Door Robert Scucci
| Gepubliceerd
Terwijl ik merk dat ik aan de verkeerde kant van de dertig terechtkom, ga ik door het soort millennial midlifecrisis dat eigenlijk logisch is in deze economie. Ik kijk veel Adam Sandler-films. Na Sandlers legendarische run in de jaren 90 ging ik richting andere dingen Grote papa het was de laatste inzending waar ik tot jaren later de volle aandacht aan besteedde. Jaren 2000 Kleine Nicky voelde als het punt waarop de vermoeidheid van Sandler toesloeg bij zowel critici als publiek, waarbij hij in eigen land ongeveer $ 58 miljoen verdiende tegen een gerapporteerd budget van $ 85 miljoen, en een verschrikkelijke score van 22 procent behaalde op Rotten Tomatoes.
Eindelijk gekeken Kleine Nicky met de bedoeling in plaats van het als achtergrondgeluid te laten spelen, moet ik helaas melden dat het ondanks zijn ambitie geen bijzonder geweldige film is. Dat gezegd hebbende, denk ik dat het smeriger is gedaan dan het verdiende. Er zijn overal oprechte lachmomenten, en hoewel het aan consistentie ontbreekt, blijft het een al te ambitieuze stilistische swing waarvan ik blij ben dat die bestaat. Sandler nam een echt creatief risico nadat hij de jaren 90 absoluut in zijn bezit had, en dat alleen al levert hem enig respect op.
Sandler in zijn emo-fase
Met de gevreesde vroege jaren 2000 pizza Slice emo-kapsel vermomd als een duivel, Adam Sandler schittert als Little Nicky, de zoon van Satan (Harvey Keitel). Satan nadert het einde van zijn 10.000-jarige regering en moet een opvolger benoemen. Helaas zijn zijn opties beperkt tot drie zeer gebrekkige keuzes. Zijn oudste zoon Adrian (Rhys Ifans) liet de macht onmiddellijk naar zijn hoofd stijgen, het middelste kind Cassius (Tommy Lister Jr.) is een gewelddadige bruut en Nicky is veel te goedhartig (en dom) om over de hel te regeren. Omdat er geen goede opties zijn, besluit Satan zijn regering met nog eens 10.000 jaar te verlengen.
Die beslissing valt niet in goede aarde bij Adrian en Cassius, die naar het sterfelijke rijk ontsnappen met de bedoeling hun eigen hel te creëren waar ze ongecontroleerd kunnen regeren. Ze sluiten de poort achter hen af, zodat er geen nieuwe zondaars kunnen arriveren, waardoor Satan langzaam uiteenvalt. Omdat hij geen andere keuze heeft, stuurt hij Nicky naar de aarde om zijn broers terug te halen en het evenwicht te herstellen voordat de hel volledig instort.
Eenmaal boven heeft Nicky, die in alle opzichten een totale idioot is, moeite om op te vallen. Langzaam leert hij hoe hij als een mens moet functioneren met de hulp van zijn pratende bulldog Mr. Beefy (ingesproken door Robert Smigel) en zijn nieuwe kamergenoot Todd (Allen Covert). Hij ontwikkelt ook gevoelens voor Valerie (Patricia Arquette), die enige tijd nodig heeft om voor hem op te warmen, wat begrijpelijk is, aangezien hij de letterlijke zoon van Satan is die probeert voor een normale man door te gaan.
Onsamenhangend, maar heeft zijn momenten
Conceptueel, Kleine Nicky heeft veel te bieden, maar het verwart de uitvoering door te veel tegelijk te willen doen. De vis uit het water-verhaallijn werkt, en afgezien van de flagrante productplaatsing, wordt de terugkerende Popeye’s Chicken-thread een verrassend betrouwbare bron van humor. De grap van Nicky die herhaaldelijk op aarde sterft en terug in het gezicht van de hel slaat, wordt na een paar rondes voor het eerst verwacht, maar raakt op de een of andere manier nooit helemaal zijn welkom kwijt. De Hell-sequenties leunen zwaar op CGI, maar houden redelijk goed stand voor een release uit 2000.
Mijn grootste probleem met Kleine Nicky is dat het geheel nooit in de buurt komt van de belofte van de afzonderlijke delen. Elk idee werkt op zichzelf, maar samen voelen ze zich eerder verbonden dan geïntegreerd. De cast is enorm, de bewegende stukken zijn talrijk en er is simpelweg niet genoeg ruimte om een element of artiest volledig te laten schitteren.
Dat houd ik nog steeds vol Kleine Nicky is lang niet 22 procent slecht, maar als vervolg daarop Billy Madison, Gelukkig Gilmore, De bruiloftszanger, De WaterjongenEn Grote papade drop-off is schokkend genoeg om het gevoel te krijgen dat het academisch bestudeerd moet worden. En als u zich zout voelt over de recente capriolen van Quentin Tarantino in de pers, kunt u genieten van zijn optreden als blinde diaken die elke keer dat hij op het scherm wordt gezien een indrukwekkende hoeveelheid fysieke straffen ondergaat.
Op het moment van schrijven is Kleine Nicky wordt gratis gestreamd op Pluto.
