
Verzekeringsmaatschappijen zijn van plan hun tarieven met ongeveer 18% te verhogen, wat nu al verwoestend is en symptomatisch voor de noodzaak van een totale herziening van ons verknipte systeem. Die stijging, gekoppeld aan het wegvallen van de subsidies vanaf begin volgend jaar, betekent een kostenstijging van 114% voor de mensen die afhankelijk zijn van deze verzekering. Premies die in 2025 gemiddeld 888 dollar kosten, zullen volgens KFF stijgen naar 1.904 dollar in 2026.
Maar het zijn de middeninkomens die echt getroffen zullen worden.
“Gemiddeld zou een 60-jarig echtpaar dat €85.000 verdient… de jaarlijkse premiebetalingen met meer dan ruim zien stijgen. $ 22.600 in 2026”, waarschuwt KFF, wat betekent dat in plaats van 8,5% van hun inkomen aan ziektekostenverzekeringen te besteden, dit nu naar ongeveer 25% zal stijgen.
Vrolijk kerstfeest, Amerika.
Hoewel de acht Democraten die zich uit hun partij hebben losgemaakt om dit te laten gebeuren, rechtstreeks verantwoordelijk zijn (gelukkig zijn onze Californische senatoren daar niet bij), moet het democratische leiderschap ook ter verantwoording worden geroepen.
Een partij die zichzelf niet bij elkaar kan houden op de echt grote stemmen is geen partij. Het is een groep mensen die af en toe samen lunchen. Letterlijk hadden ze één taak: bij elkaar blijven.
Het onvermogen van de Democratische leiders om ervoor te zorgen dat de stemmen in de Senaat op dit intense moment niet uiteenspatten, is niet alleen beschamend, maar ook deprimerend. Ondanks alle veroordelingen van de Republikeinse leden van het Congres omdat ze er niet in zijn geslaagd hun plicht te vervullen om de macht van het presidentschap in toom te houden, is hier de oppositiepartij die zich over de cruciale kwestie van de gezondheidszorg buigt.
Als Vertegenwoordiger Ro Khanna (D-Fremont) zet het op sociale media: “Senator Schumer is niet langer effectief en moet worden vervangen. Als u de strijd niet kunt leiden om te voorkomen dat de zorgpremies voor Amerikanen omhoogschieten, waar gaat u dan voor vechten?”
Als de recente verkiezingen enige les hebben opgeleverd, is het dat de Democraten – en kiezers in het algemeen – moed willen. Of je Zohran Mamdani liefhebt of haat, zijn overwinning als burgemeester van New York City was voor een groot deel te danken aan zijn durf om zijn eigen weg te gaan. Idem over gouverneur Gavin Newsom en voorstel 50.
Mamdani verwoordde dat sentiment het beste in zijn overwinningstoespraakdie een tijdperk belooft waarin mensen ‘van hun leiders een gedurfde visie kunnen verwachten van wat we zullen bereiken, in plaats van een lijst met excuses voor wat we te timide zijn om te proberen.’
Voordat je mij boos begint te e-mailen: ja, ik begrijp hoeveel pijn de sluiting veroorzaakt, vooral voor ontslagen werknemers en mensen die te maken krijgen met verstoringen van hun SNAP-uitkeringen. Ik leef met iedereen mee die niet weet hoe hij zijn rekeningen moet betalen.
Maar hier zijn de feiten die we niet mogen vergeten. Republikeinen hebben die pijn doelbewust intens gemaakt om de Democraten te breken. Trump heeft manieren gevonden om dat te doen zijn deportatieagenten betalen, terwijl ze tegelijkertijd kritische werknemers zoals luchthavenscreeners en luchtverkeersleiderswaar de chaos die door hun afwezigheid ontstaat zowel zichtbaar als ontwrichtend is. Hij heeft ook gedreigd sommige van deze mensen geen loon terug te geven als dit ten einde komt.
En op het gebied van ‘geven of niet eten’ is hij door de rechtbank bevolen om de voordelen van het Supplemental Nutrition Assistance Program te betalen, en hij vecht daartegen. De Republikeinen zouden zich gemakkelijk kunnen verenigen en eisen dat het geld eruit gaat terwijl de rest wordt weggesluisd, maar dat willen ze niet. Ze willen dat mensen honger lijden, zodat de Democraten breken, en dat werkte.
Maar tegen welke prijs?
Ongeveer 24 miljoen mensen zullen getroffen worden door deze premieverhogingen, Er blijft maximaal 4 miljoen over niet in staat zijn hun verzekering te behouden. Niet in staat om naar de dokter te gaan voor routinematige zorg. Kan kankerbehandelingen niet betalen. Niet in staat om die knobbel, die pijn, dat gebroken bot te laten kijken. Het lukt niet om hun kind een griepprik te geven.
In veel opzichten is dit geen probleem in Californië. De meerderheid van deze mensen bevindt zich in zuidelijke, Republikeinse staten die weigerden Medicaid uit te breiden toen ze de kans hadden. Over 6 op de 10 subsidieontvangers worden volgens KFF vertegenwoordigd door Republikeinen, geleid door degenen die in Florida, Georgia en Mississippi wonen. Maar de Amerikanen hebben duidelijk gemaakt dat we toegang tot zorg voor ons allemaal willen, als een recht, en niet als een duur voorrecht.
Dat maakt het des te raadselachtiger dat de Democraten zo graag willen opgeven, in een kwestie die kiezers van verschillende partijen, van demografische aard en van onze schijnbaar eindeloze verdeeldheid verenigt.
Maar ik denk dat dat precies is hoe het koekje afbrokkelt.
