Meer dan tien jaar geleden, Malaysia Airlines-vlucht MH370 spoorloos verdwenen, wat leidde tot een van de meest spraakmakende luchtvaartactiviteiten verbijsterende mysteries.
Ondanks jarenlange multinationale zoektochten weten onderzoekers nog steeds niet precies wat er met het vliegtuig en de 239 passagiers en bemanningsleden is gebeurd.
Woensdag zei de regering van Maleisië dat het Amerikaanse maritieme roboticabedrijf Ocean Infinity op 30 december de jacht op de zeebodem naar het vermiste vliegtuig zou hervatten, waardoor de hoop werd aangewakkerd dat het vliegtuig eindelijk zou worden gevonden.
Een grootschalige zoektocht in de zuidelijke Indische Oceaan, waar het vliegtuig vermoedelijk is neergestort, heeft vrijwel niets opgeleverd. Afgezien van enkele kleine fragmenten die aanspoelden, zijn er nooit lichamen of grote wrakstukken geborgen.
Dit is wat we weten over de dodelijke luchtvaarttragedie.
‘Welterusten, Maleisische Drie Zeven Nul’
De Boeing 777 verdween 39 minuten na vertrek uit Kuala Lumpur naar Peking van de luchtverkeersradar op 8 maart 2014.
Het laatste radiooproep van de piloot aan Kuala Lumpur – “Welterusten, Maleisische Drie Zeven Nul” – was het laatste bericht voordat het vliegtuig het Vietnamese luchtruim binnenging en er niet in slaagde in te checken bij de verkeersleiders daar.
Minuten later werd de transponder van het vliegtuig, die de locatie uitzendt, uitgeschakeld. Militaire radar liet zien dat het vliegtuig terugkeerde boven de Andaman Zee, en satellietgegevens suggereerden dat het urenlang bleef vliegen, mogelijk totdat de brandstof op was, voordat het neerstortte in een afgelegen deel van de zuidelijke Indische Oceaan.
Theorieën over wat er is gebeurd variëren van kaping tot drukverlaging in de cabine of stroomstoring. Er was geen noodoproep, losgeldvraag, bewijs van technisch falen of zwaar weer.
Maleisische onderzoekers hebben in 2018 de passagiers en bemanning vrijgesproken, maar sluiten ‘onwettige inmenging’ niet uit. De autoriteiten hebben gezegd dat iemand opzettelijk de communicatie heeft verbroken en het vliegtuig heeft omgeleid.
Passagiers kwamen uit vele landen
MH370 vervoerde 227 passagiers, waaronder vijf jonge kinderen, en twaalf bemanningsleden. De meeste passagiers waren Chinezen, maar er waren ook burgers uit de Verenigde Staten, Indonesië, Frankrijk, Rusland en elders.
Onder de mensen aan boord bevonden zich twee jonge Iraniërs die met gestolen paspoorten reisden, een groep Chinese kalligrafiekunstenaars, twintig medewerkers van het Amerikaanse technologiebedrijf Freescale Semiconductor, een stuntdubbel voor acteur Jet Li en verschillende gezinnen met jonge kinderen. Veel gezinnen verloren meerdere leden.
Grootste onderwaterzoektocht in de geschiedenis
Zoekacties begonnen in de Zuid-Chinese Zee tussen Maleisië en Vietnam en breidden zich vervolgens uit naar de Andaman Zee en de zuidelijke Indische Oceaan.
Australië, Maleisië en China coördineerden de grootste onderwaterzoektocht in de geschiedenis, die ongeveer 120.000 vierkante kilometer (46.000 vierkante mijl) zeebodem voor de kust van West-Australië besloeg. Vliegtuigen, schepen uitgerust met sonar en robotonderzeeërs speurden de oceaan af op zoek naar sporen van het vliegtuig.
Signalen waarvan men dacht dat ze afkomstig waren van de zwarte doos van het vliegtuig, bleken afkomstig te zijn van andere bronnen en er werden geen wrakstukken gevonden. Het eerste bevestigde puin was een flaperon die in juli 2015 op het eiland Réunion werd ontdekt, en later werden er nog meer fragmenten gevonden langs de oostkust van Afrika. De zoektocht werd in januari 2017 opgeschort.
In 2018 hervatte het Amerikaanse mariene roboticabedrijf Ocean Infinity de jacht onder een ‘no find, no fee’-overeenkomst, waarbij de nadruk lag op gebieden die waren geïdentificeerd door onderzoek naar puindrift, maar deze eindigde zonder succes.
De uitdaging van het lokaliseren blijft bestaan
Eén reden waarom zo’n uitgebreide zoektocht geen aanwijzingen heeft opgeleverd, is dat niemand precies weet waar hij moet zoeken. De Indische Oceaan is de derde grootste ter wereld en de zoektocht werd uitgevoerd in een moeilijk gebied, waar zoekers slecht weer en een gemiddelde diepte van ongeveer 4 kilometer (2,5 mijl) tegenkwamen.
Het is niet gebruikelijk dat vliegtuigen in de diepe zee verdwijnen, maar als ze dat wel doen, kunnen de overblijfselen erg moeilijk te vinden zijn. Volgens het Aviation Safety Network zijn de afgelopen vijftig jaar tientallen vliegtuigen verdwenen.
Amerikaans bedrijf hervat zoektocht
De Maleisische regering gaf in maart groen licht voor een nieuw ‘no-find, no-fee’-contract met Ocean Infinity om de zoekoperatie op de zeebodem te hervatten op een nieuwe locatie van 15.000 vierkante kilometer (5.800 vierkante mijl) in de oceaan. Ocean Infinity krijgt alleen 70 miljoen dollar als er wrakstukken worden ontdekt.
De zoektocht werd echter in april opgeschort vanwege slecht weer. De regering zei woensdag dat Ocean Infinity vanaf 30 december de zoektocht met tussenpozen zal hervatten voor een totaal van 55 dagen, in doelgebieden waarvan wordt aangenomen dat de kans het grootst is dat het vermiste vliegtuig wordt gevonden.
Het is onduidelijk of het bedrijf nieuw bewijs heeft van de locatie van het vliegtuig. Het heeft gezegd dat het nieuwe technologie zal gebruiken en heeft met veel experts samengewerkt om gegevens te analyseren en het zoekgebied te beperken tot de meest waarschijnlijke site.
