Slechts ongeveer 10 procent van de durfkapitaalfondsen haalt ooit een vierde vintage. Daarvan wordt slechts 5 tot 10 procent geleid door vrouwen. Ik ben een van hen.
Toen ik in 2014 het Female Founders Fund oprichtte, geloofde ik dat solide rendementen en overtuiging voor zich zouden spreken. Sterke prestaties zouden kapitaal vrijmaken en de sector zou deze prestatie belonen, vooral van degenen die nieuwe wegen inslaan – althans dat dacht ik. Wat ik heb geleerd is dat durfkapitaal geen pure meritocratie is. Het is een netwerkgestuurd ecosysteem waarin wie je kent vaak net zo belangrijk is als wat je opbouwt.
Culturele en politieke veranderingen en een krap marktklimaat maken het vooral voor fondsbeheerders moeilijk om het momentum vast te houden. Dit is het moment voor de sector om na te denken over hoe ze ervoor kunnen zorgen dat deze fondsen, vooral die welke worden geleid door diverse managers, deze krachten kunnen weerstaan en diverse oprichters met briljante ideeën kunnen blijven steunen.
Investeren in vrouwen is geen liefdadigheid. Door krachtige, duurzame rendementen op te leveren, is het een slimme onderneming gebleken. Naarmate de risicotolerantie afneemt, kan het voor instellingen verleidelijk zijn om zich terug te trekken in het vertrouwde. In plaats daarvan moeten ze aandacht besteden aan de gegevens.
Een kortere landingsbaan voor vrouwen
Door de jaren heen zijn een aantal lessen duidelijk geworden. Het zijn niet degenen die je in je LPA aantreft, maar het zijn de realiteiten die stilletjes bepalen wie gefinancierd wordt, wie weer steun krijgt en wie stilletjes verdwijnt.
Retourzendingen zijn slechts een deel van het plaatje. Hoewel prestaties belangrijk zijn, zijn er vaak andere krachten – institutionele veranderingen, persoonlijke netwerken en interne politiek – die bepalen hoe kapitaal wordt verdeeld. Zodra een instelling zich aan een fonds heeft verbonden, kan die relatie zich over meerdere jaren uitstrekken. De prikkel om van manager te veranderen is laag.
Schrijvers van cheques willen de nabijheid van de volgende generatie Tier 1-talent die op eigen kracht aan de slag gaat. Deze vooringenomenheid werkt in het voordeel van spin-outs – voormalige Sequoia-, a16z- of Benchmark-investeerders die de ondernemerssprong wagen. Maar voor managers zonder die institutionele achtergrond ziet het pad er heel anders uit. En voor vrouwen, die nog steeds aanzienlijk ondervertegenwoordigd zijn in de partnerschappen van deze bedrijven, is het pad nog smaller.
Uw eerste fonds wordt vaak samengesteld door oprichters, vrienden en family offices die bereid zijn een vroege gok te wagen. Bij Fonds II of III verschuift de lat echter. Instellingen willen schaalgrootte, systemen en jaren van gerealiseerde rendementen, en dat kost allemaal tijd om op te bouwen. Voor opkomende managers is dat de moeilijkste stap: het doorbreken van een systeem dat is ontworpen om bekendheid te belonen boven overtuiging.
Venture is een relatiebedrijf. Het is trots op data en nauwkeurigheid, maar in de praktijk draait het op vertrouwen. Het kapitaal dat onze industrie voedt, beweegt zich nog steeds via netwerken die in de loop van tientallen jaren zijn opgebouwd. Wie je kent, hoe lang je ze kent en wat je te bieden hebt, bepaalt de toegang.
Dit is de reden waarom nieuwe of diverse fondsbeheerders het vaak gemakkelijker vinden om hun eerste fonds op basis van belofte bijeen te brengen dan hun tweede op bewijs. Iemand overtuigen om de eerste weddenschap op een nieuw iemand aan te gaan, kan gemakkelijker zijn dan hem te vragen een patroon te doorbreken met daaropvolgend geld, omdat het patroon nog steeds overwegend mannelijk is.
We moeten ook naar geld kijken. Rijkdom is niet optioneel; het is de toegangsprijs. Van alle nieuwe fondsbeheerders wordt bijvoorbeeld verwacht dat ze een ‘GP-commitment’ investeren, wat neerkomt op ongeveer 1 procent van hun totale fondsomvang. Bij een fonds van $50 miljoen is dat vooraf $500.000 in contanten.
Stel je voor dat je een ondernemer vraagt een half miljoen dollar te investeren in zijn eigen Series B om betrokkenheid te tonen. Voor velen, vooral vrouwen en beginnende fondsbeheerders, is die barrière onoverkomelijk zonder reeds bestaand vermogen, generatie- of echtelijke rijkdom. Het is een van de stilste maar meest duurzame structurele filters op de markt, en het benadeelt op unieke wijze vrouwen, die gemiddeld over minder persoonlijke en intergenerationele rijkdom beschikken..
