Door Jonathan Klotz
| Gepubliceerd
Glimworm was niet de eerste serie die de genre-mashup van sci-fi en western gebruikte, maar het maakte de mix wel populair. Tot op de dag van vandaag is dit waar mensen aan denken als ze ‘space western’ horen.
Tientallen jaren later is het gebruikelijk geworden dat sci-fi-shows aspecten van westerns opnemen in hun wereldopbouw en verhalenvertelling, en hoewel de stofdoeken en six-shooters ontbreken, Spelbrekers weerspiegelt de geest van het oude Westen. Na een drietal premiejagers die voortdurend te slim af zijn en vaak op de vlucht zijn voor de ene of de andere groep, slaat het niet echt toe. Glimwormmaar het zal dezelfde jeuk veroorzaken.
Een Killjoy is een premiejager. In de eerste aflevering ontmoeten we onze ‘helden’, Nederlanders (Hannah John-Kameen, Ghost uit Ant-Man en de wesp) en Johnny(Magazijn 13 Aaron Ashmore), terwijl ze een moordbevel voor Andras aannemen voor wat een routinemissie lijkt.
Het blijkt echter dat “Andras” Johnny’s broer is, D’avin (Luke Macfarlane, een vaste klant in Hallmark-films), dus in plaats daarvan vinden ze een manier om het moordbevel nietig te verklaren. D’avin voegt zich bij hen als een gloednieuw lid van de Killjoys en wordt zo de surrogaat van het publiek om meer te weten te komen over de ruige zaken.
Dat zijn pas de eerste twee afleveringen van Spelbrekersdat al snel vervalt in een ritme van episodische avonturen gecombineerd met de gebruikelijke mythologische boog die zich op de achtergrond afspeelt. In tegenstelling tot sommigen sciencefiction laat zien dat je de juiste balans niet kunt vinden, dit origineel van SyFy houdt de boel in beweging, van het woord ‘go’.
De Killjoys werken als officieren voor de RAC (Reclamation Apprehension Coalition), een van de vele facties in het universum. Het draait allemaal om Old Town, een industriële stad die grotendeels wordt gecontroleerd door The Company, een enorm conglomeraat dat de handel in een wurggreep heeft. Je kunt zien waar het conflict zich bevindt Spelbrekers gaat, maar zoals bij elke serie over het leven aan de rand van de samenleving, kunnen loyaliteiten met de wind veranderen.
Tijdens de run op SyFy, Spelbrekers ontving veel lof voor de wereldopbouw en verrassende diepte van zijn wereld. In tegenstelling tot Firefly, dat niet de tijd had om veel van de werking van de Inner Planets uit te leggen, kan deze serie diep ingaan op de politiek, uitvluchten en geheime complotten waarbij onsterfelijke supersoldaten betrokken zijn.
Wat ik op prijs stelde, is dat dit voelde als een spirituele opvolger van, nogmaals, Glimworm maar ook Vergezicht. In een tijdperk van superserieuze sciencefiction is het verfrissend om een serie te vinden die zichzelf niet al te serieus neemt en de hele tijd redelijk luchtig blijft.
Dat is zowel positief als, voor sommigen, negatief Spelbrekersdat nooit de emotionele diepte van zijn tijdgenoten bereikt, zoals De uitgestrektheid of Donker matter. En ik moet toegeven dat dit tot uiting komt in het acteerwerk, dat redelijk is, maar niet verder gaat dan ‘B-tier sciencefictionseries’.
Voor mij is dat maar goed ook, want ik begon de show een tijdje te bekijken, en dat is precies wat ik had met bijna alle 50 afleveringen (dus er valt genoeg te binge).
Ik zal zelfs een van mijn favoriete dingen toegeven Spelbrekers is het plezier dat de crew had met de titels van de afleveringen, die allemaal woordspelingen of verwijzingen zijn, van ‘How to Kill Friends and Influence People’ tot ‘The Hullen Have Eyes’ en, naar ik hoop, een doelbewuste verwijzing naar Blake Lively’s beste regellezen aller tijden, ‘Wargasm’. Dat laat je meteen weten hoe serieus de show is, en je bent nu enthousiast om het te bekijken of wilt ver, ver weg blijven.
Als je wilt Glimworm of Vergezichtgeef in ieder geval de eerste vier afleveringen een kans, en dan kun je oordelen Spelbrekers. De Canadese ruimte Western streamt verder Amazon Prime-video En AppleTV.
