Door Robert Scucci
| Gepubliceerd
Roger Ebert heeft het perfect samengevat Het Zandlot toen hij zei dat “deze film me had verleid met zijn herinneringen aan wat er echt toe doet als je twaalf bent”, en ik kan geen betere manier bedenken om het te beschrijven. Er gebeurt letterlijk niets in Het Zandlot in de zin dat de jongens in het centrum gewoon hun leven leiden en honkbal spelen. Maar voor hen is alles een levensveranderende gebeurtenis, omdat ze kinderen zijn die op zomervakantie zijn, er een enge hond op de loer ligt achter het hek van meneer Mertle, en ze de hele dag met een bal willen spelen alsof hun leven ervan afhangt.
Ik zeg dit niet als een aanklacht tegen De Sandlot’s barebones-verhaalstructuur, maar als een manier om het te vieren. Het is leuk, zorgeloos, en ook al kun je als volwassene cynisch naar de titel kijken, er is geen andere film die herinneringen oproept aan de tijd waarin onbeduidende momenten het gevoel hadden dat ze je hele bestaan bepaalden. Net als in het echte leven doet de plot er soms niet toe. De herinneringen die je maakt terwijl je ouders je los laten rennen door de buurt en je pas thuis verwachten als de straatlantaarns aangaan, zijn echter van onschatbare waarde.
De jongens en het beest
Het Zandlot draait om de jonge Scotty Smalls (Tom Guiry), wiens preteenjaren worden verteld door een oudere versie van hemzelf (ingesproken door schrijver en regisseur David Mickey Evans). Scotty, een timide nieuwkomer in de stad, voelt zich een buitenstaander, maar raakt bevriend met Benny (Mike Vitar), een jongen die honkbal eet, slaapt en ademt. De rest van de bende, Ham (Patrick Renna), Yeah-Yeah (Marty York), Kenny (Brandon Quinton Adams), Squints (Chauncey Leopardi), Bertram (Grant Gelt), en de broers Tommy (Shane Obedzinski) en Timmy (Victor DiMattia), aarzelen om Scotty toe te laten tot hun honkbalclan, maar Benny staat voor hem in en leert hem langzaam hoe hij het spel onder de knie moet krijgen.
De avonturen van de jongens in Het Zandlot het draait allemaal om honkbal spelen, onzin praten en proberen indruk te maken op meisjes, dus de inzet is extreem laag als je kijkt vanuit een volwassen perspectief. Voor een kind zijn dit echter cruciale momenten die hun wil op de proef stellen en waardevolle lessen leren over het onder ogen zien van angsten, het vinden van zelfvertrouwen en het veroorzaken van opschudding in de buurt wanneer hun capriolen buiten het titulaire zandlot terechtkomen.
Het belangrijkste conflict dat alles met elkaar verbindt, is het terughalen van de door Babe Ruth gesigneerde honkbal van Scotty’s stiefvader, die hij per ongeluk rookt boven de eigendomsgrens van meneer Mertle (James Earl Jones), waar een gemene hond die alleen bekend staat als “het Beest” de achtertuin bewaakt. De jongens moeten een plan bedenken om de bal terug te halen en aan de toorn van het Beest te ontsnappen, wat in hun gedachten bijna mythologisch is.
Er gebeurt nooit iets, en dat is het punt
Het is gemakkelijk om kritiek te leveren op een stukje leven, volwassen worden films zoals Het Zandlot omdat er aan de oppervlakte niet veel gebeurt. Het avontuur zit vooral in de hoofden van de kinderen, omdat ze nog niet de kans hebben gehad om de wereld te ervaren zoals hun cynische volwassen tegenhangers dat hebben gedaan. Het enige dat telt is het spel spelen en iets over zichzelf leren, terwijl hun band onbreekbaar wordt.
Er zit geen echte tegenstander in Het Zandlotalleen maar sfeer en het soort jeugdige uitbundigheid dat je doet denken aan een tijd waarin het grootste conflict in je leven het over een hek springen was om een hond te ontlopen of proberen niet over te geven tijdens een kermisattractie nadat je te veel pruimtabak had genuttigd in een poging er cool uit te zien.
Soms heb je gewoon een herinnering nodig dat de simpele dingen in het leven de moeite waard zijn om te vieren. Zolang je vrienden aan je zijde staan en je een gemeenschappelijk doel deelt, is het gemakkelijk om jezelf te verliezen in de dagelijkse dingen, want als kind lijken deze dagen een eeuwigheid. Een gezinsvriendelijke herinnering dat u zich misschien niet realiseert dat u in de goede oude tijd leeft totdat deze voorbij zijn. Het Zandlot speelt zich precies af zoals je het je herinnert, zonder echte climax of conflict, maar met heel veel plezier in het moment.
Het Zandlot wordt gestreamd op Netflix.
