Er zitten zoveel huiveringwekkende aspecten aan de video van Jenin.
De mannen worden kalm en nauwkeurig van dichtbij neergeschoten nadat ze zich leken over te geven; de graafmachine wordt gebruikt om een deel van het gebouw bovenop hun lichamen neer te halen. Het totale gebrek aan shock onder de betrokken soldaten – tenminste zes van hen –.
Maar misschien wel het meest verontrustende is het besef dat we alleen hiervan op de hoogte zijn omdat iemand het heeft gefilmd. Anders zou dit misschien wel een militaire operatie zijn geweest waarbij twee mensen – steevast ‘terroristen’ genoemd – werden gedood.
Binnen Jenin, ten noorden van de bezette Westelijke Jordaanoever, heeft iedereen van deze video gehoord. Farha Abu Alheja vertelt me dat ze “boos en gefrustreerd” was na het zien van de beelden.
‘Ze zijn in koelen bloede vermoord’, zegt ze. “Ze hadden ze gewoon kunnen arresteren en niet kunnen executeren. Het is een gruwelijke misdaad. Als Palestijnse vrouw en moeder gaat mijn hart uit. Ik kan me niet voorstellen hoe hun moeders zich voelen.”
Farha weerspiegelt een mengeling van hopeloosheid en hulpeloosheid: ‘We hebben geen internationale bescherming. Ik heb het gevoel dat wij Palestijnen niets voor de rest van de wereld betekenen.
“Dit is niet de eerste keer dat dit gebeurt, maar niemand doet iets. We hebben geen leven in Jenin – we leven in een staat van angst en spanning.
‘Je verlaat je huis en je weet niet of de Israëli’s het zullen hebben gesloopt als je terugkomt. Ze hebben geen excuus nodig om iets te doen.’
Er zal een onderzoek komen naar deze moorden, en het Israëlische leger houdt vol dat dit transparant is.
De woordvoerder van de IDF, luitenant-kolonel Nadav Shoshani, gaf toe dat de schoten “gericht waren op” de twee mannen toen ze een gebouw “verlieten” (ook al laten de beelden zien dat ze er weer naar binnen gingen, op aandringen van soldaten).
Hij voegde eraan toe: “Het incident wordt beoordeeld door de commandanten ter plaatse en zal worden overgedragen aan de relevante beroepsorganisaties.”
Maar voor degenen die verantwoording en onafhankelijk onderzoek verwachten, zijn de precedenten niet bemoedigend.
Tussen 2018 en 2022, de laatste jaren waarvoor gegevens beschikbaar zijn, zijn er 219 rechtszaken gestart naar beschuldigingen dat Palestijnen op illegale wijze door Israëlische soldaten op de Westelijke Jordaanoever waren vermoord.
Hiervan werden er 112 onwaardig geacht voor onderzoek. Van de overige 107 werd besloten dat er 106 geen aanklacht verdienden.
In het enige geval waarin een soldaat werd aangeklaagd, werd hij veroordeeld voor het doden van een Palestijn nadat hij het vuur had geopend op de plaats van een verkeersongeval. Zijn straf was drie maanden taakstraf.
In de loop van vele jaren is Jenin de smeltkroes geweest van zoveel spanning en geweld – het toneel van eindeloze botsingen tussen Palestijnen en Israëlische strijdkrachten.
Volgens de Oslo-akkoorden van dertig jaar geleden staat het onder Palestijnse controle, maar het Israëlische leger gaat er routinematig heen om controle uit te oefenen, gebouwen te slopen en mensen te arresteren. Ze beweren dat ze het terrorisme tegenwerken; anderen zien het als een vorm van sluipende annexatie.
Lees meer:
Onmogelijk om je voor te stellen dat hier mensen wonen, maar toch doen sommigen dat wel
Controversiële hulpoperatie in Gaza wordt stopgezet
De spanningen zijn daar altijd hoog. Maar nu de Palestijnen getroffen worden door de twee spookbeelden van de vernietiging van Gaza en een golf van geweld door de kolonisten op de Westelijke Jordaanoever, hangt de angst dik in de lucht.
En het wordt aangewakkerd door de onbeschaamde reactie van velen in Israël. Meer dan 60% van de Israëlische joden is tegen het onderzoek naar soldaten die beschuldigd worden van het misbruiken van Palestijnen.
Itamar Ben-Gvir, de minister belast met nationale veiligheid, is onvermoeibaar in zijn lof voor het leger en zijn woede over het idee dat soldaten moeten worden onderzocht.
In de nasleep van deze moorden verdubbelde hij en zei dat de Israëli’s “deze verwrongen procedure” van het ondervragen van soldaten moesten stoppen. ‘We vechten tegen vijanden en moordenaars die vrouwen willen verkrachten en baby’s willen verbranden’, zei hij.
Dit is de achtergrond van de moord op deze twee mannen. De beelden lijken duidelijk: de schoten werden kalm en opzettelijk afgevuurd.
De vraag is hoe dit heeft kunnen gebeuren – waarom werd dit toegestaan? Maar velen in Israël willen niet dat de vraag gesteld wordt, en ze willen ook niet de antwoorden weten.
