Ja, dat is het een gevecht om een rugzak – hoe het in beslag werd genomen, hoe het werd doorzocht en of het wapen en het notitieboekje dat erin werd gevonden, zullen worden weggegooid of bewaard als overtuigend bewijsmateriaal in een toekomstige moordzaak.
Maar De voortdurende hoorzitting over het onderdrukken van bewijsmateriaal door Luigi Mangionetwee weken lang spelen in een rechtszaal in Manhattan, is meer dan dat.
De serieuze juridische strijd kent een vaak amusante undercard-strijd: herhaald sparren over niets anders dan het benoemen van dingen.
Hoofdadvocaat Karen Friedman Agnifilo spreekt met Luigi Mangione aan de verdedigingstafel in het Hooggerechtshof van New York in Manhattan. Mangione wordt aangeklaagd voor de schietpartij op Brian Thompson, CEO van UnitedHealthcare. Sarah Yenesel – Pool/Getty Images
Was Brian Thompson, CEO van UnitedHealthcare vorig jaar op een trottoir in Midtown geschoten? Of werd hij “geëxecuteerd?”
Is het rode notitieboekje dat in Mangione’s rugzak wordt gevonden een ‘manifest’ of een ‘dagboek’?
En is het met aluminium gevoerde zakje dat in Mangione’s rugzak wordt gevonden een ‘Faraday-tas’, bedoeld om te voorkomen dat zijn mobiele telefoon wordt gevolgd tijdens een vijfdaagse klopjacht? Of was de tas gewoon ‘waterdicht’?
Het hangt allemaal af van wie er op het podium van de rechtszaal staat: hoofdadvocaat Karen Friedman Agnifilo of topaanklager Joel Seidemann.
Assistent-officier van justitie Joel Seidemann buiten het kantoor van de officier van justitie in Manhattan, Alvin Bragg. Laura Italiano/Business Insider
Deze retorische geruchten voorafgaand aan het proces voorspellen hoe intens deze twee tegenstanders – doorgewinterde juridische veteranen met tientallen jaren ervaring – volgend jaar zullen strijden, tijdens een nog gepland proces in dezelfde rechtszaal op staatsniveau.
Ook het temperament van de keurmeester wordt bekeken. Gregory Carro, rechter bij het Hooggerechtshof van New York lijkt afwisselend licht geïrriteerd en volkomen onaangedaan terwijl hij de afgelopen twee weken deze sporadische woordenoorlogen heeft geleid.
‘Ga verder’, heeft Carro toen gezegd de aanklager en de advocaat klagen over elkaar – zoals toen Friedman Agnifilo donderdag opstond en over Seidemann zei: “Hij wil het woord ‘manifest’ keer op keer spelen!”
Mangione’s dagboek. Kantoor/bedrijfsinsider van de officier van justitie in Manhattan
Carro’s relatieve kalmte is slechts één keer verstoord, op maandag, nadat de aanklager de moord op Thompson herhaaldelijk een ‘executie’ had genoemd.
‘Heeft u verklaard dat u op de hoogte was van de schietpartij in New York City?’ Friedman Agnifilo had de derde agent uit Altoona, Pennsylvania gevraagd om te getuigen. (Mangione werd gearresteerd in een McDonald’s daar vijf dagen na de schietpartij van Thompson op 4 december 2024, nadat hij was opgemerkt door klanten.) ‘Je wist dat er geen bom bij betrokken was?’ vroeg ze, terwijl ze een punt scoorde.
‘Wist u dat het om een executie met voorbedachten rade ging?’ Seidemann klapte minuten later terug, zichtbaar enthousiast om dat punt terug te nemen.
De stem van de rechter was scherp toen hij het bezwaar van Friedman Agnifilo ondersteunde. Kort daarna stond ze op om te klagen over de herhaalde verwijzingen van de aanklager naar ‘manifest’ en ‘de executie van de heer Thompson’.
“Dat zal hij tijdens de rechtszaak zeker niet doen”, waarschuwde de rechter.
‘Ik zal dat in gedachten houden, edelachtbare,’ antwoordde de aanklager.
De Faraday-tas en de mobiele telefoon van Apple gevonden in de rugzak van Luigi Mangione. Kantoor/bedrijfsinsider van de officier van justitie in Manhattan
Een kleine ‘Faraday-tas’, met een beschermende voering die elektronische signalen blokkeert, veroorzaakte dinsdag een uitgebreide semantische schermutseling.
Zowel de advocaat als de aanklager stelden destijds veel vragen over dit ene zakje. Het was zo groot als een zakenenvelop en bevatte een mobiele telefoon van Apple, het paspoort van Mangione en een kleine portemonnee met daarin een rijbewijs en drie betaalkaarten.
Bij het ondervragen van de officier die het als eerste uit de rugzak trok, noemde Friedman Agnifilo het zakje ‘een zwarte tas met klittenband’.
Ze noemde het ook een ‘waterdichte tas’ en merkte op dat andere spullen in de rugzak die dag vochtig waren geweest. (Dezelfde agent had verklaard dat ze in de rugzak een pistoolclip had gevonden gevuld met negen kogels met holle punt – allemaal gewikkeld in een grijs ondergoed dat ‘drijfnat’ was.)
Items in een kleine Faraday-tas waren onder meer het paspoort van Luigi Mangione, een portemonnee en vier identificatie- en betaalkaarten. Kantoor/bedrijfsinsider van de officier van justitie in Manhattan
Waren elektronica en een paspoort niet “dingen die je droog zou willen houden?” vroeg Friedman Agnifilo. ‘Ja,’ antwoordde de officier.
Seidemann had er geen zin in.
“Is dat een Faraday-tas of een waterdichte tas?” vroeg de aanklager bij zijn volgende beurt op het podium, wijzend op een foto van het zakje.
‘Het is een tas van Faraday,’ antwoordde de agent.
“En hoe onderscheid je een Faraday-tas van een waterdichte tas?” Seidemann zette de achtervolging in.
“Deze tas had een aluminium voering”, antwoordde de agent.
Seidemann pauzeerde even.
‘Als we door kunnen gaan,’ zei hij toen, terwijl hij zich met een lichte glimlach naar het publiek wendde.
Mangione’s hoorzitting over het onderdrukken van bewijsmateriaal wordt volgende week afgerond. De rechter moet nog zeggen wanneer hij uitspraak zal doen over de toelaatbaarheid van de rugzak en de inhoud ervan.
De inwoner van Baltimore betwist de toelaatbaarheid van bewijsmateriaal in zowel zijn staats- als federale moordvervolgingen. In beide gevallen moeten de proefdata nog worden vastgesteld.
