De regisseur van Supergirl zegt dat James Gunn zijn grootste belofte voor nieuwe DC-films (exclusief) heeft waargemaakt

De de eerste trailer voor “Supergirl” is nu vrijgegeven voor het publiek, maar DC Studios hield op zondag 7 december een vroeg première-evenement voor de trailer, in aanwezigheid van /Film. Het evenement omvatte optredens van DC Studios-hoofden James Gunn en Peter Safran, Supergirl zelf, Milly Alcock en de regisseur van de film, Craig Gillespie. Ik sprak kort met Gillespie over zijn ervaringen met Gunn, waarover hij alleen maar goede dingen te zeggen had:

“Het beste deel, ik bedoel eerlijk gezegd, van tevoren, (Gunn is) is zeer ondersteunend en hij neemt risico’s. Dus als je dat hebt en zo’n studiohoofd hebt, betekent dat: ‘Nee, laten we hier eens op leunen.’ En deze (film) gaat naar een aantal zeer zware plaatsen en een aantal zeer donkere plaatsen en gaat over trauma. En het einde is best verrassend, vind ik. En dat was iets waar hij niet voor terugdeinsde. En ik vond het geweldig dat hij ons op die manier steunde.”

In de woorden van Gillespie wil Gunn dat elke DC Universe-film aanvoelt als een graphic novel, dat wil zeggen een superheldenverhaal met een duidelijke stem die op zichzelf staat. Zo pitchte hij de ervaring aan Gillespie, en de regisseur zei dat Gunn doorging terwijl ze daadwerkelijk ‘Supergirl’ aan het maken waren. Als filmmaker zelf die te maken kreeg met aantekeningen van leidinggevenden tijdens het maken van “Guardians of the Galaxy” bij MarvelIk zou zeggen dat Gunn waarschijnlijk weet wat voor soort baas hij niet wil zijn.

Toen ik Gillespie echter vroeg of hij ooit op Gunn leunde als een ‘DC-encyclopedie’, antwoordde hij ja.

“In termen van het hele gevoel en uiterlijk ervan en alles daaromheen, was (Gunn) verbazingwekkend afstandelijk. En als het ging om het kennen van zijn universum, was hij geweldig in termen van: ‘Misschien wil je dat wat meer uitleggen.'”

Bij de première van de trailer van “Supergirl” vermeldde Gunn specifiek tegen het hele publiek dat Gillespie’s film uit 2017 “I, Tonya” (aanpassing van het schandalige waargebeurde verhaal van kunstschaatsster Tonya Harding) hadden indruk op hem gemaakt. Maar ‘I, Tonya’ is een heel andere film dan ‘Supergirl’. Dus Gunn (een veteraan op het gebied van superheldenfilms) kon Gillespie daar wat advies geven. Gillespie legde uit:

“Er zijn dingen waarvan we in een gewone film allemaal weten hoe de aarde werkt en wat er aan de hand is en hoe sterk mensen zijn, en wat hen zal doden. En er is veel uitleg die inherent is aan de superheldenfilm en dat was een beetje een leercurve.”

Dat wil niet zeggen dat “Supergirl” helemaal in de wolken is. Het belangrijkste komische bronmateriaal van de film, “Supergirl: Woman of Tomorrow” van Tom King en Bilquis Evely, is een riff op het klassieke westerse verhaal ‘True Grit’. Supergirl helpt een jong meisje, Ruthye Marye Knoll (Eve Ridley), de moordenaar van haar vader op te sporen. Ik vroeg Gillespie of hij bij het maken van de film rekening hield met de ‘True Grit’-invloed van de strip; dat deed hij, en hij dacht er ook aan ‘Logan’ uit 2017, zelf een superheldenfilm geïnspireerd op klassieke westerns. Om de vergelijking compleet te maken: in “Supergirl” is Kara Zor-El Rooster Cogburn of Wolverine, terwijl Ruthye Mattie Ross of Laura is.

“(‘Supergirl’) is in zekere zin echt een roadmovie,” zei Gillespie tegen mij. “En het was geweldig om het in die zin als een tweehander te hebben. En ga op die reis, het maakt het heel intiem omdat het echt de twee zijn die samen groeien en leren.”

Gunn’s “Superman” was een film die ervan genoot leuk en optimistisch te zijn. De dwaasheid van ‘Superman’-strips was iets om te omarmen, niet om boven uit te stijgen. Velen hielden daarom van de film (lees hier de lovende recensie van “Superman” van /Film), maar de DCU houdt zich niet aan de formule.

Tijdens het trailerpremière-evenement noemden Gillespie en Gunn allebei “Supergirl” een donkerdere film dan “Superman”. Ze beschreven Kara zelf als een antiheld, en de trailer laat haar zien is lang niet zo goed aangepast als haar neef. Tijdens de presentatie aan het publiek zei Gillespie:

“Wat ik leuk vond aan het script dat Ana (Nogueira) schreef en wat jullie steunden, is dat ze veel bagage heeft en dat er veel demonen in zitten, wat heel anders is dan de manier waarop Superman in zijn leven is.”

Gunn herhaalde dat en zei: “Zo vaak zijn vrouwelijke superhelden zo perfect, en (Supergirl’s) helemaal niet. Ze is erg onvolmaakt, zoals mannelijke superhelden al een tijdje mogen zijn. En ik was er enthousiast over om het te doen.”

Terwijl Gunn was degene die Alcock voor het eerst castte als Supergirl, Gillespie had ook alleen maar lof voor zijn hoofdrolspeelster (hoewel het voor de grap maar goed is dat de casting is gelukt):

“Dat Milly dat kan spelen, en de hele complexiteit daarvan, en het op een heel menselijke manier kan doen, waarbij we daadwerkelijk empathie voor haar kunnen hebben, en de dans van de humor, en iemand die die stoerheid heeft, was zo’n geschenk om te krijgen. Ik ben blij dat iedereen dat ziet, want het is echt verrassend hoeveel ruimte ze in haar hoofd heeft en de reis die ze maakt voor een typische superheldenfilm, wat dit niet is.”

“Supergirl” vliegt op 26 juni 2026 naar de bioscopen.