Seizoen 4 van “Stranger Things” was een tweedelig spektakel. De redenen achter deze splitsing waren pragmatischomdat de showrunners niet alle negen afleveringen in één keer konden afleveren, en in plaats daarvan kozen voor een climax-breekpunt. Seizoen 5 van de populaire Netflix-show staat echter gepland voor release drie delen – de eerste twee delen op respectievelijk 26 november en 25 december, waarbij de seriefinale de saga afsluit op 31 december. Deze driedelige splitsing is een bewuste strategie om wat ademruimte te laten tussen deel één en twee, aangezien het eerste deel, dat vier afleveringen bevat, eindigt met een emotioneel belangrijke climax.
In het decembernummer van SFX Magazine van 2025sprak Ross Duffer over de uitdagingen die gepaard gingen met de enorme omvang van aflevering 4, en hoe de finale het emotioneel zwaarste hoofdstuk zou moeten zijn:
“Ik ben ook enthousiast over het eerste deel, omdat we ons er in seizoen vier niet van bewust waren dat het in tweeën zou worden gesplitst (…) Deel één bestaat echt als zijn eigen megafilm. Het heeft zijn eigen climax. Aflevering vier (getiteld ‘Sorcerer’) is dus behoorlijk gigantisch. Het is absoluut het moeilijkste wat we ooit hebben gedaan op technisch niveau. Aflevering vier was de meest uitdagende aflevering die we ooit hebben gemaakt, en dat geldt ook voor de finale – zij het op emotioneel vlak. Op niveau was de finale het moeilijkst. Ik weet niet hoeveel dagen ik heb moeten huilen, en ik ben niet iemand die heel vaak huilt buiten het kijken naar Pixar-films.”
Het is logisch dat het laatste seizoen een tranentrekker is of een bitterzoet sentiment omarmt. De trailer van seizoen 5 van de show schetst geen mooi beeld van Hawkinswaardoor de inzet voor elk betrokken personage automatisch wordt verhoogd.
Seizoen 5, aflevering 4 van Stranger Things zou de verdiensten van Dear Billy kunnen reproduceren
De vierde aflevering van het vorige seizoen, ‘Dear Billy’, is briljant. Het bevat alle narratieve kenmerken die ‘Stranger Things’ in de eerste plaats zo’n sensatie maakten – een strak geweven, vlot verhaal met betekenisvolle inzet, waarvan de emotionele catharsis oprecht en grondig verdiend aanvoelt. Terwijl een kavel gebeurt in deze aflevering, is het hart van deze boog Max (Sadie Sink), die heel, heel dicht bij de dood komt.
De aanloop naar dit moment gaat gepaard met verdriet, terwijl Max rouwt om Billy (Dacre Montgomery) terwijl hij klaagt over een leven dat had kunnen zijn. Waar Max naar hunkert, is een greintje normaliteit: als Billy zichzelf niet had opgeofferd om iedereen te redden, hadden hij en Max op een dag bijna aanhankelijke broers en zussen kunnen worden. Misschien, heel misschien, hoefde Max niet verlamd te raken door schuldgevoelens en zelfhaat en had hij de hoogte- en dieptepunten van de adolescentie kunnen ervaren zoals ieder ander kind.
Maar dit is Hawkins, en Vecna (Jamie Campbell Bower) is vastbesloten Max te vermoorden, en daarom neemt hij de verschijning van Billy aan om haar verdriet te bespotten. Wat er daarna gebeurt is een desoriënterende reis naar Upside Down, gevolgd door de meest ontroerende reddingspoging van haar vrienden, waarbij Kate Bush’s “Running Up That Hill (A Deal With God)” schalt terwijl Max een heldhaftige ontsnapping maakt. Seizoen 5 herhaalt misschien een soortgelijk verhaalmoment in de vierde aflevering, maar de inzet zal hoger zijn dan ooit, omdat de bende nog een laatste kans krijgt om samen te werken om Vecna voor eens en voor altijd te verslaan.
In het laatste seizoen kan er van alles gebeuren. Hoewel Max het geluk had om op het nippertje gered te worden in ‘Dear Billy’, is de komende aflevering 4 misschien niet zo vergevingsgezind ten opzichte van de hoofdpersonages.