Het hebben van een financiële buffer is ook van cruciaal belang om het lange spel te kunnen spelen dat dit avontuur vereist. Om in de business te blijven, vooral tijdens recessies, heb je een financiële buffer nodig. Grote uitbetalingen komen niet vaak voor. Het vroegtijdig verkopen van een deel van de beleggingen kan een beetje helpen, maar beheerders van kleine fondsen kunnen het zich niet altijd veroorloven een lagere prijs te hanteren zonder het moeilijker te maken om later geld op te halen.
Het gaat niet alleen om veerkracht en doorzettingsvermogen; het gaat over de landingsbaan. En omdat vrouwen vaker later de industrie betreden, zonder de vangnetten die mannelijke leeftijdsgenoten historisch gezien hebben gesteund, is hun start- en landingsbaan vaak aanzienlijk korter. Lang genoeg in het spel blijven om te zien dat je overtuiging bevestigd wordt, is op zichzelf een vorm van voorrecht.
Een andere uitdaging die zich in de loop der jaren heeft voorgedaan, is dat, hoewel verschillende goedbedoelende instellingen en bedrijven tussenbeide zijn gekomen om diverse managers te ondersteunen en te kapitaliseren, het doel achter veel van deze controles was om ‘startkapitaal’ te verschaffen, bedoeld om nieuwe fondsen van de grond te helpen komen, in de verwachting dat grotere institutionele beleggers het vanaf dat moment zouden overnemen.
Die overdracht is echter moeilijk gebleken. Zelfs nu het tij cultureel en politiek is gekeerd, bestaat er een reële kans om opnieuw na te denken over de manier waarop we diverse managers buiten het eerste fonds kunnen ondersteunen, waardoor de basis van langetermijnsteun wordt verbreed, zodat ze de marktcycli kunnen doorstaan en duurzame franchises kunnen opbouwen. Het huidige systeem gaat er nog steeds van uit dat vrouwen op de een of andere manier zullen ‘studeren’ in institutionele ondersteuningsstructuren die nooit met hen in gedachten zijn ontworpen.
Het vormgeven van de volgende grens
Ik startte het Female Founders Fund als ondernemer die alfa in de markt ontdekte: een duidelijke kloof tussen het kaliber van vrouwelijke bouwbedrijven en het beschikbare kapitaal om ze te ondersteunen. Twaalf jaar later blijkt deze stelling keer op keer juist te zijn.
Bij het Female Founders Fund hebben we het uit de eerste hand gezien. Maven Clinic werd de eerste eenhoorn op het gebied van de gezondheid van vrouwen en definieerde een geheel nieuwe zorgcategorie. Billie heeft de moderne persoonlijke verzorging opnieuw bedacht voordat deze door Edgewell werd overgenomen. BentoBox transformeerde de hospitality-technologie, wat leidde tot een succesvolle exit. Tala, nu gewaardeerd op bijna $1 miljard, blijft wereldwijd opschalen en breidt de toegang tot financiële diensten in opkomende markten uit. Wagmo creëerde een nieuwe categorie personeelsbeloningen rond de verzorging van huisdieren, terwijl Violette_FR het eerste door kunstenaars geleide Franse schoonheidsmerk in decennia oprichtte.
Deze bedrijven bereiken miljoenen eindklanten en hebben producten, tools en diensten gebouwd die zich in verschillende sectoren hebben ontwikkeld, wat bewijst dat door vrouwen geleide innovatie echte bedrijfs- en consumentenwaarde stimuleert. Deze oprichters zijn categoriemakers: ze combineren grote visies met uitvoering van wereldklasse.
Deze uitkomsten zijn geen uitschieters. Ze zijn het bewijs dat het steunen van vrouwelijke oprichters een verstandige investeringsstrategie is die betekenisvolle rendementen genereert. We kunnen niet toestaan dat dit moment met zijn krappere markten en verschuivende markt- en sociale prioriteiten een negatief momentum creëert.
Vrouwen zijn nu toonaangevend in industrieën waarvan men dacht dat het onmogelijk was er in te breken: Space DOTS, opgericht door een door NASA opgeleide astronautisch ingenieur; Beyond Aero, een nieuwe vlucht door middel van waterstof-elektrische voortstuwing; Amini AIhet opbouwen van de Afrikaanse ruggengraat op het gebied van milieugegevens; Waabi, die autonoom rijden opnieuw definieert; en Dacora, die geschiedenis schreef als het eerste door vrouwen opgerichte autobedrijf.
Van lucht- en ruimtevaart tot AI, van klimaat tot transport: vrouwen geven vorm aan de volgende grens en het beste moet nog komen.
Om nieuwe rolmodellen voor succes te blijven zien, vooral voor degenen die buiten het traditionele ecosysteem van Silicon Valley leven, moeten we het kapitaal laten stromen. Dat is hoe de volgende generatie vrouwen en ondervertegenwoordigde oprichters zichzelf zullen zien in de leiders die vandaag de dag worden opgebouwd.
In een tijd waarin de wereld zich steeds meer verdeeld voelt, is het verdubbelen van de vooruitgang niet alleen een goede zaak, het is ook goed rentmeesterschap. Omdat het moeilijkste deel niet het werven van een fonds is, maar het opbouwen van een fonds dat blijvend is. En hoe langer ik in deze business blijf, hoe duidelijker het wordt: investeren in vrouwen is geen risico, het is rendement.
